Czarne myśli to trucizna

David O. Russell to reżyser wyjątkowy, a nawet śmiało można rzec, że wybitny. Nigdy się nie powtarza i w wyśmienity sposób prowadzi aktorów, prezentując nam oryginalne historie będące gwarantem wielu emocji. Jaki może być efekt, gdy tak wyjątkowy filmowiec weźmie na warsztat gatunek komedii romantycznej?

Wbrew pozorom Silver Linings Playbook to komedia romantyczna, która z całą swoją siłą wyrywa się z wąskich ram gatunku. Russell pokazuje nam historię miłości jakich wiele. Tak naprawdę pod tym względem nie zaskakuje niczym nowym. Liczy się jednak sposób, w jaki ją opowiada - filmu w tak dobrym wydaniu dawno nie było. Reżyser bawi się konwencją, wprowadzając do niej sporo realizmu. Tym razem nie mamy infantylnej bajki o miłości, ale soczystą historyjkę o tym, czym tak naprawdę jest to uczucie. Fabuła pozwala na interpretację mówiącą, że do prawdziwej miłości trzeba tej odrobiny szaleństwa, którym wykazują się główni bohaterowie. 

Nie da się ukryć, że scenariusz Russella, oparty na pierwowzorze literackim pod tym samym tytułem, to kawał dobrego tekstu. Świetne dialogi i wyraziste postacie, które szybko nabierają życia. Ogromna w tym zasługa obsady, którą reżyser tak fantastycznie poprowadził. Bradley Copper z Jennifer Lawrence kradną ten show, tworząc nietypową parę, u której chemia jest momentalnie wyczuwalna. Kawał dobrego aktorstwa, które gwarantuje nam ogrom emocji. Cieszy też fakt, że Robert de Niro w końcu ma okazję przypomnieć wszystkim krytykantom, dlaczego jest uważany za żywą legendę kina. Mała rola, dość kameralna, ale postać zagrana śpiewająco. 

David O. Russell tworzy film nietypowy, który najłatwiej określić mianem komedii romantycznej. Nie brak humoru na dobrym poziomie, świetnych dialogów, emocji i kreacji zapadających w pamięć. Kawał dobrej rozrywki, która pozostawia widza z pozytywnym nastawieniem do życia.

Film został wydany w standardowym amarayu. Niezwykle mocno żałuję, że poza zwiastunem nie ma żadnych dodatków. Aż chciałoby się dowiedzieć, jak aktorzy przygotowywali się do tak wymagających ról, jak kształtowała się wizja na ten film oraz wielu innych rzeczy. Przeważnie tego typu produkcje mają bogate zakulisowe życie, więc tym bardziej jest to rozczarowujące. Wydanie DVD nie oferuje nam kompletnie nic.