Sydney Sweeney o rozmowach na temat swojego ciała. "Nie jestem już człowiekiem, ponieważ stałam się aktorką"

Sydney Sweeney skomentowała fakt, że ludzie nie mają skrupułów, by swobodnie dyskutować o jej ciele. Wyznała także, że wciąż dostaje pytanie: "Czy ona w ogóle potrafi grać?".

19 marca 2024 o 12:11

Reklama

Paulina Guz 19 marca 2024 o 12:11

Tagi: Sydney Sweeney

Fot. Materiały prasowe

Reklama

Daniel D'Addario z portalu Variety miał okazję przeprowadzić wywiad z Sydney Sweeney. Choć rozmowa w głównej mierze dotyczyła jej najnowszego projektu - horroru Niepokalana o zakonnicy, która nagle zaszła w ciążę - to wśród poruszonych wątków nie zabrakło także Euforii, Tylko nie ty czy Madame Web. Naprawdę ciekawy temat pojawił się jednak dopiero na sam koniec wywiadu. Chodzi o to, jak widzowie traktują ciało aktorki.

"Czy ona w ogóle potrafi grać?" Sydney Sweeney wciąż dostaje takie pytania

Jeszcze zanim temat zszedł na ciało aktorki, Sydney Sweeney rozmawiała z dziennikarzem Variety na temat tego, dlaczego bycie aktorką jest trudne. Jej zdaniem mężczyzna po jednej dobrej roli ma większe szanse ma dostanie kolejnych ciekawych propozycji, z kolei kobieta musi wciąż raz za razem udowadniać, na co ją stać.

Przede wszystkim, jako mężczyzna, masz znacznie łatwiej pod tym względem, że gdy już nakręcisz jeden dobry film, to zaczną spływać do ciebie różnorodne propozycje; takie, jakie tylko zechcesz. Z kolei, jeśli chodzi o mnie, to wciąż dostaję pytania typu: "Czy ona w ogóle potrafi grać?". Zobacz sobie Reality, Biały lotos, Euforię, Ostre przedmioty, Opowieść podręcznej... Ale w porządku, będę nadal próbowała to udowadniać z nadzieją, że pewnego dnia zostanę obsadzona przez wspaniałego reżysera w filmie, który ludzie docenią.

Sydney Sweeney o rozmowach na temat swojego ciała

Z kolei przedostatnie pytanie dotyczyło odcinka Saturday Night Live; dziennikarz Variety był w szoku, jak ludzie mówią i piszą o ciele Sydney Sweeney. Spytał, czy takie rozmowy do niej docierają i jak na to reaguje.

Widzę to, po prostu nie mogę sobie pozwolić na reakcję. Nie wiem, jak to wyjaśnić - wciąż sama próbuję to rozgryźć. Ludzie lubią czuć się, jakby mieli prawo rozmawiać na mój temat tak, jakkolwiek tego zapragną, ponieważ wierzą, że sprzedałam się. Że nie jestem już człowiekiem, ponieważ stałam się aktorką. Że te postacie są dla wszystkich, a ja, Sydney, nie należę już do samej siebie. Nie mam żadnej kontroli ani wpływu na dziwną relację, jaką ludzie ze mną w ten sposób nawiązują.