Byłam w jednych pomieszczeniach z ludźmi z branży, którzy są świetni w tym, co robią, ale zachowują się jak elita i z pogardą patrzą na takie filmy, jak produkcje Marvela, czy na aktorów mojego pokroju. Uważają, że w pewien sposób się sprzedajemy. Za każdym razem, gdy z nimi rozmawiam, jestem zawiedziona, ponieważ chodzi tu o aktorów, którzy poświęcają swój czas dzieciom w potrzebie, a ich zdaniem żyjemy w świecie, który się sprzedaje. To ci aktorzy rozumieją to, w jaki sposób ich występ na ekranie przekłada się na inspirację dla 5-latka, który umierając ma ostatnie marzenie: spotkać superbohatera. Aktor poświęca moment swojego życia, siada naprzeciw umierającego dziecka i mówi: Widzę cię, słyszę cię, twoje życie ma znaczenie. Przedstawiciele tych elit powinni być bardziej świadomi tego, co granie herosów znaczy dla małych ludzi. Nie naśmiewasz się wtedy tylko ze mnie, ale także z wyobrażenia tego dziecka o tym, co jest ważne na tym świecie.

Jestem taka dumna z tego, że żyję w Kosmosie, gram kosmitkę i inspiruję w pierwszej kolejności młode pokolenie. Pamiętam jak sama byłam dzieckiem i zostałam wykluczona z najważniejszych rozmów przez swój wzrost, brak znaczenia; byłam "inna". Pracowałam z filmowcami, którzy napędzili cały gatunek superbohaterski, bo mogli to robić na własnych prawach, a wcześniej nikt ich nie chciał słuchać i z nimi rozmawiać.