We need YA

Najzimniejszy dotyk to nowa powieść Isabel Sterling, autorki  znanej z dylogii Te wiedźmy nie płoną. Tym razem pisarka przedstawia opowieść o dwóch młodych kobietach, z których każda posiada nadprzyrodzone moce. Jedna, poprzez dotyk, wyczuwa śmierć bliskich. Druga jest wampirzycą. Między bohaterkami zawiązuje się przyjaźń, rodzi się głębsze uczucie - a to wszystko w cieniu nadchodzącego morderstwa. 

Najzimniejszy dotyk ukaże się nakładem wydawnictwa We Need YA w najbliższą środę, 22 marca. Poniżej możecie zapoznać się z opisem książki, a także przeczytać jej fragment w przekładzie Igi Wiśniewskiej.

Najzimniejszy dotyk - opis książki

Elise Beaumont jest przeklęta. Przy każdym dotyku doświadcza śmierci swoich bliskich. Po utracie brata śmierci, którą przewidziała, ale której nie była w stanie zapobiec desperacko usiłuje pozbyć się swojego strasznego daru bez względu na koszty.

Claire Montgomery również ma wyjątkowy związek ze śmiercią głównie dlatego, że już nie żyje. W każdym razie z technicznego punktu widzenia. Claire jest wampirzycą i została wyznaczona przez Zasłonę, aby pomóc Elise w opanowaniu rzadkich mocy Wyroczni Śmierci.

Początkowo Elise niechętnie współpracuje z wampirzycą, jednak kiedy przewiduje morderstwo, chce za wszelką cenę powstrzymać brutalną śmierć, nawet jeśli musi poświęcić własną przyszłość i liczyć na pomoc Claire.

Problem w tym, że Claire i Elise nie są jedynymi paranormalnymi w mieście zabójca chodzi po ulicach, a wampirzyca nie może się oprzeć uczuciu, które przyciąga ją do Elise, i nie jest to głód krwi. Gdy dziewczyny zbliżają się do siebie, Elise zaczyna się zastanawiać, czy naprawdę da radę zaufać komuś, kto może ją tak łatwo zabić. Komuś, kto może mieć klucz do wyjaśnienia tajemniczej śmierci jej brata.

Najzimniejszy dotyk - fragment

— To długa historia.

— Nigdzie się nie spieszę.

Cholera. Wypuszczam powietrze i spoglądam w górę. Mogłabym zmienić temat, zapytać, czemu nie poszła na kolację do Jordana, ale zamiast tego raczę ją prawdą.

— Bardzo długo próbowałam kogoś znaleźć, ale Zasłona musi mi w tym pomóc. Jeśli wybuchnie wojna… nikt nie będzie miał dla mnie czasu.

— Mogę zapytać kogo? — Opiera się o mój materac. — Nie musisz mówić, ale…

— Ma na imię Rose. — Minęło już tyle czasu, odkąd komuś o niej powiedziałam, odkąd powiedziałam komuś o tym, co mi się przytrafiło… Przeszłość chwyta mnie za gardło. — Ona mnie przemieniła.

— Och. — Elise przygryza dolną wargę, ale w powietrzu nie czuć zapachu strachu ani adrenaliny. — To… może dziwne pytanie, ale nigdy nie opowiadałaś o tym, jak zostałaś wampirem.

— Większość z nas tego nie robi. To bardzo osobiste.

Rumieniec oblewa policzki Elise, aż jej jasna skóra przybiera odcień szkarłatu.

Źródło: We Need YA

— Wybacz. Nie powinnam była pytać. Po prostu wydawało mi się… nie wiem, że jej nienawidzisz.

— Bo nienawidzę. — Wyrywa mi się prawda, dosadna, surowa i bolesna.

Ale Elise się nie wzdryga. Zamiast tego sięga po moją dłoń i splata nasze palce.

— Przykro mi. Nie musisz się zwierzać, ale jeśli chcesz porozmawiać, jestem tutaj.

Napięcie w mojej piersi rośnie. Żaden człowiek nie spytał wcześniej o moją historię, nawet Fiona. Reszta moich tajemnic — reszta mojej przeszłości — wylewa się ze mnie.

— Kiedy miałam siedemnaście lat, byłam zakochana w swojej najlepszej przyjaciółce. Ale gdy tylko dowiedziała się o moich uczuciach, odrzuciła mnie. Wyrzuciła ze swojego życia, nie dając szansy na wyjaśnienie.

Elise otwiera szerzej oczy. Nie wiem, co począć z jej zdziwieniem. Nie zdawała sobie sprawy, że jestem lesbijką, czy jest do tego stopnia wytworem swoich czasów, że zaszokowała ją wieść o takim odrzuceniu? Jakby dzisiejsze nastolatki nie były nadal odrzucane przez ludzi, których kochają, nawet w miejscach takich jak Elmsbrook.

— Kiedy pojawiła się Rose — ciągnę, oglądając paznokcie — zachowywała się, jakby jej na mnie zależało. Obiecała mi świat, w którym będziemy mogły być razem na zawsze. Ona… —Wspomnienia wracają i zakłopotana spuszczam wzrok na podłogę. — Rose była pierwszą dziewczyną, która odwzajemniła mój pocałunek. Ale nigdy nie wyjaśniła, kim jest, aż było za późno. Aż zmieniła mnie… w to.

— Jak to działa? — Słowa Elise są ciche; dziewczyna puszcza moją dłoń. Odrzucenie jest jak cios w serce, ale nim kompletnie się załamuję, Elise siada na łóżku obok mnie.

Rozluźniam się. Odrobinę.