Mówi się, że nadzieja umiera ostatnia i poniekąd jest to morał płynący z trzeciego odcinka sezonu Star Wars: The Clone Wars. W pierwszych dwóch epizodach było widać jak przywódca Quarrenów jest coraz bardziej zniechęcony układem z Dooku. W pewnym sensie było to nawiązanie do "Imperium Kontratakuje" i postaci Lando Calrissiana. Podobnie tutaj z każdą zmianą warunków umowy rosła niechęć, aż w końcu Quarrenowie dołączyli do Mon Cala i przepędzili Separatystów.

[image-browser playlist="607725" suggest=""]©Lucasfilm 2011

Star Wars: The Clone Wars to nadal serial animowany i wiadomo było, że koniec końców Republika zwycięży i będziemy świadkami happy endu. Nie oglądam jednak tego serialu dla zwrotów akcji, logiki, przemocy czy kompletnych zaskoczeń - esencją jest dobra rozrywka i przygoda w świecie Gwiezdnej Sagi i trzeci odcinek doskonale to uchwycił. Problemem jest scenariusz, odczuwało się wrażenie, że to wszystko było za bardzo przyspieszone. Gdyby końcowe starcie z Separatystami nieco wydłużono, wrażenie byłoby o wiele lepsze.

Pomimo tego, twórcy przemycają w serialu rzeczy, które nie są dla najmłodszych. Ponownie mieliśmy sceny tortur, które dla dzieci mogą być dosyć przerażające. Dla fanów są smaczkiem i dowodem, że Star Wars: The Clone Wars jest tworzony dla całej rodziny, a nie tylko dla najmłodszych. Scena z wysadzeniem Riffa Tamsona i jego pływającą głową także była powyżej pewnej kategorii wiekowej.

[image-browser playlist="607726" suggest=""]©Lucasfilm 2011

Końcówka rozczarowała - zabrakło wielkiego, emocjonującego starcia, w którym mieszkańcy Mon Calamari odnieśliby zwycięstwo. Dużym plusem było zobaczyć Ackbara w latach świetności, gdy mógł na szarżować na polu bitwy. Udało się twórcom pokazać tę postać, nie mieszając w kanonie. Sama animacja była dopracowana i efektowna - twórcy wyraźnie rozwinęli się przez te kilka sezonów i wygląda to nieźle.

W finale tej historii leżał większy potencjał i odczuwa się wrażenie, że nie został on w pełni wykorzystany. Chociaż odcinek był przyzwoity i bawił, pozostał niesmak, wiedząc, że mogło być lepiej.

Ocena: 6/10