Najnowsza recenzja redakcji

Nasza sklonowana kura domowa przegląda materiał nagrany w nocy szpiegowską kamerką kupioną w poprzednim epizodzie i zauważa, że gdy ona spała, jej mąż dokądś wybył. Miarka, którą wcześniej napełniała tajemnicza zamknięta skrzynka, tym razem już się przebrała – "bliźniaczka" traci nerwy, powala Donniego kijem golfowym, a na koniec przywiązuje go do krzesła w celu przesłuchania. Rozpoczyna się chaos, w którego opanowaniu pomóc ma Sarah.

Trzeba przyznać, że choć wątek domniemanego monitora Alison za wiele do fabuły nie wniósł, to bez wątpienia dostarczył solidną porcję rozrywki. Przykładna mamuśka dość radykalnymi metodami próbuje wydobyć z męża prawdę, ale wyraźnie widać, że nie nadaje się do tej roboty. Kiedy tylko postanawia "zagrać ostrzej", momentalnie uderza ją świadomość, że to nie jej klimaty – co doprowadza do kilku komicznych reakcji bohaterki.

Ostatecznie na przedmieściach ląduje niemal cała śmietanka – wezwana Sarah, śledzący ją Paul, Felix mający udawać barmana na – niespodzianka – odbywającej się w tym samym domu imprezie sąsiedzkiej oraz Vic the Dick, który jak zwykle wszędzie musi wetknąć swój wielokrotnie połamany nos. Brzmi komicznie – i momentami tak jest – ale nie brak też "cięższych" momentów, zwłaszcza z udziałem byłego chłopaka Beth, który za wszelką cenę chce dojść do sedna sprawy. Pewne było, że w całym tym zamieszaniu ktoś dowie się o tajemnicy klonów - i tak też się dzieje.

[image-browser playlist="591645" suggest=""]
©2013 BBC America

Równolegle przewija się motyw Cosimy, która również próbuje ustalić, kto może być jej monitorem. Podejrzenia padają na Delphine. Aż przesadnie przyjazne zachowanie studentki sugeruje, że coś (a może nawet "coś") się święci, ale twórcy mogą nas jeszcze zaskoczyć. Miło było w tym wątku zobaczyć ponownie Matta Frewera, którego niektórzy z Was pewnie kojarzą z Eureki; widok odtwórcy roli szalonego Jima Taggarta od razu wywołał uśmiech na twarzy. Jego postać – dr Leekie – zapowiada się niezwykle interesująco.

Orphan Black tym razem dostarcza nieco luźniejszych, ale na pewno pozytywnych wrażeń. W kolejnych odcinkach możemy spodziewać się mocnego uderzenia.