Od blisko dwóch lat, co sobotę na Hatak.pl przypominamy Wam znane i popularne w ostatnich latach produkcje telewizyjne. Dziś mamy przyjemność opublikować artykuł nr 100 z cyklu „Zapomnianego serialu”. Długo zastanawialiśmy się, jaką produkcję chcielibyśmy Wam przypomnieć, jako setną z kolei. Wybraliśmy produkcję CBS pod tytułem „Dr Quinn”, którą wielu z Was doskonale pamięta ze stałej emisji na TVP1 w niedzielne popołudnia (tuż po Teleexpresie). W naszym kraju produkcja emitowana była również na Canal+ i Hallmark Channel.

To jednak emisja na TVP1, która rozpoczęła się w drugiej połowie lat 90. sprawiła, że serial w naszym kraju stał się bardzo popularny i do dziś jest dobrze wspominany. W USA produkcja emitowana była na stacji CBS, a premiera odbyła się w piątek 1 stycznia 1993 roku, czyli prawie 20 lat temu. Kolejne epizody emitowane były jednak w… sobotnie wieczory! „Dr Quinn” to jeden z ostatnich, amerykańskich seriali, który był emitowany w sobotnie wieczory i utrzymał się w ramówce przez kilka sezonów. Była to także jedna z niewielu produkcji w klimatach westernu z lat 90., która spodobała się widowni. Dopiero 11 lat po premierze „Dr Quinn”, stacja HBO rozpoczęła emisję innego westernu - Deadwood, a w zeszłym roku AMC wystartowało z Hell on Wheels.

„Dr Quinn” to produkcja, która była mieszanką dramatu medycznego, obyczajówki i westernu. Jego dużym atutem było umiejscowienie serialu w XIX wieku, a akcja rozpoczyna się dokładnie w 1867 roku. Główną bohaterką była młoda lekarka pochodząca z Bostonu – Michaela Quinn (w tej roli Jane Seymour), która po śmierci swojego ojca przyjechała do małego miasteczka Colorado Springs na Dzikim Zachodzie, by otworzyć tam swoją praktykę lekarską. Po skończeniu studiów medycznych, doświadczenie zdobywała, pracując razem ze swoim ojcem. Jego śmierć sprawiła, że Michaela postanowiła wyjechać, a okazja nadarzyła się, gdy natrafiła na ogłoszenie, że w Colorado Springs poszukują lekarza. Autorką ogłoszenia była tamtejsza położna Charlotte Cooper, która niedługo później została ukąszona przez węża. Tuż przed śmiercią poprosiła Michaelę, by ta zaopiekowała się jej trójką dzieci – Matthew, Colleen i Brianem.

Mieszkańcy Colorado Springs byli bardzo zaskoczeni, gdy okazało się, że ich lekarzem ma być kobieta. Dr Quinn była jednak bardzo wykształcona i szybko wpasowała się w klimat Dzikiego Zachodu, gdzie musiała mierzyć się nie tylko z nieznanymi chorobami i epidemiami, ale też z nieufnością mieszkańców. Bohaterka szybko udowodniła, że kobieta może z sukcesami prowadzić praktykę lekarską. Jednocześnie postanowiła adoptować trójkę dzieci zmarłej Charlotte i nawiązać znacznie bliższą znajomość z Byronem Sullym (Joe Lando) – samotnikiem mieszkającym razem z Czejenami.

[image-browser playlist="599012" suggest=""]

„Dr Quinn” stał się popularny nie tylko dzięki świetnej obsadzie, ale również i przedstawianej historii. Pojedyncze, medyczne wątki przeplatały się z codziennym życiem głównych bohaterów w drugiej połowie XIX wieku. Nie brakowało wielu odniesień do wydarzeń historycznych, ale też poruszania tematów kontrowersyjnych, dotyczących np. rasowości (odwieczny konflikt pomiędzy „białymi”, a „czerwonymi”) czy orientacji seksualnej. Jeden z odcinków dotyczył właśnie homofobii, kiedy to do Colorado Springs przyjechał znany poeta Walt Whitman. Istotne było też równouprawnienie kobiet, które w tamtych czasach były traktowane znacznie inaczej, niż obecnie.

