Ballady morderców: wzbogacona reedycja zbioru fantastyki i grozy nadchodzi

Niebawem do księgarń trafi nowe, rozszerzone wydanie zbioru Ballady morderców Mariusza Wojteczka. Poznajcie szczegóły.

Autopromocja

Autopromocja

Niebawem do księgarń trafi nowe, rozszerzone wydanie zbioru Ballady morderców Mariusza Wojteczka. Poznajcie szczegóły.

Reklama

Tymoteusz Wronka 3 godz. temu

Tagi: groza

Tymoteusz Wronka 3 godz. temu

Tagi: groza

Wydawnictwo IX

Reklama

Trzeciego grudnia nakładem krakowskiego Wydawnictwa IX ukaże się wznowienie debiutanckiego zbioru opowiadań naszego współpracownika, Mariusza Wojteczka. Ballady morderców to zbiór zawierający opowiadania z pogranicza grozy i fantastyki. To wydanie będzie wzbogacone o dwa nowe opowiadania.

Pierwsza część zbioru opiera się na reinterpretacjach literackich utworów z kultowej płyty Nicka Cave’a Murder Ballads, a część druga to zbiór wczesnych opowiadań z konwencji fantastyki i grozy, uzupełnione o dwa nowe, premierowe opowiadania, inspirowane prozą Stephena Kinga.

Mariusz Wojteczek to miłośnik popkultury i dobrej muzyki, nałogowy zbieracz książek, komiksów i płyt. Wydał autorskie zbiory opowiadań: Ballady morderców (Polska: Phantom Books 2018, Czechy: GlodenDog 2024) i Dreszcze (Wydawnictwo IX 2021) oraz powieść Ćmy i ludzie (Wydawnictwo IX 2022).

„Ballady morderców” to w pewnym sensie Wojteczkowe poszukiwania własnej drogi, własnego literackiego stylu, żonglowanie gatunkami. Opowiadaniom z części pierwszej zdecydowanie bliżej do literatury pięknej (np. „Kochane stworzenie”, „Bar mleczny”, „Życzliwość obcych”), choć niektóre ocierają się o fantastykę (np. „Klątwa”, „Śmierć nie jest końcem”, „Już nigdy nie spadnie tu deszcz”). Za to część druga zbioru, notabene o wiele treściwsza, jest już naprawdę mocno w niej osadzona (np. „Piwniczne drzwi”, „Liczba początku i końca”, „Dziura w ścianie”).

Ci, którzy czytali pierwsze wydanie „Ballad…”, być może zastanawiali się, w którą stronę szala ostatecznie się przechyli, ale dziś po ukazaniu się „Dreszczy” oraz „Ciem i ludzi” wiemy, że Mariusz nie zrezygnował z żadnej z tych dróg. Wypracował kompromis i tym charakteryzuje się jego twórczość. Styl ten Wojciech Gunia oddał niezwykle trafnie słowami: „Gdyby Marek Hłasko zechciał napisać horror, to właśnie tak mógłby on wyglądać”.

Ze wstępu Marty Sobieckiej

Źródło: Wydawnictwo IX