Szkolne miłości to film, jakich wiele. Mamy prostą historię o przyjaciołach, którzy postanawiają zerwać ze swoimi partnerami. To punkt wyjścia do poruszenia ważniejszych tematów – np. dorastania i otwierania się na świat. Jamie i Ben mają problemy, a związki na odległość jeszcze je pogłębiają. Proces wiodący do kulminacji, czyli rozmowy z wybrankami, okazuje się ważniejszy niż sam cel. Z czasem dostrzegamy w nich bohaterów, którzy potrzebowali zmiany, by wydorośleć. Wiemy, jak to jest – człowiek kończy liceum, idzie na studia i myśli, że jest dorosły. A przecież to nieprawda. To wyzwania i kłopoty nas kształtują. Nie jest to może jakoś szczególnie pogłębione i emocjonalnie poruszające, ale wychodzi nieźle.

W produkcji poznajemy też Palmera, który jedzie do swojego miasteczka na Święto Dziękczynienia. Chce powiedzieć bliskim, że jest gejem. To dla niego ważne, by mógł przepracować traumy i zaakceptować samego siebie. Postać wzbudza sympatię, więc szkoda, że twórcy rozwinęli tę historię tak banalnie. Nie ma w tym wątku nic specjalnie angażującego, poza tym jest całkowicie odcięty od Bena i Jamie. Drzemał w tym większy potencjał.

A co z aspektem komediowym? Mam wrażenie, że twórcy starali się aż za bardzo. Niestety odnieśli skutek odwrotny do zamierzonego. Niektóre sceny wywołują uczucie zdumienia czy lekkiego zażenowania (Jamie w toalecie na imprezie...). Zdarzają się jednak dobre momenty – wówczas jest w miarę wesoło i sympatycznie. Szkoda, że humoru jest tak niewiele, a seans pozostawia nas z obojętnością. Nie tak komedia powinna działać.

W Szkolnym miłościach zaskakuje kulminacja, która idzie wbrew oczekiwaniom widza i temu, co Hollywood lubi najbardziej. Doskonale wiemy, że amerykańskie kino nie wierzy w przyjaźń między mężczyzną a kobietą. Gdy w ostatnich scenach Ben biegnie do Jamie, jesteśmy przekonani, że wyzna jej uczucie. A tu szok! Bohater stwierdził, że pocałunek był błędem. Cóż za odświeżający wątek w bagnie schematów, które za wszelką cenę chcą wmówić widzom, że miłość platoniczna nie istnieje. Za to ocena wyżej! 

Szkolne miłości to niegroźny przeciętniak. Zdarzają się wesołe momenty i rzadko bywa żenująco. Twórcy mogli się bardziej postarać. Produkcja spodoba Wam się, jeśli szukacie czegoś niezobowiązującego.