Searchlight Pictures

Film Biedne istoty, najnowsze dzieło Yorgosa Lanthimosa, zdobły na Festiwalu Filmowym w Wenecji  Złotego Lwa. Wystąpili w nim m.om. Emma Stone, Willem Dafoe i Mark Ruffalo.

Film powstał na podstawie powieści Alasdaira Graya pod tym samym tytułem. Wydane w 1992 roku to osadzona w XIX wieku opowieść będąca swego rodzaju retellingiem Frankensteina, ale wnosząca do klasycznej opowieści znacznie więcej wątków i emocji. Wskrzeszona przez ekscentrycznego doktora bohaterka łaknie życia całą sobą, wdając się w liczne romanse.

Biedne istoty ukażą się już w najbliższą środę, 8 listopada, nakładem wydawnictwa Poradnia K.

Biedne istoty - opis i okładka książki

Źródło: Poradnia K.

Żywy trup? Potwór? A może empatyczna i wrażliwa istota poszukująca akceptacji i miłości…

Glasgow, koniec XIX wieku. Ekscentryczny i równie odrażający doktor Godwin Baxter pokonuje nauką śmierć, przywracając do życia ciało młodej samobójczyni, która utonęła w rzece. Jako że przy okazji wszczepia jej mózg małego dziecka, będzie musiał nauczyć ją życia od początku.

Piękna, żywiołowa i błyskotliwa Bella uczy się mówić w błyskawicznym tempie poszerzając swoje słownictwo. Jej postępy przerastają oczekiwania twórcy. Jest pozbawiona uprzedzeń, łakoma życia i wiedzy, a także nienasycona seksualnie. Nie daje się podporządkować ani mężczyznom, ani innym ograniczeniom swoich czasów.

Opowieść o Belli, o jej Bozi, jej kochankach, mężach i jej niespożytej namiętności to historia żywej i prawdziwej miłości oraz niezwykłej przemiany, a także hołd dla naukowej brawury. Przenosi czytelnika z sali operacyjnej późnowiktoriańskiego Glasgow do arystokratycznych kasyn, slumsów Aleksandrii i paryskiego burdelu, aż po ołtarz w szkockim kościele. To jednak wcale nie zapowiada zakończenia… Bo życie bez wolności wyboru nie jest warte życia.

Powieść jest postmodernistyczną rewizją Frankensteina, w której klasycznego potwora zastąpiła Bella Baxter – piękna młoda erotomanka przywrócona do życia z mózgiem niemowlęcia. Parodiując klasyczną powieść wiktoriańską, Gray stworzył dowcipną alegorię polityczną, w której ważną rolę odgrywa wątek pojedynku między żądzami mężczyzn a niezależnością kobiet, wciąż nad wyraz aktualny.