[Punisher] ma kilka naprawdę świetnych scen, potencjalnie ikoniczne momenty. Były absolutnie przyjemne do kręcenia! Czuję, że Jon i Charlie to zupełnie różni ludzie, ale Daredevil i Frank są do siebie o wiele bardziej podobni. Więc fajnie jest się tym bawić.

I często kiedy jestem w scenie jako Daredevil razem z Frankiem, on przyciąga mnie bliżej do wersji Daredevila, która mnie jednocześnie przeraża i ekscytuje. I myślę, że to jest zapisane i zakorzenione w samym materiale.

Była taka scena w tym sezonie, gdzie on tak bardzo się tym przejął, tak się w to angażował, analizował to, jakby to było coś, co go niemal boli. Mieliśmy tę scenę i zadzwonił do mnie dzień wcześniej, wieczorem i powiedział: "Niektóre z tych kwestii nie mają dla mnie sensu w tym miejscu, w którym jestem, muszę je trochę pozmieniać. Oto, co chcę powiedzieć."

On po prostu zmienił kilka swoich kwestii, właściwie napisał je po swojemu. Więc musiałem się dostosować i nauczyć się ich na nowo, co mi absolutnie nie przeszkadza, bo on jest genialny. A potem przyszliśmy na plan, a on nie powiedział żadnej z tych kwestii – wymyślił zupełnie nowy zestaw! I wtedy pomyślałem: "Okej!"