Myślę, że od samego początku widać, że to nieco inna wersja Supermana. [...] Zawieramy tam całą mitologię tej postaci. Inne filmy superbohaterskie robiły to na zasadzie: "Macie tu Batmana i tylko jego. Albo - macie Supermana i nic więcej." On żyje w świecie pełnym superbohaterów. To alternatywna wersja historii, w której superbohaterzy żyją od początku, ale jest bardzo przyziemna. Opowiada o prawdziwych ludziach z prawdziwymi życiami, którzy są po prostu przy okazji meta-ludźmi. Superman ma przyjaciół, którzy są superbohaterami.

Ma latającego psa, gigantyczną fortecę. Ma wszystko to, co kochamy w komiksach z Supermanem i z jego mitologii, a czego nie mieliśmy okazji często widzieć w filmach, szczególnie w tak przyziemnej wersji.

Jeśli spojrzycie na moje sceny po napisach w MCU, to raz zapędziłem się w kozi róg. Było to wtedy, gdy zapowiedziałem Adama Warlocka. Pomyślałem wtedy: "Chole**, teraz muszę go dać do kolejnego filmu." A to było prawdziwe utrapienie.

Nie zamierzam budować całego uniwersum w scenach po napisach, ale uwielbiam dawać publiczności coś za przeczekanie ich. Wolę jednak, żeby to było coś zabawnego i fajnego, przeznaczonego dla fanów, a nie na zasadzie: "O, a teraz zapowiemy kolejną część uniwersum."

Mam nadzieję, że Superman nas trochę zjednoczy, bo w jego postaci chodzi o te wszystkie fundamentalne wartości, które wierzę, że każdy wyznaje. Może nie każdy, ale większość. Mam nadzieję, że obędzie się bez politycznego dyskursu wokół tego.

Jeśli skupimy się na naszym własnym człowieczeństwie, a o to przecież chodzi w Supermanie jako postaci i filmie i zaczniemy skupiać na tym, co każdego dnia możemy zrobić dobrze, to będzie to uzdrawiające doświadczenie.