Michael Moore jest bardzo specyficznym twórcą, który zdecydowanie dzieli społeczeństwo na tych, którzy go uwielbiają i tych, którzy nie mogą nawet o nim słuchać. Jego filmy, z ducha lewicowe, są często zabawne, ale przy okazji również agresywne i kontrowersyjne. Najnowsze dzieło Moore'a Where to Invade Next debiutuje w kinach dzisiaj, lecz od pewnego czasu sporym problemem dla reżysera jest kategoria R przyznana przez MPAA, która nie pozwala osobom poniżej 17 roku życia pójść na film bez zgody rodziców.

Na swojej stronie reżyser zachęca więc młodzież do przeciwstawienia się, niesłusznym według niego, decyzjom i pójścia na jego film do kina. Ma na to kilka rad.

- Prawdopodobnie posypią się gromy na mnie za to, że to robię. Ale nie obchodzi mnie to. Zło jest złem, i złem także jest niepozwolenie wam na to, by obejrzeć ten film. Kinom, studiom filmowym i cenzorom może się to nie spodobać, ale muszą sobie z tym jakoś poradzić. To wręcz obraźliwe, że według nich 15 i 16-latkowie nie poradzą sobie z prawdą. Który mamy rok - 1952?

Najpierw Moore odnosi się do znanego sposobu na obejrzeniu filmu z kategorią R, czyli zakupienie biletu na film z kategorią PG lub PG-13 a następnie wejście do innej sali. Ponadto reżyser radzi kupować bilet przez internet, by uniknąć pokazywania dowodu tożsamości, ale jeżeli nie da się tego uniknąć, to Moore radzi użycie aplikacji, dzięki której można podrobić dowód.

Kolejna porada polega na poproszeniu dorosłego o zakupienie biletów - w końcu to nie to samo co prośba o kupienie piwa w sklepie. Ostatnia, bardziej ironiczna porada sugeruje udawanie dorosłego, co nie powinno być trudne - wystarczy wyglądać na zmęczonego, gapić się gdzieś w dal, mówić o swoim planie emerytalnym, dzieciach płaczących w nocy lub o każdej innej rzeczy, o której można przeczytać w Wall Street Journal.

Czytaj także: Nowy zwiastun komedii Szefowa z Melissą McCarthy

Moore jest zdania, że jego film zdecydowanie nie zasłużył na kategorię R, lecz z drugiej strony cieszy się, że to nie jest "typowy film PG-13", w którym ludzie są zarzynani, kobiety wykorzystywane, słabi podbijani, a chciwość jest dobra wartością. Moore kończy swoją wypowiedź pochwałą najmłodszego pokolenia doceniając je za to, że nie jest pokoleniem hejterów, że nie ocenia ludzi po kolorze skóry i orientacji seksualnej.

No cóż, Moore brzmi tutaj jak reżyser z misją. Ciekawe, czy choć trochę przełoży się to na wynik box office?