Nixon

Nieco inne, niezwykle oryginalne spojrzenie na tytułowego byłego prezydenta USA zaoferował widzom Oliver Stone. Reżyser nie starał się za wszelką cenę wyolbrzymić jego wad, postawił na obiektywizm. Tym razem na pierwszy plan wydobyty został Nixon nieco zagubiony w labiryncie licznych intryg i kłamstw. Stone stworzył portret człowieka, którego wykreowana przez niego rzeczywistość zwyczajnie przerasta, a jednocześnie jego zgubna ambicja nie pozawala mu się poddać. Nixon przypomina studium psychiki byłego prezydenta; reżyser zabrał widza w podróż w jej najgłębsze zakamarki i zostawił nam samym możliwość jego oceny.

The Ides of March

Witamy w świecie fałszu i obłudy, w którym każdy dba jedynie o własne interesy. To właśnie kulisy kampanii o prezydencki stołek George Clooney uczynił głównym tematem swojego kolejnego filmu – Idy marcowe. Kłamstwo, manipulacja, szantaże to realia decydującej politycznej walki dwóch sztabów. Clooney wprowadza widza w głąb tego przesiąkniętego zepsuciem świata. Świata, w którym nie sposób ufać komukolwiek i w którym nic nie jest pewne. Jednego dnia możesz być panem świata, by nazajutrz stracić absolutnie wszystko, chyba że wiesz, jak do tego nie dopuścić. Jednak wszystko ma jakąś cenę.

Wag the Dog

W Faktach i aktach widz po raz kolejny zostaje wprowadzony do politycznego świata kłamstwa i manipulacji. Obserwujemy, jak łatwo jest wykreować fakty, stworzyć iluzję, która ma na celu zatuszować grzeszki głowy państwa. Widzimy mechanizmy rządzące instytucją mediów, która czynnie uczestniczy w tworzeniu tego zbiorowego szaleństwa. Zawiłe intrygi i misterny plan odwracają uwagę potencjalnych wyborców od potknięć prezydenta i zaskakująco szybko wybielają jego osobę. Koniec końców okazuje się, że nic nie jest niemożliwe.

Pan Smith jedzie do Waszyngtonu

Oto być może nieco naiwny i wyidealizowany obraz politycznego świata. Młody, pochodzący z prowincji senator przyjeżdża do Waszyngtonu. Powód, dla którego tam przybywa, jest dosyć prozaiczny – ma zostać uwikłany w nieuczciwą polityczną grę i po prostu tańczyć tak, jak zagrają mu jego koledzy po fachu. Jednak gdy odkrywa ich machlojki, postawia głośno wyrazić swój sprzeciw. Tak oto rozpoczyna się jego walka z bezwzględnym systemem. Można powiedzieć, że Pan Smith jedzie do Waszyngtonu stanowi utopijną wizję politycznego świata. Jego główny bohater staje po stronie dobra, by wreszcie położyć kres nieetycznemu postępowaniu. Smith staje się głosem ludu, który domaga się bezgranicznej uczciwości.

Z

Film opowiada o prawdziwych wydarzeniach mających miejsce w Grecji w latach 60. Ginie znany polityk partii lewicowej. Na ekranie obserwujemy prowadzone w tej sprawie śledztwo, które jednak obecnej władzy nie jest na rękę. Do opinii publicznej trafia fałszywa wersja zdarzenia. Mimo zwodniczych tropów prawda, jak to zwykle bywa, wkrótce wychodzi na jaw. Z traktuje m.in. o tym, jak bardzo pozorna jest sprawiedliwość. Niejednokrotnie bywamy pogrążeni w złudzeniach, naiwnie wierząc, że dobro zawsze zwycięża. Reżyser Costa Gavras udowadnia, że niestety nie zawsze.