Jak się okazuje, nie ostatni, tylko przedostatni tom komiksowej serii Irena zrywa z narracją czasów okupacji o bohaterskiej kobiecie ratującej z pomocą szeregu życzliwych Polaków żydowskie dzieci z Szoa. Francuscy scenarzyści Jean David Morvan oraz Séverine Tréfouël zakłócili linearność opowieści, mieszając czasy rozgrywającej się narracji. Tym razem doszło do zmiany perspektywy obserwacji na spojrzenie oczami jednej z Ocalonych przez Irenę Sendlerową. Komiks zaczyna się od sceny rozgrywającej się w 1947 roku w powojennej Polsce, już tłamszonej przez komunistów. Autorzy nie wspominają, że były to niespokojne czasy powstania antykomunistycznego, gdy dochodziło do mordowanie Żydów przez obie strony konfliktu. Jednocześnie komuniści i „bezpieka” sami prowokowali, mordowali lub przymykali oczy na emigrację żydowskich Ocalonych do ówcześnie brytyjskiej Palestyny – wspierali też Żydów szkoleniem żołnierzy, sprzedażą broni, a nawet maszyn do produkcji karabinów powtarzalnych.

Wnętrze zniszczonego kościoła miało spotęgować potajemnie (przed komunistami?) odprawiane nabożeństwo, choć mija się to z realizmem. Główną bohaterką jest mała Oliwka, która przetrwała w katolickiej rodzinie  podczas okupacji niemieckiej. Symbolicznie zostaje również „ocalona” przed pierwszą komunią św., gdy w kościele pojawia się tajemnicza postać. Przybysz rozmawia z księdzem, mającym przypomnieć „rodzicom” o przekazanej im pod opiekę dziewczynce. Dramatyzm sceny, gdy Oliwka dowiaduje się, że nazywa się Astar, oddziaływał w sposób spotęgowany na czytelników. Opowieść o konkretnej osobie wywiera znacznie lepszy wpływa od suchej wyliczanki zasług. Komiks otwiera zatem scena jednoznacznie sugerująca, że dramat uratowanych przed śmiercią Żydów nie zakończył się wraz z końcem wojny. Dalsze losy dzieci oraz tych, którzy się nimi opiekowali, były nie mniej dramatyczne.

Źródło: Tomof Comics

Narratorem w tym przypadku jest Astar Berkenbaum, która opowiada własne przeżycia jako dorosła kobieta… swojej córce podczas odwiedzin w gajach pomarańczowych Jad Waszem. Astar wspomina dzieciństwo w oczekiwaniu na przybycie Wybawicielki – starszej już – Ireny Sendlerowej. Po przybyciu Bohaterki uroczystości w Jad Waszem narracja zaczyna obejmować wojenną rzeczywistość niemieckiej okupacji, widzianej też z perspektywy Sendlerowej. Swobodnie przemieszczamy się między różnymi czasami - okupacyjnymi i powojennymi, przeplatając los Astar z dramatem ratującej ją Ireny. Autorzy przypomnieli nastoletnim czytelnikom o uwięzieniu polskiej bohaterki przez niemieckich oprawców w KdS Warschau, a także szczęśliwemu uwolnieniu dzięki staraniom (i łapówce) Żegoty. Klamrą łączącą scenariusz komiksu jest emocjonalne i wzruszające spotkanie Ireny Sendlerowej z dorosłymi wówczas Ocalonymi przez nią dziećmi w Alei Sprawiedliwych.

Rysunki David Evrard utrzymały swoją cartoonową stylistykę, zaś Walter wyeksponował w scenach powojennych po raz pierwszy ciepłe pastelowe kolory, a przez to familijny charakter. Kolorysta pamiętał jednak o tym, aby egzystencjalne dramaty czasu niemieckiej okupacji zachowały swoją chropowatość oraz ciemną i stonowaną kolorystykę.

Tom trzeci Irena #03: Warszawa prezentuje dalszą cześć bohaterskiej epopei Ireny Sendlerowej. Scenarzyści pozostawili formułę baśniowo-mityczną narracji o autentycznym bohaterstwie i ekstraordynaryjnej odwadze. Nieszablonowa opowieść Morvana oraz Tréfouël miała na celu zainteresowanie nastoletnich czytelników historią o ich rówieśnikach i nakłonienie czytelników „Ireny” do dalszego rozwijania zainteresowania historią, w tym losami bohaterki komiksu - Ireny Sendlerowej. Seria „Irena” była  planowana pierwotnie jako trylogia, co sugerowała numeracja na okładkach. Nieoczekiwanie okazało się, że autorzy zapowiadają tom czwarty pt. Jestem z Ciebie dumny na tegoroczną jesień.