Tommy Orange opowiada historię dwunastu postaci, z których każda ma swoje powody, by wybrać się na wielki zjazd plemienny w Oakland. Jacquie Czerwone Pióro od niedawna znowu nie pije i usiłuje powrócić na łono rodziny, którą niegdyś porzuciła. Dene Oxendene stara się poskładać swe życie na nowo po śmierci wujka i przybywa na zjazd, aby pracować na rzecz indiańskiej społeczności i w ten sposób uczcić jego pamięć. Opal Viola Wiktoria Niedźwiedzia Tarcza przychodzi na stadion, by obejrzeć występ swego siostrzeńca Orvila, który nauczył się tradycyjnego indiańskiego tańca, oglądając materiały wideo na kanale YouTube, a teraz po raz pierwszy chce go wykonać podczas zjazdu przed publicznością. Ten imponujący spektakl odwołujący się do uświęconej tradycji będzie więc okazją do wzruszających pojednań. Stadion w Oakland stanie się również widownią wydarzeń, w których wyniku naród indiański poniesie wielkie ofiary, znów wykaże się heroizmem i dozna niewypowiedzianej straty.

Oto głos, jakiego nigdy wcześniej nie słyszeliśmy, głos nabrzmiały poezją i pełen pasji. W tej kapitalnej powieści, która bierze się za bary ze złożoną i bolesną historią, ze spuścizną piękna i głębokiej duchowości, a także z plagą uzależnień, przemocy oraz nadużyć i samobójstw, Tommy Orange pisze o rdzennym Amerykaninie osiadłym w wielkim mieście. Na przemian pełna niepohamowanej wściekłości i gniewu, zabawna i poruszająca aż do głębi serca, pierwsza powieść Tommy’ego Orange’a jest zdumiewającym i wstrząsającym zarazem portretem takiej Ameryki, jaką bardzo niewielu z nas kiedykolwiek widziało.

Premiera (Świat)
4 czerwca 2019
Premiera (Polska)
4 czerwca 2019
ISBN
978-83-8116-636-2
Polskie tłumaczenie
Tomasz Tesznar
Liczba stron
392
Autor:
Tommy Orange
Gatunek:
Literatura światowa
Wydawca:
Polska: Zysk i S-ka

Najnowsza recenzja redakcji

Nigdzie indziej to debiutancka powieść Tommy’ego Orange'a, amerykańskiego pisarza, Indianina należącego do plemion Czejenów i Arapaho. W książce porusza bliski mu temat, czyli sytuację swoich pobratymców – zarówno w przeszłości, jak i obecnie – próbujących się w komponować w amerykański sen i wielkomiejskie życie.

Orange komponuje fabułę w nielinearny sposób. Na kartach powieści opisuje sceny z życia kilkunastu osób. Ich historie często zaczynają się przed laty, ale echa i konsekwencje dawnych wydarzeń niosą się po dziś dzień. Choć postaci wywodzą się z różnych grup społecznych, różnią się wiekiem, przeżyciami i doświadczeniami, to ich losy się przenikają i splatają, a ich ścieżki prowadzą w jedno miejsce: na wielki zjazd plemienny. Wydarzenia na nim są zwieńczeniem, dla wielu tragicznym, a jednocześnie świetnie podsumowującym zarówno powieść, jak i sytuację Indian.

Autor potrafi pisać gniewnie (w książce pojawiają się też fragmenty historyczno-eseistyczne), ale też od czasu do czasu zaskakuje słodko-gorzkim humorem. Potrafi zauroczyć mało istotnym detalem – a ich suma pozwala na zbudowanie naprawdę szerokiej panoramy, dzięki której ma się poczucie, że w Nigdzie indziej nie tyle opisane są żywoty pojedynczych postaci, co grupa społeczna.

To powieść nieoczywista, w której z mozaiki życiorysów wyłania się gorzkie przesłanie. Nigdzie indziej pozwala nam wejrzeć w wycinek świata, który na co dzień nie przebija się do mediów w naszym kraju. To sentymentalna, często smutna i tragiczna opowieść, choć niepozbawiona miejscami promyków nadziei. Niemniej obraz, jaki wyłania się z powieści, nie nastawia optymistycznie i pokazuje, że rzeczywistość w Stanach Zjednoczonych potrafi być znacznie bardziej ponura i niejednoznaczna, niż wynikałoby to z powszechnego przekazu.

Tommy Orange zadebiutował mocną powieścią. Zdecydował się na bliską mu problematykę i nieoczywistą formę, a dzięki wyczuciu języka i odrobinie literackiej brawury udźwignął niełatwy temat. Stworzył opowieść złożoną i niełatwą, a zarazem skłaniającą do refleksji.