Neon: sezon 1 - recenzja

Neon to historia Santiega i jego przyjaciół, którzy przeprowadzają się do Miami, by główny bohater mógł zawalczyć o sukces jako artysta reggaetonu. Ta lekka komedia nie jest przykładem kolejnego absurdalnie głupiego sitcomu Netflixa z puszczanym w tle śmiechem. Twórcy mieli pomysł i ambicje na stworzenie czegoś dobrego. Szkoda więc, że w praktyce wypadło to blado, mało śmiesznie, a czasem wręcz irytująco. Bohaterowie działają dobrze w grupie, bo pojawiła się między nimi dobra chemia i można dzięki temu uwierzyć w ich przyjaźń. Niestety jako samodzielne postacie pozostawiają wiele do życzenia. Zwłaszcza Santi, któremu mamy kibicować. Jest to kompletnie niemożliwe, bo to człowiek wyjątkowo antypatyczny. Stereotypowy bawidamek, który ma w głowie jedynie seks i pieniądze. Nie można uwierzyć w jego pasję do muzyki, bo jego czyny i decyzje temu przeczą. I właśnie przez to nie możemy się zaangażować w tę opowieść. Przyjaciele bohatera, którzy z niewiadomych przyczyn go wspierają, to już inna historia, a ich wątki mogą się podobać. To osoby wręcz przytłoczone iluzorycznym pragnieniem, by Santi – nawet kosztem ich własnego szczęścia – osiągnął sukces. Wraz z rozwojem sezonu to się zmienia, ale nie naprawia błędów scenariuszowych. Niestety nie mogę polecić Wam tego serialu. Za dużo w nim irytujących zachowań i fatalnych decyzji dotyczących bohatera. Neon w zamierzeniu miał być komedią – prześmiewczym spojrzeniem na rynek muzyczny reggaetonu. Już sam gatunek sugeruje nam, by serialu nie traktować całkowicie na serio. Z jednej strony to plus dla Netflixa, który po serii złych sitcomów ze sztucznym śmiechem w tle idzie w coś dojrzalszego i ambitniejszego. Z drugiej strony twórcy nie wykorzystali potencjału tej tematyki i dali nam serial nieśmieszny i nieciekawy. Podejmowali próby rozśmieszenia widzów (czasem można się uśmiechnąć), ale z marnym efektem. Ta produkcja mogła być naprawdę dobra, gdyby trafiła w odpowiednie ręce. To serial lekki (czasem nawet przyjemny), ale z kiepskim głównym bohaterem i zmarnowanym potencjałem rozrywkowym, który generowała tematyka muzyczna. Twórcy Neonu otworzyli sobie furtkę do nakręcenia 2. sezonu, ale po tym, co obejrzeliśmy, trudno wierzyć, że ich plan się powiedzie. Szkoda czasu.