fot. Netflix

Atlas przypomina filmy z lat 90. W teorii ma wszystko to, co powinien mieć rozrywkowy blockbuster – dużą stawkę wydarzeń i bohaterkę po przejściach, która musi zrozumieć siebie i dojrzeć do tego, aby uratować świat. Fabuła przywodzi na myśl opowieści Michaela Baya czy Rolanda Emmericha. Problem w tym, że wiele rzeczy nie wypaliło. Nie dostaliśmy tego, czego oczekiwaliśmy.

Jennifer Lopez jest największą wadą tej produkcji. Nie dlatego, że nie pasuje do gatunku science fiction. Po prostu stworzyła jedną z najgorszych kreacji w swojej karierze. Jako Atlas jest fatalna, a jej interakcje z AI Smithem są sztuczne. To nie tak, że aktorka nie potrafi grać, bo przecież zdążyła już pokazać się z niezłej strony. W tej produkcji wydaje się dziwnie zagubiona. Co może być powodem? Być może to, że na planie często towarzyszył jej Ben Affleck i czytał kwestie Smitha. Wina leży po stronie aktorki, ale też Brada Peytona, bo jako reżyser powinien z niej wyciągnąć coś więcej. Zwłaszcza że ta postać mogła zostać emocjonalnym fundamentem historii. Szkoda, że ta pozbawiona emocji i wiarygodności kreacja wybija z rytmu i nie pozwala polubić postaci.

fot Netlix

Konstrukcja fabuły na papierze z pewnością prezentowała się dobrze, ale na ekranie się nie sprawdziła. Zwłaszcza gdy dochodzi do spotkania z Harlanem – powinniśmy wówczas odczuć stawkę wydarzeń i zrozumieć konsekwencje podjętych decyzji, ale nic takiego się nie dzieje. Wydarzenia są wyprane z wszelkich zalet. Padają suche informacje, a my jako widzowie nie jesteśmy w stanie poczuć, że to coś poważnego: nie ma napięcia, niepewności ani emocji. Wydaje się, jakby to AI stworzyło opowieść o tym, że... AI jest dobre i powinniśmy je akceptować. W dzisiejszych czasach, gdy tak wiele osób boryka się z problemami wynikającymi z korzystania ze sztucznej inteligencji, to nietrafiony pomysł. Niestety to "złe AI" jest tak beznadziejnie pokazane, że wybrzmiewa tylko to "dobre AI". Brakuje w tym równowagi! Nacisk położono na jeden wątek, a drugi został kompletnie zlekceważony – dlatego nie czujemy zagrożenia ze strony Harlana.

Brad Peyton może nie jest rewelacyjnym reżyserem, ale wie, jak tworzyć rozrywkę na dobrym poziomie. Film ma odpowiednie tempo, a także efektowne i prawidłowo zrealizowane sceny akcji (bitwa w przestworzach planety czy walki mecha z przeciwnikami cieszą oko!). Jest wizualnie dopracowany i widowiskowy. Atlas wygląda lepiej niż wiele kinowych produkcji z ostatnich lat, które miały problemy z efektami specjalnymi.

Czemu film Atlas jest tak przeciętny? Wiele elementów po prostu nie zadziałało na ekranie (wspomnę jeszcze o zmarnowanych talentach Marka Stronga i Sterlinga K. Browna). Nie mogę napisać, że to dobra produkcja. Sprawdzi się jednak jako efektowny odmóżdżacz, bo na nudę narzekać nie można.