Pokazać Świat Dysku Terry’ego Pratchetta - recenzja książki

Prószyński i S-ka

To książka, która zdejmuje czapkę z głowy przed wyobraźnią. Pokazać Świat Dysku Terry’ego Pratchetta to hołd dla wyobraźni, współpracy i sztuki wizualnej, która w przypadku Świata Dysku nie tylko ilustruje, ale też pogłębia literaturę. To opowieść o partnerstwie, które trwało ponad 20 lat i dało życie setkom postaci, krajobrazów i scen, jakie czytelnicy poznawali wcześniej tylko oczami wyobraźni.

Pokazać świat Dysku Terry’ego Pratchetta prowadzi nas przez proces twórczy Paula Kidby’ego – artysty, który na dobre związał się ze Światem Dysku w latach 90., choć początkowo niewiele na to wskazywało. Jak sam przyznaje, gdyby dostał pracę jako listonosz, ilustracje do książek Pratchetta nigdy by nie powstały. Na szczęście los (i siostra, która sprezentowała mu Kolor magii na urodziny) miał inny plan. Kidby był zafascynowany tym światem do tego stopnia, że sam zaczął tworzyć własne wizje bohaterów, miejsc i scen. To właśnie ta pasja doprowadziła go w 1994 roku do samego Terry’ego Pratchetta.

Książka to nie tylko przegląd znanych i mniej znanych ilustracji, ale również kronika niezwykłej przyjaźni i współpracy. Znajdziemy tu projekty okładek, które nigdy nie ujrzały światła dziennego, oraz opowieści o tym, jak powstawały te, które dziś są ikonami. Każdy rozdział poświęcony jest innej sferze Dysku: magom, czarownicom, Straży Miejskiej, Śmierci, bogom i herosom, a także postaciom z młodszych powieści jak Tiffany Obolała i Nac Mac Feegle.

Źródło: Prószyński i S-ka

Ogromną wartością tej publikacji są nawiązania do popkultury. Ilustracje Kidby’ego nie tylko oddają ducha Terry'ego Pratchetta, one go reinterpretują. Mona Ogg to oczywiście parodia Mony Lizy, Olympia Maneta z kolei to żartobliwy hołd dla Wenus z Urbino Tycjana. Każda okładka i rysunek to nie tylko estetyka, ale i narracja, komentarz, gra z odbiorcą. Nawet wybór słoni na Atuinie (afrykańskie, bo są większe niż indyjskie!) okazuje się mieć swoje uzasadnienie.

Szczególne wrażenie zrobiło na mnie to, jak każda kreska, każde pociągnięcie pędzla, nawet kropka ma swoje znaczenie. Nie jestem z tych, którzy szczególnie pasjonują się historią sztuki, ale ta książka pokazała mi, ile opowieści można zawrzeć w jednym obrazie. Otworzyła mi oczy nie tylko na kunszt artysty, ale też na złożoność literackiego świata, który do tej pory znałam przede wszystkim przez słowo, nie przez obraz.

Pokazać Świat Dysku to pozycja obowiązkowa nie tylko dla fanów Pratchetta, ale też dla wszystkich, którzy chcą zrozumieć, jak wygląda prawdziwa artystyczna współpraca. To nie album do oglądania, ale książka, która wciąga, inspiruje, zaskakuje i wzrusza. Opowiada o twórczości, ale też o pasji, determinacji i sile wyobraźni, która dosłownie przybiera kształty i kolory. Po tej lekturze inaczej spojrzysz na każdą okładkę, ilustrację czy nawet drobny szkic w rogu strony. Bo ten Świat Dysku był zawsze większy, niż nam się wydawało.