fot. Disney+

Mecenas She-Hulk po raz pierwszy daje poprawny wątek prawniczy. Wong powraca, bo jakiś magik używa niebezpiecznej magii jako tanich sztuczek dla poklasku ludzi. To pozwala wprowadzić trochę humoru i ukazać ludzką stronę Wonga. Rozbawiło mnie to, że jest fanem Rodziny Soprano. W tym momencie serial ubogaca MCU. W filmach nie ma miejsca na ciekawe rozwinięcie niektórych bohaterów Po prostu Wong kradnie ten odcinek, a jego reakcja na spoilery z ulubionego serialu jest bezcenna. W tym wątku Mecenas She-Hulk pokazuje swój potencjał.

Po raz pierwszy widzimy She-Hulk w superbohaterskiej akcji. Walka z demonami sprowadzonymi przez Blaze'a wygląda nieźle, co w serialu z niedopracowanymi efektami specjalnymi jest dość istotną zaletą. Najdziwniejsze jest to, że demony, z którymi walczą She-Hulk i Wong, wyglądają o wiele lepiej niż sama superbohaterka. Ta znów razi sztucznością przez większość odcinka. Podczas walki i na randce z lekarzem wygląda dobrze, ale inne sceny to festiwal trefnego CGI. Mam wrażenie, że Tatiana Maslany jedynie podkładała tu głos. Niestety, te solidne sceny podkreślają wady tych znacznie gorszych. 

fot. Disney+

Jaki jest problem Mecenas She-Hulk? Serial ukazuje mężczyzn w relacjach damsko-męskich jako tych złych, podłych i głupich. Cały wątek randkowania She-Hulk idzie w tym kierunku, który prawdopodobnie miał być zabawny, a wywołuje zażenowanie. Po czterech odcinkach nie jest to ani śmieszne, ani sensowne. Empatyczny lekarz okazuje się bucem – to pokazuje dość schematyczne podejście do takich historii. Jeśli to ma być zapowiadany wątek feministyczny, to wypada on słabo i wywołuje negatywne emocje. Tego typu motywy muszą być wprowadzane z pomysłem i rozmysłem, a nie po macoszemu.

Mecenas She-Hulk ma potencjał i niektóre momenty tego odcinka go pokazują, jednak w większości jest on spektakularnie marnowany. Żarty nie bawią, a łamanie czwartej ściany nie jest zbyt pomysłowe. Podsumowując: na tle tego, co Marvel Studios do tej pory stworzyło, ten serial wypada najgorzej.