Nowe Wichrowe Wzgórza jak 50 twarzy Greya? Reżyserka odpowiada na krytykę

fot. materiały prasowe

Emerald Fennell pracuje nad filmową adaptacją klasyka Wichrowe wzgórza autorstwa Emily Brontë. Produkcja, której premiera jest zaplanowana na 2026 rok, już wzbudza ogromne emocje. W większości negatywne. Fani oryginału zarzucają twórczyni, że kostiumy są złej ery, casting na głównych bohaterów jest całkowicie chybiony ze względu na wiek i wygląd aktorów, a całość ma zdecydowanie zbyt erotyczny klimat. Cóż, tym osobom na pewno nie przypadnie do gustu nowa wypowiedź reżyserki.

Wichrowe wzgórza: reżyserka odpowiada na zarzuty o zbyt duży erotyzm

Emerald Fennell podczas wydarzenia Brontë Women’s Writing Festival w Anglii zdradziła nowe informacje na temat swojego nadchodzące filmu Wichrowe wzgórza. Chciała, by produkcja przeniosła na ekran uczucia, które towarzyszyły jej, gdy jako nastolatka po raz pierwszy przeczytała książkę:

Wiele osób po zobaczeniu zwiastuna i plakatów uznało, że film zapowiada się na tanie romansidło, coś pokroju 50 twarzy Greya czy Harlequinów. Reżyserka nie zgadza się jednak z osobami krytykującymi produkcję za zbyt erotyczny klimat:

Twórczyni zdaje sobie również sprawę z ogromnej odpowiedzialności, która ciąży na niej w związku z adaptacją jednego z największych klasyków literatury. Twierdzi, że „gdyby zrobił to ktoś inny, byłaby wściekła”, więc wydaje się też świadoma, że jest projekt jest bardzo kontrowersyjny.

Fot. Materiały prasowe

Wichrowe wzgórza: reżyserka odpowiada na zarzuty dotyczące castingu 

Po odniesieniu się do zarzutów o erotyczny klimat, Fennell stanęła również w obronie castingu. Przypominamy, że w głównych rolach obsadzono Jacoba Elordiego i Margot Robbie. Czytelnicy głównie mają im do zarzucenia to, że Heathcliff był kimś z marginesu społecznego, wyrzutkiem, a biały i konwencjonalnie atrakcyjny mężczyzna niezbyt pasuje do tego opisu. Z kolei Catherine ich zdaniem powinien grać ktoś młodszy.

Fennell jednak twardo stoi przy tym, że Elordi i Robbie byli słusznym wyborem. Twierdzi, że gdy poznała aktora na planie Saltburn, to wiedziała już, że to jej Heathcliff:

Margot Robbie również jej zdaniem była idealną kandydatką, ponieważ z łatwością rozkochuje w sobie ludzi i roztacza wokół siebie aurę prawdziwej gwiazdy:

Wichrowe Wichrowe (2025) – zdjęcia z planu

Zobacz więcej

Reklama

Źródło:

Wichrowe wzgórza: czy adaptacja ma szansę na sukces?

Co ciekawe, chociaż w wielu przypadkach Fennell dość luźno podeszła do materiału źródłowego, to zapewnia, że pisząc scenariusz zachowała większość oryginalnych dialogów z książki, ponieważ jej zdaniem są wybitne.

Z powyższych wypowiedzi wynika także, że nie podjęła tych kontrowersyjnych decyzji ze względu na brak znajomości oryginału – tudzież brak szacunku do niego – tylko były to świadome wybory kreatywne. Reżyserka wydaje się przede wszystkim opierać na emocjach, które towarzyszyły jej podczas lektury. To by wyjaśniało, dlaczego skupiła na aurze Catherine, a nie na przykład jej wieku. W dodatku nie byłby to jej pierwszy film z dużą dawką erotyzmu, warto spojrzeć chociażby na wspomniany wyżej Saltburn. 

Oczywiście, odbiorcy nadal mają prawo krytykować jej wybory. Adaptowanie klasyków literatury zawsze wiąże się z ogromnym ryzykiem, nawet jeśli nie podejmujesz tak odważnych decyzji, jak Emerald Fennell. Dopiero 14 lutego 2026 roku, gdy film pojawi się w kinach, ostatecznie przekonamy się, co sądzą o nim widzowie. 

W międzyczasie zachęcam jednak do zapoznania z tym artykułem, w którym opisałam teorię na temat Wichrowych wzgórz, według których film nigdy nie miał być adaptacją książki, a negatywny szum wokół niego to celowy zabieg marketingowy: Ta adaptacja książki już wywołuje kontrowersje. Sęk w tym, że to może być jeden wielki przekręt.