Szukanie prawdy i odpowiedzi

Obraz opowiada o dwóch bardzo podobnych do siebie nastolatkach, które od początku sprawiają wrażenie bycia siostrami. Krótkie śledztwo doprowadza dziewczyny do odkrycia pomyłki, jaka zdarzyła się kilkanaście lat wcześniej w jednym z krakowskich szpitali. Okazuje się, że zostały one podmienione. Od tego momentu życie dwóch rodzin zmienia się o 180 stopni.

Oszukane to kolejny film TVN z serii produkcji opartych na faktach. Wcześniej mogliśmy oglądać choćby "Boksera" czy "Nad życie", a w produkcji Marcina Solarza widać to podobieństwo. Dramat łączy też elementy znane z popularnych seriali wspomnianej stacji. Młody reżyser próbuje również nawiązywać do takich produkcji, jak Czarny łabędź. Podkreślam słowo "próbuje".

Zamiast porządnego dramatu mamy jedną, wielką huśtawkę. Obserwujemy więc radość aż do przesady, a chwilę później - tragedię rodem z tanich filmów. Samego dramatu w tym niewiele, a w dodatku wszystko jest zbyt przewidywalne i po prostu miałkie. Zaskakiwanie widza kończy się już po pierwszych piętnastu minutach. Odnalezione po latach siostry spędzają ze sobą cały wolny czas, a starsza, patrząca na wszystko spode łba, jest zazdrosna. Nie może być zbyt sielankowo, więc widzimy zdradę między bliźniaczkami, a potem trochę psychodelicznych scen rodem z… sam nie wiem skąd. Emocje ma podnosić muzyka, ale od samego początku wywołuje jedynie irytację.

````

Dobrze rozpisanych postaci tu nie ma. Wiarygodności? Nie za wiele. Mamy więc: dobrego ojczulka granego przez Artura Żmijewskiego, próbującą odnaleźć się w sytuacji matki Ewę Skibińską, zwariowane bliźniaczki Chapko, buntowniczą siostrę graną przez Sylwię Boroń i chyba najciekawszą postać w całej obsadzie – twardą matkę, która po prostu nie wytrzymuje tego całego zamieszania (w tej roli Katarzyna Herman).

Oszukane, mimo swoich wielu wad, to przyzwoita pozycja do oglądania w domowym zaciszu. Wydanie DVD uzupełnione jest o historię bliźniaczek i kulisy powstania filmu. Aktorzy opowiadają o tym, jak trudno było wcielić się w role i zagrać konkretne sceny.

Obraz próbuje zwodzić widza, ale mało kto uwierzy, że tak może wyglądać życie. Film wprawdzie nie porywa, ale w końcu jest to debiut fabularny Marcina Solarza. Ten młody reżyser ma jeszcze czas, żeby pokazać się z dobrej strony. Mimo to twórcom Oszukanych udało się jedno - jeszcze w trakcie filmu zacząłem się zastanawiać, jak ja zachowałbym się w tej sytuacji. Czy odwróciłbym się od rodziny, która mnie wychowała? Czy warto jest poznać prawdę? Smaczku dodaje fakt, że tak naprawdę podobna historia mogłaby dotyczyć każdego z nas.