fot. Apple TV+

See ma problem w jednym wątku. Cała historia Sibeth to festiwal oczywistości. Pomysł na tę postać skończył się dawno temu, a Sylvia Hoeks, choć nadal świetna w swojej roli, staje się irytującym cieniem samej siebie. Wciąż robi to samo i popada w fabularne skrajności. Najgorszy moment nadchodzi, gdy zabija Luciena, swojego najlepszego wojownika i sojusznika. Jej absurdalnie zachowanie to wynik braku kreatywności scenarzystów. 

Dobrze widzieć przemianę i rozwój Maghry. To jest zupełnie inna sytuacja niż z Sibeth, bo jej przeobrażenie w królową oraz problemy z tym związane dobrze na nią wpływają. Dzięki temu staje się postacią ciekawszą i z wieloma warstwami emocjonalnymi. Ten odcinek pokazał widzom jej bezlitosną stronę. W końcu mogliśmy ją zobaczyć w akcji jako wojowniczkę. Być może nie było to jakoś szczególnie imponujące, ale utrzymano to na dobrym poziomie. Na pewno jest ważne dla percepcji bohaterki. Starcie z łowcami czarownic wygląda efekciarsko.

fot. Apple TV+

Cieszy fakt, że nawet na końcowym etapie serialu twórcy dbają o to, by ten świat choć odrobinę rozbudować. Kwestia dzikiego plemiona kanibali to dobry pomysł, biorąc pod uwagę koncepcję postapokaliptycznego świata. Starcie z nim to też znakomity poziom realizacji scen akcji. Najlepiej wypada walka Baby Vossa z rosłym kanibalem. Widać, że jest to prawdziwe wyzwanie dla bohatera granego przez Jasona Momoę. Brutalne, efektowne, ze znakomitymi pomysłami w choreografii (nawet prostota musi mieć wizję), zaskakującym finałem i spektakularnym wykończeniem przeciwnika. Za to See nadal można chwalić.

Ten odcinek zaczyna eliminować postacie, które odgrywały znaczące role. Harlan może nie był wybitną jednostką, ale miał znaczenie. Jego ewolucja w finale dobrze się zaziębiła z całą historią postaci. Jego śmierć staje się dość istotna pod kątem emocjonalnym i fabularnym. 

See nadal jest dobrą rozrywką. Niestety wątek Sibeth staje się dość wyraźną skazą na 3. sezonie – to festiwal oczywistości, który będzie mieć negatywny wpływ na finał.