Dialog, uczestnictwo, humor i polityka to cztery główne cechy Freda Foresta. Mistrz sztuki komunikacji, pionier sztuki wideo (1967) i Net Art (1996) oraz współzałożyciel Kolektywu Sztuki Socjologicznej i Estetyki Komunikacji, zawsze walczył z instytucjami, marionetkami rynku, którego szkodliwości nie dłużej do wykazania. W przeciwieństwie do wielu innych, udało mu się uniknąć udomowienia, ale zapłacił za to straszną cenę, ponieważ zdobycie uznania, na które zasługuje, zajęło mu 50 lat. Od 12 lipca do 28 sierpnia 2017 r. Centre Pompidou poświęca jego twórczości retrospektywę. W 1978 roku Fred Forest założył niezależne terytorium 60 km od Paryża, Terytorium Artystycznego Metra Kwadratowego, krainę utopii, której jest dożywotnim prezydentem. Można było wtedy zostać obywatelem tego Terytorium i wejść do gry komunikacyjnej, którą sobie wyobraził, na długo przed narodzinami mediów społecznościowych, których dziś nadużywamy. Parodia państwa i jego atrybutów, ta dyktatorska sceniczna przestrzeń udostępniona aktorom społecznym jest jedynie krytyką legitymizacji władzy. W dzisiejszych czasach, gdy tylko jeden człowiek zagraża 7 miliardom ludzi, kwestia ta wydaje się dość aktualna… Jednak ten projekt nie powinien ograniczać się do tej krytyki, pomimo jej dotkliwej aktualności, ponieważ Terytorium Artystycznego Metra Kwadratowego było również miejsce spotkań i laboratorium badawcze, w którym zgromadziło się wielu ludzi, artystów i naukowców, aby zastanowić się nad radykalnymi zmianami, jakie pociągały za sobą pojawiające się wówczas nowe technologie; ci ludzie mówili już o Internecie na początku lat 80-tych. Odciąć się od wszystkiego, ten dom jest placem zabaw, na którym toczy się główna akcja, reprezentuje splot jego praktyki i doskonale ilustruje nędzę, w której żył tak długo, ale przede wszystkim żywotne znaczenie jego pracy: na gigantycznej powierzchni tylko niewielka część została zarezerwowane dla mieszkania. Narracja rozwija się przestrzennie od pokoju do pokoju, od obiektu do obiektu, ale także w czasie. Chatka dla dużych dzieci z wielorakimi konsekwencjami, przenosi nas do świata poezji i humoru, głównej broni Prezydenta Foresta w jego poszukiwaniach nowych terytoriów. Narracja rozwija się przestrzennie od pokoju do pokoju, od obiektu do obiektu, ale także w czasie. Chatka dla dużych dzieci z wielorakimi konsekwencjami, przenosi nas do świata poezji i humoru, głównej broni Prezydenta Foresta w jego poszukiwaniach nowych terytoriów. Narracja rozwija się przestrzennie od pokoju do pokoju, od obiektu do obiektu, ale także w czasie. Chatka dla dużych dzieci z wielorakimi konsekwencjami, przenosi nas do świata poezji i humoru, głównej broni Prezydenta Foresta w jego poszukiwaniach nowych terytoriów.—Jérémie Pujau