Parę pokoleń współczesnych widzów może śmiało powiedzieć, że wychowało się na animacjach ze studia Hanna-Barbera (Nie, to nie była kobieta. I nie, to nie była jedna osoba). Począwszy od Toma i Jerry’ego, przez Misia Yogi, Flinstonów, Scooby-Doo, aż po Smefry i Pac-Mana, zapewniała najmłodszym (i nie tylko) rozrywkę przed ekranem. Tak samo było w Ameryce, jak później i u nas. Do dziś pamiętam te sobotnie wieczory, kiedy czekałem na kolejne, wtedy jeszcze miłe dla oka, przygody Scooby-Doo - ale nie tylko na nie. Jedną z ciekawszych postaci, jaką stworzyło to studio, jest Jonny Quest - bohater kilku seriali, gier wideo, filmów telewizyjnych i komiksów.

Ojciec, syn i ochroniarz

Wszystko zaczęło się w latach 60. Wtedy zadebiutował pierwszy serial osadzony w tym uniwersum - Jonny Quest. Historia jego, jak i późniejszych wersji, skupiała się na perypetiach dwóch Questów - Jonny’ego i jego ojca, Bentona. Doktor Benton był naukowcem, który współpracował z rządem Stanów Zjednoczonych. Posiadał ogromną wiedzę z wielu dziedzin nauki, którą wykorzystywał w misjach zlecanych mu przez przełożonych. Zwykle zaczynały się one niewinnie, na przykład zbadaniem jakiegoś znaleziska, ale z czasem musieli się pojawić ci "źli" – i trzeba było jakoś dać sobie z nimi radę. Często w te podróże z ojcem ruszał Jonny - jedenastolatek na swój wiek jednak wyjątkowo odpowiedzialny i sprawny fizycznie (znał się między innymi na sztukach walki). Duży wpływ na taki rozwój chłopca miała przedwczesna śmierć jego matki (co do okoliczności której nawet sami twórcy nie byli pewni).

Jednak w tych przygodach Questowie nie byli sami. Towarzyszyła im trójka równie barwnych i ciekawych postaci. Pierwszym był Roger T. "Race" Bannon. Ten agent specjalny został oddelegowany do Questów jako ochroniarz Jonny’ego. Sprawny fizycznie, mistrz sztuk walki, potrafiący kierować każdym pojazdem, był nieocenionym pomocnikiem w walce z przestępcami stającymi na drodze Questów. On także pilotował samolot, którym bohaterowie podróżowali w różne zakątki kuli ziemskiej. W wyprawach towarzyszył im też Hadji, sierota z Indii. Został on adoptowany przez doktora Questa po tym, jak chłopak uratował go przed zamachem. Jako przedstawiciel egzotycznej kultury indyjskiej został wyposażony przez twórców w pewnego rodzaju umiejętności zdecydowanie nadprzyrodzone. Nie można też zapomnieć o czworonożnym członku ekipy – psie o imieniu Bandit (które otrzymał za sprawą charakterystycznego, czarnego owłosienia wokół oczu, które przypominało maskę przestępcy).

[image-browser playlist="589504" suggest=""]©1964 ABC

Pomysł na serial narodził się na początku lat 60. XX wieku. Wtedy rysownik Doug Wildey dostał zlecenie od studia Hanna-Barbera na zrobienie serialu na podstawie "Jack Armstrong, the All-American Boy" (był to serial radiowy nadawany między 1933 a 1951 i który opowiadał właśnie o podróżniczych perypetiach młodego człowieka, stawiającego wyzwania groźnemu światu). Powstały pierwsze szkice koncepcyjne oraz fragmenty animacji (które można odnaleźć między innymi w tyłówce "Jonny’ego Questa"). Jednak taka koncepcja nie podeszła włodarzom studia (mówi się, że mieli problemy ze zdobyciem praw autorskich), dlatego pomysł został poddany twórczemu recyklingowi i w taki sposób narodził się Jonny Quest (ponoć w czasie tej przeróbki Wildey inspirował się filmami o Jamesie Bondzie).

