- Ślepnąc od świateł to historia nocnej Warszawy i jej mieszkańców - samotnych, pogubionych ludzi, bezbronnych w obliczu zła, ślepych na konsekwencje własnych działań. Bandyci, narkotyki, przemoc - to tylko jedna z warstw tej historii. „Ślepnąc od świateł” to opowieść o tym, że największy błąd, jaki możemy popełnić, to odciąć się od świata i myśleć, że mamy nad nim pełną kontrolę. Postaci, które spotyka Kuba, są w pewnym sensie duchami, które nawiedzają tę ciemną, ukrytą Warszawę - labirynt, więzienie, z którego nie ma ucieczki. Z tego świata duchów na pewno wyjdziecie chociaż trochę odmienieni - mówi Jakub Żulczyk, współautor scenariusza i autor powieści Ślepnąc od świateł.

- Warszawa w Ślepnąc od świateł to Miasto-narkotyk, które odurza jak kokaina zmieszana z alkoholem, to Miasto-labirynt, które wciąga jak ruchome piaski i z którego trudno jest się wydostać, to wreszcie Miasto-pułapka, które urządza sobie ucztę i pożera swoich mieszkańców, pogrążonych w kłamstwie, czekających na wielki, czarny deszcz, który zmyje wszystko z powierzchni raz na zawsze i oczyści jałową ziemię, na której być może wyrosną kwitnące ogrody. Kuba widzi, jak zachowują się ludzie, kiedy nikt nie patrzy, kiedy kamery są wyłączone, kiedy mieszkańcy mogą na chwilę pozbyć się ludzkiej skóry i stać się zwierzętami. Warszawa to palimpsest, który Kuba potrafi czytać. Ale Miasto, któremu rośnie niezaspokojony apetyt, przygląda się uważnie jak owadowi pod mikroskopem również Kubie – mówi Krzysztof Skonieczny, reżyser i współautor scenariusza serialu.