Znak

Niedawno miała miejsce premiera drugiej gry z serii Frostpunk. Polskie studio wykreowało w niej świat po nagłym zlodowaceniu, gdzie w quasi steampunkowej, wiktoriańskiej scenerii resztki ludności starają się przeżyć w skutych lodem osadach. Gra stawia na trudne wybory, dylematy i decyzje, przy których sumienie ma twardy orzech do zgryzienia.

11 bit studios stara się rozwijać ten świat nie tylko za sprawą kolejnych produkcji, które możemy doświadczać na ekranie, ale też dzięki różnym projektom pobocznym. Mieliśmy już paragrafówkę czy dobrze przyjętą grę planszową, a teraz – wraz z wydawnictwem Znak – przyszła pora na literackie podejście do świata Frostpunka. Na antologię składają się cztery teksty, które można określić mianem mikropowieści.

Zbiór otwiera Ciepłe mięso Jakuba Nowaka i – jak to zwykle bywa w przypadku utworów tego autora – zachwyca bogactwem detali, połączeniem kontekstów i świetnym językiem. Autor m.in. To przez ten wiatr przedstawia rozpisaną na kilka wątków i wiele lat historię osady, w której dochodzi do punktu przesilenia. Tarcia między frakcjami narastają, a nowe siły dochodzą do głosu. Pełnokrwiste postacie jednocześnie są trybami w większych mechanizmach.

Znacznie bardziej kameralne są Zimne dzieci Anny Kańtoch. Autorka, specjalizująca się w fantastyce i kryminałach, łączy niepokojącą wizję z zagadką. Na pustkowiu odnalezione zostają dzieci odporne na zimno, które wydają się żyć we własnym świecie. Odkrycie ich tajemnicy jest kluczowe dla przeżycia kolonii. Ale czy straszna prawda powinna ujrzeć światło dzienne? W tle zaś rozgrywa się zagmatwana, chociaż nie tak rzadka relacja ojca z synem.

Źródło: Znak

Interesujący pomysł prezentuje Robert M. Wegner. W Requiem dla pana S. otrzymujemy historię starego aktora, obecnie handlarza, który nie potrafi się pogodzić ze zmianami w społeczeństwie nastawionym na przeżycie. Postanawia udowodnić, w bardzo specyficzny sposób, że sztuki Szekspira są nadal aktualne, a przedstawione w nich wydarzenia mogą się zdarzyć tu i teraz. Twórca Opowieści z meekhańskiego pogranicza serwuje dość gorzką i ponurą historię, która oddziałuje na wyobraźnię.

Finałowy utwór Janusza Cyrana nawiązuje do znanych z końcówki XIX wieku ruchów socjalistycznych – czy też anarchistycznych, jak je określali. Tytuł Wtedy zaś twarzą w twarz wykorzystuje postaci historyczne i wrzuca je w intrygę polityczno-szpiegowską, a tryby historii są bezwzględne dla pionków. Ten tekst wydaje się najbardziej „suchy” w zbiorze.

Książkę uzupełnia przedmowa Jakuba Dzierżykraja-Stokalskiego, który nakreśla idee i koncepcje stojące za powstaniem świata Frostpunka, a także posłowie Jacka Dukaja, w którym w typowy dla siebie sposób wykazuje różnice i podobieństwa w tworzeniu i przeżywaniu historii w literaturze i grach. Są to interesujące dodatki rozszerzające kontekst.

Przy odbiorze opowiadań najważniejsze jest to, że nie ma konieczności znania realiów gry. Gładko wchodzimy do rzeczywistości po nagłym zlodowaceniu. Poniekąd to zasługa ludzi z 11 bit studios, którzy nakreślili szerokie ramy świata, pozwolili innym na rozwinięcie skrzydeł oraz tworzenie historii zróżnicowanych (tematycznie, gatunkowo, emocjonalnie), zajmujących, wywołujących emocje i stawiających niewygodne pytania.