Koniec końców, 18 września 1964 roku, Jonny Quest zadebiutował na kanale ABC. Była to w tym czasie kreskówka inna niż wszystkie - miała bardziej komiksową kreskę oraz poważniejszy rys fabularny. Charakterystyczny był też jazzowy temat muzyczny, opracowany przez Hoyta Curtina. Nierzadko postacie używały broni palnej, nierzadko też od niej ginęły (przez co serial był krytykowany przez niektóre organizacje rodzicielskie). Nie zmieniało to faktu, że produkcja, emitowana w dobrym czasie antenowym, radziła sobie wyśmienicie. Dlatego dziwi, że zakończono ją zaledwie po jednym sezonie, tłumacząc się wysokimi kosztami produkcji.

Ojciec, syn i ochroniarz - 20 lat później. I jeszcze później.

W latach 80. Jonny Quest powrócił na ekrany telewizorów za sprawą serii The New Adventures of Jonny Quest. Tym razem serial emitowany od września 1986 do marca 1987 zdołał utrzymać się tylko przez 13 odcinków (przy 26 odsłonach z lat 60.). Pomysł i oprawa graficzna zostały lekko odświeżone (animacja stała się bardziej typowa dla tych z lat 80., zaś samolot, którym podróżowali bohaterowie, zyskał dodatkowe funkcje). W tej odsłonie pojawili się wszyscy bohaterowie znani z pierwowzoru; powrócił także główny czarny charakter, Doktor Zin.

Po tym serialu pojawiły się dwa filmy telewizyjne z Questami w rolach głównych. Były to "Jonny's Golden Quest" z 1993 oraz "Jonny Quest vs. The Cyber Insects" z 1995. W pierwszym, który był rozwinięciem jednego z odcinków serialu, Questowie pomagali pewnej dziewczynce w poszukiwaniu rodziców. Wyjaśniła się też przeszłość Bannona. W drugim musieli się zmierzyć z atakiem potężnych robaków (i nie tylko...).

Kolejna telewizyjna inkarnacja Johny’ego Questa pojawiła się w 1996 roku. Wtedy to rozpoczęła się emisja Prawdziwych przygód Jonny'ego Questa – 52-odcinkowego serialu podzielonego na dwa sezony. Tym razem znacznie przemodelowano świat, w którym działa się akcja - między innymi wykorzystywano komputer do animacji. Zmieniono charakter niektórych postaci. Pojawiła się też córka Bannona, Jessie. Serial zbierał jednak przeciętne recenzje, zaś jego produkcja co rusz napotykała jakieś problemy (pomimo towarzyszącej mu silnej akcji promocyjnej, włącznie ze stworzeniem gry komputerowej "Jonny Quest: Cover-Up at Roswell").

W nowym wieku temat Jonny’ego Questa jakby ucichł. Nie powstała żadna kolejna wersja telewizyjna. Pojawiały się co prawda plotki o tym, że planowana jest produkcja kinowa, jednak jak do tej pory nie ma szczegółowych informacji na jej temat.

Ojciec, syn i ochroniarz - sympatyczna kompania do oglądania

Pamiętam, że z przyjemnością śledziłem przygody Questów podczas emisji serialu w naszym kraju. Całkowicie jestem pewny co do emisji wersji z 1986 roku na Polsacie. Późniejsze odsłony były też emitowane na Cartoon Network. Mam wrażenie, że oryginalna seria z lat 60. również była u nas dostępna, jednak nie znalazłem nigdzie potwierdzenia tego faktu. Może pamięć czytelników Hataka pomoże wyjaśnić tę zagadkę? Na szczęście przy niej nie będzie nikt nikogo ścigał czy groził śmiercią - jak to się zdarzało Questom.

Choć co to za przygoda bez dreszczyku emocji?