Doom

Niezwykle popularna i brutalna seria strzelanek doczekała się ekranizacji, która okazała się... nienajlepsza, mówiąc delikatnie. Film był chaotyczny, nudny, z niepotrzebnymi dłużyznami i drewnianym aktorstwem. Na dodatek twórcy bardzo luźno podeszli do historii z pierwowzoru. Mamy niby przyszłość, bazę na Marsie, ale piekielne demony zastąpiono...potworami, które były wynikiem nieudanego eksperymentu. Jedynym, co mogło się podobać była jedna ze scen, którą nakręcono przy użyciu widoku z pierwszej osoby. Cała reszta zupełnie nie zapadała w pamięć.

DOA: Dead Or Alive

Piękne, często skąpo odziane kobiety, liczne sceny walk i akcji. Czy to mogło się nie udać? Mogło i tak właśnie było w przypadku tego filmu, który zawodzi na każdej płaszczyźnie, począwszy od fabuły, która zupełnie nie wciąga, poprzez naprawdę drętwe aktorstwo, a na dialogach kończąc.

Bloodrayne

Seksowna, rudowłosa pół-wampirzyca, gotycki klimat i całkiem udana obsada. To mógł być całkiem znośny film, gdyby nie zabrał się za niego Uwe Boll. Otrzymaliśmy jednak obraz, który może być traktowany jako rozrywka tylko z jednego powodu - jest tak zły, że momentami aż zabawny.

In the Name of the King: A Dungeon Siege Tale

Na tej liście moglibyśmy umieścić praktycznie same filmy Uwe Bolla, ale In the Name of the King: A Dungeon Siege Tale szczególnie zasługuje na wzmiankę. Przede wszystkim dlatego, że w filmie można zobaczyć znanych aktorów, takich jak Jason Statham, Ray Liotta, Burt Reynolds czy Ron Perlman. Nawet oni nie byli jednak w stanie uratować tej produkcji. Co ciekawe, film ten doczekał się dwóch (równie słabych) kontynuacji.

Alone in the Dark

Kolejne dzieło niemieckiego reżysera i kolejna wyjątkowa produkcja, przez wielu uważana nie tylko za najgorszą ekranizację gier, ale jeden z najgorszych filmów w historii. Mało nawiązań do samych gier, tragicznie słabe aktorstwo, efekty specjalne niczym z początków lat 90 i mnóstwo dziur w fabule - tak w największym skrócie prezentuje się Alone in the Dark.