Krzyk 5: obsada nie wiedziała, kto jest mordercą. Jak to możliwe?

Najnowsza część serii Krzyk zadebiutowała w kinach 14 stycznia 2022 roku. Okazuje się, że nawet obsada przed długi czas nie wiedziała kto skrywa się za maską Ghostface'a. Jak do tego doszło?

25 stycznia 2022 o 16:32

Reklama

Sara Karmańska 25 stycznia 2022 o 16:32

Tagi: krzyk

fot. IMDB.com

Reklama

14 stycznia 2022 roku na ekranach kina zadebiutowała piąta część filmu Krzyk. Produkcja śledzi grupę nastolatków – fanatyków horroru – których ściga tajemniczy morderca w masce, zwany Ghostfacem. Piąta odsłona wprowadza nowe postaci do serii, ale również pozwala powrócić znanym bohaterom, by ponownie zmierzyć się z zamaskowanym zabójcą.

Okazuje się jednak, że nawet aktorzy występujący w filmie nie wiedzieli, kto kryje się za maską. Według Jacka Quaida, który wcielił się w rolę Richie Kirscha, cała obsada miała różne scenariusze, by utrzymać tajemnice morderstwa na planie.

Zobacz także:

Krzyk 6 (data premiery w Polsce: 10 marca)

Krzyk: gwiazda prawie została dźgnięta nożem na planie

Krzyk - powstaną kolejne części horroru? Reżyser odpowiada

Krzyk 5 – tajemnica Ghostface'a

Jack Quaid zdradził magazynowi People, ze nawet aktorzy nie wiedzieli kto tak naprawdę skrywa się za maską Ghostface'a.

W końcu oczywiście się zorientowaliśmy, ale na początku wszyscy mieliśmy różne scenariusze. W niektórych zginęły pewne postacie. W innych nie. Ta osoba była zabójcą w tym scenariuszu, a w innych nie. Więc wszyscy mieliśmy swoje teorie.

Reżyserzy Matt Bettinelli-Olpin i Tyler Gillett również zachęcali obsadę do odgrywania swoich linii dialogowych na różne sposoby. Quaid wyjaśnił:

Upewnili się, że mają jak najwięcej opcji. Mówiono na przykład: „zagraj tę kwestię trochę bardziej nikczemnie, a teraz zagraj tę kwestię trochę bardziej jak wzór cnót wszelakich”. I ja lubię pracować w taki sposób. Lubię rzucać jak najwięcej na ekran, aby później można było wybrać najlepsze ujęcie. Czasami zdarza się zamknąć się w jednym sposobie robienia czegoś (…), a potem to oglądasz i myślisz: „Och, to nie zadziałało. Szkoda, że nie zrobiłem tam czegoś innego!”. Dlatego dobrze się dogadywałem z reżyserami.