Najnowsza recenzja redakcji

„Person of Interest” kończą właśnie swój najsłabszy sezon. To oczywiście nie oznacza, że jest on zły – po prostu w porównaniu do poprzednich wypada dość blado. I jasne, na tle wielu innych produkcji telewizyjnych to wciąż wręcz arcydzieło, ale nie oszukujmy się – 4. seria była szarpana i prezentowała nierówny poziom, mieszając odcinki dobre (czasem genialne) z przeciętnymi. W dodatku nie postarało się CBS, które ustaliło dla produkcji beznadziejny terminarz, pełen krótkich przerw w emisji, które zwyczajnie wybijały z rytmu, powodując brak pewnej płynności w śledzeniu losów postaci. Mając powyższe z tyłu głowy, zajmijmy się jednak tym, co tu i teraz, ponieważ nadszedł wreszcie czas na ostatnie 2 epizody, które – czego „Asylum” jest dowodem – będą wypełnione akcją, zwrotami akcji i dla fabuły przełomowe.

Chyba każdy z nas zauważył, że trudne chwile serial zaczął przeżywać po 13. odcinku. Twórcy musieli wypisać ze scenariusza będącą w ciąży Sarę Shahi (co udało się w sposób spektakularny), a potem brakło im pary i pomysłów. Wojna Maszyny i Samarytanina była sztucznie przeciągana (motyw z planem z Hongkongu), Elias i Dominic zniknęli niemal całkowicie, a niezbyt porywające sprawy tygodnia wyszły na pierwszy plan. Co mogą zrobić w takiej sytuacji fani? Wybaczamy wpadki i jedziemy dalej. Niech zwieńczenie 4. sezonu będzie znakomitym preludium kolejnego. „Asylum” to bardzo solidna odsłona, która daje nadzieję, że wielki finał dostarczy mnóstwa emocji.

[video-browser playlist="690830" suggest=""]

Akcja odcinka rozgrywała się wyłącznie wokół głównych wątków. Nie chciano najwidoczniej czekać do jesieni na kolejny pojedynek dwóch nowojorskich bossów i Reese musiał znów chronić tyłek Eliasa. Tym razem nie wszystko jednak poszło po jego myśli. Panowie zostają zakładnikami Dominica i muszą trochę pocierpieć. John tym wszystkim nie był jakoś specjalnie przejęty. Widać, że „spotkanie” z Carter poważnie go zmieniło. Genialna jest scena, w której komplementuje Fusco, który podejrzewa u swojego kolegi gorączkę (zresztą pan detektyw zniszczył system również swoim tekstem o gąbce podczas wodnych tortur).

Fajnie ogląda się tych dwóch gangsterów, tak bardzo przekonanych o swojej potędze, kiedy my wiemy, że to tylko pionki będące niczym na tle wojny sztucznych inteligencji. Kontrast jest niesamowity, ale w każdym z tych scenariuszy stawka jest ogromna. Zresztą serialowi potrzebni są wyraziści ludzcy antagoniści, bo formuła ciągłej walki z komputerem szybko by się znudziła. Komu kibicujecie? Ja oczywiście chciałbym, aby Enrico Colantoni pojawiał się w "Person of Interest" jak najczęściej, więc mam nadzieję, że Elias wyjdzie cało z opresji. Może to też jest moment, aby powiedzieć mu prawdę o Maszynie i nawrócić go na stronę dobra tak jak Root?

Panna Groves i Finch wpadli natomiast na trop Shaw, która przez ostatnie kilka miesięcy nie miała łatwego życia. Zaserwowano jej bowiem porządne pranie mózgu i wygląda na to, że będzie ona w centrum tajemniczej Korekty. Co się kryje za tą nazwą? Na razie trudno stwierdzić, ale jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem Samarytanina, pochłonie on zatrważającą liczbę ofiar. Aby uratować swojego stwórcę, poświęciła się też Maszyna - znów było czuć (tak jak w pamiętnym „If-Then-Else”), jak bardzo jest ona bezsilna wobec malejących szans na zwycięstwo w wojnie z wrogiem i uratowanie tych, których nie potrafiłaby nikim zastąpić.

Zobacz również: Han Solo powraca! Nowe spojrzenie na film „Gwiezdne Wojny: Przebudzenie Mocy”. Duże spoilery!

Sytuacja jest więc niemal beznadziejna. Kto może pomóc? Pewnie Control, która w końcu przejrzała na oczy, ale czy to wystarczy? „Person of Interest” szykują dla nas finał, po którym naprawdę nie wiadomo, czego się spodziewać. Oczywiście oprócz tego, że będzie się działo!