Prolog opowieści przenosi nas do skąpanej w mroku knajpy, o jakże pogodnej nazwie Urocza. To właśnie tutaj przybywają dusze znanych złoczyńców, wspominające dawne, spektakularne napady i złowrogie czyny. Teraz pozostały wyłącznie wzmianki po ich dawnych osiągnięciach, triumfach oraz sukcesach, które w dłuższej perspektywie zakończyły się dla nich w brutalny sposób. Młody scenarzysta skupia się na postaciach działających w kraju nad Wisłą od przełomowego 1989 roku aż do 2003 roku, a konkretnie mówiąc strzelaniny w Magdalence. Dostrzegamy zatem, iż czasy dzikiego kapitalizmu w znacznej mierze sprzyjały gwałtownemu rozwojowi grup mafijnych, zwłaszcza wołomińskiej i pruszkowskiej.

Igor Jarek w iście telegraficznych skrócie prezentuje biogramy okrutnych mafijnych bossów, skupiając się na tragicznych finałach ich przestępczego życia. Niektóre spośród opowieści prezentują się wprost wyśmienicie. Wystarczy przywołać nowelę Trumna generała Marka Papały, w której obserwujemy pogrzeb tragicznie zmarłego policjanta. Niesamowicie wypada tekst wygłaszany przez narratora owej historii, podkreślający tragizm tego wydarzenia. Równie dobrze wypadają następujące rozdziały: Odpalony, Chłopcy z Żabiej, Lulek i Słoniu czy Obcinacze Palców, stanowiące wyborny portret rasowych zwyrodnialców i urodzonych psychopatów.  Twórca albumu Słowackiego wzorowo odrobił lekcje, a jego krótkie teksty, w pigułce przedstawiają sylwetki czarnych charakterów, znanych z kryminalnych kartotek. Recenzowany album możemy śmiało uznać za wprowadzenie do historii mafii polskiej z końca poprzedniego wieku. Czytelnicy nie znający w dostateczny sposób tego tematu, zapewne po przeczytaniu Spodoustych będą chcieli poszerzyć swą wiedzę, choćby czytając książki legendarnego Masy.

Źródło: Kultura Gniewu

Judyta Sosna – absolwentka ASP w Katowicach, pierwszorzędnie zilustrowała ciekawe historie Igora Jarka. Twarze znany gangsterów są mocno toporne, naznaczone piętnem zła,  nienawiści oraz psychopatii. Rysunki młodej artystki wykonane farbami są momentami zamazane, chaotyczne i nieczytelne, co jeszcze bardziej wzmacnia mocny przekaz niniejszego komiksu. Rysowniczka ciekawie wyeksponowała ważne elementy drugiego planu oraz oddała dramatyzm danej sytuacji. Kolosalną rolę odgrywa efektownie dobrana kolorystyka. Dominują barwy zimne i ciemne:  różne odcienie zieleni, żółci, pomarańczy, fioletu, a nade wszystko krwistej czerwieni. Warto także zwrócić uwagę na doskonałą okładkę albumu, okładki poszczególnych rozdziałów, a także małe wydanie, przywodzące na myśl groszowe magazyny kryminale sprzed dekad.

Spodouści to jeden z ciekawszych i bardziej oryginalnych komiksów polskich wydanych w 2018 roku. Zajmujące nowele o potężnych mafijnych bossach, ich  barwnych karierach i szybkich kresach. Wizytówka minionych czasów w doskonałej oprawie graficznej. Wielkie brawa.