Revenir – recenzja filmu [TOFIFEST 2020]
Revenir to udany fabularny debiut reżyserski Jessicy Palaud, w którym zobaczymy Nielsa Schneidera oraz Adèle Exarchopoulos. Rozgrywający się na francuskiej prowincji film w sposób rewelacyjny przekazuje emocje bohaterów i podejmuje temat niełatwych relacji w cieniu tragedii.
Revenir to udany fabularny debiut reżyserski Jessicy Palaud, w którym zobaczymy Nielsa Schneidera oraz Adèle Exarchopoulos. Rozgrywający się na francuskiej prowincji film w sposób rewelacyjny przekazuje emocje bohaterów i podejmuje temat niełatwych relacji w cieniu tragedii.
Powrót to jeden z filmów dostępnych na Tofifest 2020, które zdecydowanie warto obejrzeć. Dzieło w reżyserii Jessicy Palud to poruszający dramat o skomplikowanych rodzinnych relacjach w obliczu tragedii. Film nakręcony został według scenariusza napisanego przez Jessikę Palud wraz z Philippe Lioret oraz Diastème. Po jego obejrzeniu trudno uwierzyć, że to fabularny debiut reżyserki.
Głównym bohaterem Revenir jest Thomas. Młody mężczyzna przybywa z Kanady do rodzinnej francuskiej wioski, by zobaczyć się z umierającą matką. Szybko orientujemy się, od czego bohater próbował uciec, budując swoje życie w obcym kraju. Sytuacja na farmie nie jest łatwa, rodzina ledwo wiąże koniec z końcem, a napięte relacje Thomasa z ojcem pełne są urazów i pretensji. Dodatkowo cień na rodzinie położyła śmierć brata Thomasa, a jej przyczyny okazują się być inne, niż w znanej powszechnie oficjalnej wersji. Główny bohater w sposób naturalny wypełnia pustkę po zmarłym Mathieu, a jego obecność w rodzinie trudna jest do przecenienia. W cieniu tragedii powstają nowe, wartościowe relacje, podczas gdy stare nie dają się tak łatwo naprawić.
Fabuła filmu Revenir rozwija się dokładnie tak, jak przeczuwamy, że się rozwinie. Nie możemy jednak postrzegać tego w kategorii przewidywalności. Odnosimy bowiem nieodparte wrażenie, że dzieje się właśnie to, co ma się stać. To, co następuje, jest bowiem prawidłowe, dobre i nieuchronne. Obserwacja kolejnych wydarzeń zapewnia nam więc pewien rodzaj ukontentowania. Film przedstawia najbardziej prawdopodobny i naturalny rozwój wydarzeń, a komplikacja akcji byłaby zbędna i niepasująca do tej historii.
Sama sytuacja fabularna nie jest może szczególnie niespotykana. Dostajemy stosunkowo prostą historię, która rozgrywa się w zwyczajnych, życiowych realiach. Scenariusz napisany jest jednak bezbłędnie. Revenir udowadnia bowiem, że niemniej ważny niż to, o czym opowiadamy, jest sam sposób opowiadania. To właśnie on jest jednym z najmocniejszych elementów tego filmu. Dzieło Jessicy Palud wciąga nas całkowicie nie poprzez wartką akcję czy napięcie, lecz ze względu na perfekcyjnie przekazywane emocje. Chociaż tempo jest spokojne, to jako widzowie jesteśmy zaangażowani i obecni w każdej minucie, a nasze zainteresowanie pozyskane zostało od pierwszej sceny. Revenir jest filmem bardzo dobrze nakręconym, podziwiamy mistrzowskie opowiadanie kamerą, malowanie ujęciami nastrojów i emocji. Ciepłe, nasycone barwy podkreślają natomiast upalne lato i budują pożądany klimat.
Chociaż bohaterowie filmu są strudzeni życiem i tragediami, to ich zmęczenie nie przekłada się na negatywny czy nieprzyjemny odbiór filmu. Uczucia postaci z nami rezonują, doskonale rozumiemy ich stany emocjonalne, przejmujemy się ich losami. Dodatkowo Revenir to dzieło świetnie zagrane, a od wcielającego się w rolę Thomasa Nielsa Schneidera nie można oderwać wzroku. Nie jest to z resztą konieczne, ponieważ aktor pojawia się niemalże w każdej scenie. Francuz udowodnił, że potrafi rewelacyjnie odegrać smutek, głębię uczuć oraz sprzeczne czasami emocje. Także Adèle Exarchopoulos w roli Mony, młodej matki, sprawdziła się świetnie i udało jej się stworzyć postać spójną z pejzażem francuskiej wioski. Na pochwałę zasługuje również gra kilkuletniego Romana Coustère Hacheza, a sam wątek tego, jak dziecko przeżywa trudną sytuację, jest bardzo dobry.
Revenir przedstawia widzom również ciekawy obraz francuskiej prowincji. Nie ma w niej może wielu perspektyw, dlatego rozumiemy, że bohater postanowił szukać szczęścia, które z resztą znalazł, w Kanadzie. Nie jest to jednak depresyjna wieś, jaką kojarzymy z polskich filmów. Na francuską prowincję dotarł postęp, rolnicy zmieniają swe przedsiębiorstwa na farmy organiczne. Nie jest to więc miejsce beznadziejne, dobrze czujemy się w świecie przedstawionym. W szczególności zaś zachwyca sama ukazana w filmie natura.
Wartość tego filmu przejawia się też w tym, że dzieło ukazuje nieprzyjemne, lecz nieuniknione życiowe doświadczenia, które dotyczą wszystkich nas – śmierć bliskich osób, chorobę. Mówi o tym, jak trudne bywa pojednanie. Uzmysławia, że czasami życie ma na nas inny plan, niż sami sobie wymyśliliśmy, a my musimy na to przystać. Pokazuje też, że wartościowe relacje powstają w miejscach i momentach, w których najmniej moglibyśmy się ich spodziewać.
Revenir to film, w którym wszystkie elementy doskonale ze sobą zagrały, widzom fundując tym samym udany seans. Obejrzyjcie koniecznie.
Poznaj recenzenta
Pamela JakielDzisiaj urodziny obchodzą
ur. 1998, kończy 26 lat
ur. 1984, kończy 40 lat
ur. 1978, kończy 46 lat
ur. 1949, kończy 75 lat
ur. 1970, kończy 54 lat