Jane Seymour rolę Michaely Quinn dostała na dzień przed rozpoczęciem pracy na planie pilotowego odcinka. Aktorka przeczytała scenariusz i musiała tego samego dnia zdecydować, czy chce podpisać kontrakt. Seymour błyskawicznie pokochała całą historię i uważała, że jest urodzona do roli Dr Quinn. Dwugodzinny odcinek pilotowy wyemitowany został w piątkowy wieczór 1 stycznia 1993 roku, dzień później – 2 stycznia 1993 roku CBS pokazała drugi, godzinny epizod. Stacja nie wierzyła w powodzenie produkcji, szczególnie, że pilotowy odcinek puszczony został w tym samym czasie co Orange Bowl. Podczas produkcji rozważano zrobienie z „Dr Quinn” miniserialu, bądź filmu telewizyjnego. Zupełnie nieoczekiwanie oglądalność pilotowego odcinka była bardzo wysoka. CBS natychmiast zamówiła cały sezon. Oglądalność pierwszych dwóch serii wynosiła 13-15 mln widzów, co na sobotnią emisję było wymarzonym wynikiem.

[image-browser playlist="599013" suggest=""]

W sezonach nr 3, 4 i 5 widownia nieco spadła, ale zawsze utrzymywała się powyżej 8 mln. Przed telewizorami sporo widzów zgromadził m.in. finał 3. sezonu pod tytułem „For Better or Worse”, w którym główni bohaterowie (Michaella i Sully) wzięli ze sobą ślub. W czwartej serii zdecydowano wpisać do scenariusza ciążę Jane Seymour (córeczkę Michaeli i Sully’ego nazwano Katie). Produkcja kręcona była na ranczu Paramout w Augora Hills, w Kalifornii. Fani bardzo często pojawiali się tam każdego dnia zdjęciowego i na żywo mogli oglądać, jak kręcone są kolejne sceny.

„Dr Quinn” była w USA hitem. Stacja CBS była zadowolona z wyników oglądalności, ale nieoczekiwanie postanowiła w serialu zmienić kilka rzeczy. Główną widownię, która zasiadała przed telewizorami tworzyły kobiety w wieku 40 lat i starsze. Ważniejsza dla CBS była jednak widownia w przedziale 18-40. Stacja poleciła scenarzystom "Dr Quinn", by w szóstym sezonie nadać serialowi nieco mroczniejszy charakter. Efekt był bardzo dobitny. Uśmiercano kolejnych bohaterów, a fani wylewali potoki łez, gdy główna bohaterka poroniła podczas oczekiwania na urodzenie drugiego dziecka. Równie emocjonujący był odcinek, w którym Michaella została postrzelona przez mężczyznę i długo nie mogła dojść do siebie. Wielu fanów narzekało na tak drastyczną zmianę fabuły serialu. Mimo to oglądalność wciąż była wysoka, a 6. sezon gromadził przed telewizorami średnio 11,5 mln widzów. Nieoczekiwanie, stacja CBS zdecydowała się anulować serial w 1998 roku.

[image-browser playlist="599014" suggest=""]

Reakcja widzów była błyskawiczna i przypominała kampanię fanów „Star Treka”, którzy chcieli w połowie lat 60. uratować swój serial. CBS twierdziła, że produkcja kolejnego sezonu była zbyt droga, ale zamiast tego zdecydowała o nakręceniu filmu telewizyjnego. Rok po anulowaniu – w maju 1999 roku wyemitowano „Dr. Quinn: Revolutions”. Fabuła przeskoczyła o dwa lata do przodu i skupiała się na porwaniu 4-letniej córki Michaeli i Sully’ego – Katie. „Revolutions” utrzymany został w zupełnie innym tonie niż serial. Fani narzekali na bardzo dużo przemocy i strzelanin, tylko po to by przyciągnąć przed telewizory młodych widzów. Oglądalność jednak nie dopisała z powodu słabej promocji. Mimo to CBS zdecydowała się nakręcić jeszcze jeden film pod tytułem „Dr Quinn: The Heart Within”. Wyemitowany został w maju 2001 roku. Produkcja przeniesiona została do Kanady ze względu na niższe koszty. Klimat filmu również był inny, znacznie spokojniejszy i w całości stworzony przez główną twórczynię serialu – Beth Sullivan.

Jane Seymour za rolę Dr Quinn otrzymała jedną ważną nagrodę - Złoty Glob w 1996 roku. Na galach Emmy serial wyróżniano trzykrotnie, ale w mało znaczącej kategorii "Najlepsze fryzury w serialu". „Dr Quinn” zawsze będziemy wspominać z dużym sentymentem. Był to jeden z najlepszych seriali lat 90., który oczywiście dziś, blisko 20 lat od premiery odbieramy trochę inaczej. Mimo to wspomnienie o cotygodniowych seansach w niedzielne popołudnia po Teleexpresie zapamiętamy na zawsze.