Melodramat, jaki mógł nakręcić tylko Béla Tarr. Gęsty i duszny jak atmosfera w barze Titanik, w którym rozgrywa się duża część akcji tego filmu, jednego z najważniejszych w dorobku węgierskiego mistrza. W tonącym w zimnym deszczu i błocie mieście widmie śledzimy losy bohaterów uwikłanych w trójkąt miłosny. On nieszczęśliwie kocha się w piosenkarce. Ona marzy o ucieczce z prowincji i prawdziwej karierze. Jej mąż zostaje wmieszany w nielegalne interesy. Czerpiącym z ikonografii kina noir Potępieniem Béla Tarr rozpoczął długoletnią współpracę z cenionym pisarzem László Krasznahorkaiem, która w późniejszych latach przyniosła m.in. takie arcydzieła jak Szatańskie tango czy Koń turyński. To także pierwszy film, w którym uformował się rozpoznawalny styl Węgra. Po latach długie, nastrojowe ujęcia w czerni i bieli, a także zamiłowanie do postindustrialnego krajobrazu i posępnych bohaterów przygniecionych życiem staną się znakiem charakterystycznym kina Tarra. Kapitalną pracę kamery Gábora Medvigyego można docenić w pełni na dużym kinowym ekranie, szczególnie że na festiwalu czeka nas seans odrestaurowanej kopii Potępienia. [opis festiwalowy]

• Aktorzy:

  Gyula Pauer, Miklós B. Székely (22) więcej

• Kompozytorzy:

  Mihály Vig

• Reżyserzy:

  Béla Tarr

• Producenci:

  József Marx

• Scenarzyści:

  Béla Tarr, László Krasznahorkai

• Premiera (Świat):

  16 lutego 1988

• Kraj produkcji:

  Węgry

• Czas trwania:

  120 min.

• Gatunek:

  Kryminał, Dramat, Romans