materiały prasowe

Każdy, kto ma małe dziecko, wie, jaką popularnością cieszy się serial Psi Patrol i wszystkie gadżety z nim związane. Dzieciaki je kochają. Tylko kwestą czasu było, jak te dzielne pieski trafią na kinowy ekran. Na szczęście ludzie z Nickelodeon i Paramount Pictures nie poszli w ślady swoich konkurentów i nie porzucili bajkowego wyglądu bohaterów na rzecz realistycznie wyglądających postaci.

Fabuła nie jest zbytnio skomplikowana. Rayder wraz z całym Psim Patrolem przeprowadza się z egzotycznej Zatoki Przygód do Miasta Przygód. Miejsca, które bardzo źle kojarzy się Chasowi, jednemu z członków ekipy. Trauma, jaką w sobie nosi od czasów szczenięcych, uniemożliwia mu niesienie pomocy innym. W kluczowych momentach paraliżuje go strach. A pracy Patrol ma co niemiara, ponieważ burmistrzem miasta został dobrze im znany Humdinger. Miłośnik kotów, narcyz, partacz, szaleniec i zdeklarowany przeciwnik psów. Każdy jego projekt okazuje się wielkim zagrożeniem dla życia i zdrowia mieszkańców.

Zrobienie pełnometrażowego filmu na podstawie serialu dla dzieci zawsze jest ryzykownym ruchem, który częściej kończy się fiaskiem niż sukcesem. Tym razem jednak twórcy udźwignęli pokładane w nich oczekiwania najmłodszych widzów. Psi Patrol Film zachowuje klimat pierwowzoru, poprawia lekko wygląd postaci, by fani dostali bardziej kinową jakość. Grafika postaci jest lepiej dopracowana, co widać zwłaszcza po sierści tytułowej ekipy. Do tego na wielkim ekranie dzieje się dużo niż w serialowym odpowiedniku. Także problemy, z którymi muszą się zmagać postaci, są bardziej widowiskowe. Były wymyślane tak, by trzymać dzieci w ciągłym napięciu. Najmłodsi zastanawiają się, czy Marshallowi i jego kolegom uda się wszystkich uratować.

Podoba mi się także puszczanie oka do starszych widzów. Gdy w głowie fanów pojawia się pytanie, skąd Ryder ma pieniądze na nową bazę, pojazdy i różnego rodzaju gadżety, dostajemy odpowiedź: od was, kochani. Ryder mówi wprost, że wszystkie działania są finansowane ze sprzedaży gadżetów z Psim Patrolem, sugerując, że im więcej zabawek rodzice kupią dzieciom, tym oni będą mogli dłużej i skuteczniej nieść pomoc. Trzeba przyznać, że jest to bardzo sprytny zabieg.

Podoba mi się także, że nie ma w tej bajce typowego czarnego charakteru, który celowo chce kogoś skrzywdzić. Mamy po prostu zapatrzonego w siebie Humdingera, który chce być przez wszystkich podziwiany i wielbiony, więc nie myśli o tym, co i jak robi. Przez to jego pomysły bardzo szybko zamieniają się w katastrofę. Od razu trzeba powiedzieć, że jego celem nie jest krzywdzenie kogokolwiek.

Photo Credit: Courtesy of Spin Master. © 2021 Paramount Pictures

Czym byłby film, bez nowych bohaterów, którzy mogliby dołączyć do ekipy, a tym samym dostać własne zabawki i gadżety? Zgodnie z tą myślą poznajemy mieszkańca Miasta Przygód, Liberty. Bezpańską suczkę, która zna to miasto najlepiej ze wszystkich. Szybko staje się ona ważną częścią psiej ekipy, która nie bardzo potrafi się odnaleźć na zatłoczonych ulicach metropolii.

Psi Patrol Film jest świetną rozrywką dla małych i dużych widzów. Byłem tym zaskoczony, ponieważ za reżyserię odpowiada Cal Brunker, którego Gang wiewióra 2 czy Mała Wielka Stopa nie wzbudziły mojej sympatii. Tu jednak jest inaczej. Udało mu się zachować charakter bajki. Również polski dystrybutor utrzymał poziom dubbingowy. Dzieciaki dostają te same głosy co w bajce, a tłumacz nie silił się na wymyślanie jakichś ukrytych, politycznych żartów, które miałby być skierowane do rodziców. W efekcie wszyscy bawią się bardzo dobrze, a tego właśnie oczekujemy po takich filmach. Na plus zaliczam to, że udało się zawrzeć w całej tej opowieści mądry i nienachalny morał. A to cieszy jeszcze bardziej.