Wszystko wskazuje na to, że po przeciwnej stronie barykady nasze bohaterki mają aż dwie różne organizacje. Gdy poznajemy pierwsze szczegóły, łącznie z motywami, pozostają mieszane odczucia. Z jednej strony mamy grupę dziwaków chcących udoskonalić swoje organizmy bez jakiegoś większego powodu i kompletnie bez znaczenia. Nie ma tutaj wyższego celu - przynajmniej na tę chwilę wygląda na to, że klony są efektem eksperymentu tej organizacji, która udoskonala technologię, by później poprawić samych siebie. Nie przekonuje mnie to - brzmi mało poważnie i psuje doskonały klimat oraz otoczkę fabularną tego serialu. 

Dobrze jednak, że dodano do tego kolejną organizację, która miesza w całej historii. Szkoda jedynie, że jest to oklepany motyw fanatyków religijnych, którzy, jak na razie, nie prezentują sobą niczego oryginalnego. Orphan Black imponuje pomysłowością i świetną manipulacją schematami, więc taki wątek zdecydowanie rozczarowuje.

[image-browser playlist="591491" suggest=""]
©2013 BBC America

Wady tego odcinka to zaledwie drobnostki, które mają znaczący negatywny wpływ na świetny klimat całego serialu. Tatiana Maslany ponownie bryluje, pokazując nam trzy niesamowicie od siebie różne wersje. Zwłaszcza gdy powraca Helena, która jako psychopatka niezwykle różni się od Sary, Cosimy i Allison. Jeśli Maslany nie zostanie wyróżniona jakąś nagrodą za taką pracę, będę bardzo zaskoczony. Helena sprawia w tym odcinka niezłe wrażenie - w końcu widzimy, że jest to wyszkolona zabójczyni, a nie zaledwie kolejny klon. Kulisy jej prania mózgu, bo chyba inaczej tego nazwać nie można, wzbudzają ciekawość i zmuszają do zadania sobie pytania, kto jest oryginałem? Mimo wszystko stawiam na Sarę, która także w tym odcinku poznaje pewne sekrety ze swojej przeszłości.

Orphan Black nieźle rozwinęło swoją fabułę w tym odcinku, wyjawiając wiele szczegółów wokół przewodniej intrygi. Mamy trochę akcji, sporo emocji, a sam serial nadal stoi na wysokim poziomie, ale kilka odpowiedzi na niektóre pytania nie potrafi mnie usatysfakcjonować.