„Główny podejrzany” – emancypacja kobiety detektywa

Kiedy podczas śledztwa w sprawie śmierci prostytutki ginie inspektor Scotland Yardu, pewna siebie detektyw Jane Tennison postanawia wziąć sprawy we własne ręce. Nic nie jest jednak takie proste, jak na początku się wydawało - martwa kobieta okazuje się nie być prostytutką, a ta prawdziwa jest nieuchwytna. Dla Tennison największym wyzwaniem jest nie rozwiązanie tajemnicy a przetrwanie w pracy. Wszyscy jej koledzy są seksistami - przez jej płeć uważają ją za niepełnowartościową osobę i za gorszą od nich policjantkę. I tak postać grana przez Mirren walczy po stronie prawa… i kobiet.

"Główny podejrzany" zadebiutował na antenie stacji ITV w 1991 roku i jego emisja trwała aż do roku 2006. Znów jednak nie wolno zapomnieć, że to produkcja brytyjska - nie mamy zatem kilkuset odcinków i 15 sezonów, ale ledwie siedem serii po dwa (z wyjątkiem jednej) epizody każda. Na dodatek nie były one kręcone w sposób regularny, więc przerwy emisji trwały od 12 miesięcy do… 7 lat. Pierwsze skrzypce w serialu grała Helen Mirren i w związku z jej nieustannie kontynuowaną i rozwijającą się karierą aktorską terminy zdjęć do produkcji należało dostosować do jej grafiku. W ogólnym rozrachunku wyszło to "Głównemu podejrzanemu" na dobre - każda odsłona serialu była starannie przygotowana zarówno pod względem fabuły, aktorstwa, czy technikaliów.

Każdy sezon to odrębna, trwająca 3,5 godziny historia, która poruszała często bardzo kontrowersyjne tematy. Początkowo największą rolę odgrywał w serialu seksizm i przedstawienie miejsca kobiety w nowoczesnym społeczeństwie, a szczególnie w życiu zawodowym. Z kolejnymi odcinkami te motywy zaczęły schodzić na dalszy plan (choć wciąż były obecne) na rzecz innych, nie mniej ciekawych - w drugim sezonie radzono sobie z rasizmem, w trzecim z pedofilią i prostytucją. Oprócz tego przemoc, aborcja, alkoholizm - twórcy nie bali poruszyć żadnego tematu, często nawet dotyczył on samej głównej bohaterki.

[image-browser playlist="607287" suggest=""]©2003 ITV Productions

Serial zdobył trzy statuetki Primetime Emmy dla Najlepszego miniserialu, sześć (!) zgarnęła Helen Mirren za Najlepszą pierwszoplanową rolę kobiecą w mini serialu, nie zabrakło także innych nagród w postaci Złotych Globów, BAFTA, czy Peabody. Do Nagrody Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych został także nominowany kompozytor genialnej ścieżki dźwiękowej serialu, Stephen Warbeck, laureat Oscara za muzykę do "Zakochanego Szekspira".

"Główny podejrzany" oprócz wartości w samej w sobie zrewolucjonizował produkcje telewizyjne, szczególnie te amerykańskie. Na fali popularności brytyjskiego kryminału powstało wiele seriali, w których w głównej roli obsadzono kobiety, a nie mężczyzn jak to bywało wcześniej. Jednym z najpopularniejszych tytułów, które czerpały inspirację z serialu z Mirren była Podkomisarz Brenda Johnson, gdzie Kyra Sedgwick wcieliła się w rolę tytułowej policjantki, które zostaje mianowana komendantem.

[image-browser playlist="607288" suggest=""]©2006 ITV Productions

Serial w ciągu dwóch dekad nie zestarzał się i jego przesłania są wciąż jak najbardziej aktualne. O zapotrzebowaniu na silne, charakterystyczne role policjantek może świadczyć debiut amerykańskiej wersji "Głównego podejrzanego" pod tym samym tytułem. W głównej roli niestrudzonej mundurowej tym razem występuje Maria Bello, znana choćby z "Ostrego dyżuru".

Adaptacja zza oceanu choć nawiązuje do pierwowzoru, na szczęście nie stara się kopiować wszystkich pomysłów. Bello na ekranie błyszczy podobnie jak robiła to niegdyś Mirren, ale niestety nie nadąża za nią reszta obsady, sprawiając, że brytyjska produkcja wciąż pozostaje niedoścignioną.