Lodowy szlak: Zemsta - recenzja filmu

fot. materiały prasowe

Lodowy szlak z 2021 roku nie był dobry. To bardzo sztampowy, źle zrealizowany i naciągany akcyjniak, który ratowała jedynie charyzma Liama Neesona. Dlatego decyzja o kontynuowaniu czegoś, co nie zebrało dobrych opinii, jest dziwna. Twórcom i tak udała się rzecz niemożliwa: Lodowy szlak: Zemsta to jeszcze słabszy film. Jego scenariusz to zbiór schematów gatunkowych, a koncepcja usprawiedliwiająca tytuł jest niezwykle naciągana, momentami nawet niedorzeczna.

Nawet w takim projekcie Liam Neeson jest zaletą, bo jego emocje, naturalna charyzma i profesjonalizm nadają jakiś sens temu, co absurdalne. Po prostu dobrze się go ogląda w takich filmach. Problem w tym, że to prawdopodobnie jedyna zaleta projektu Lodowy szlak: Zemsta. Scenariusz wydaje się nieprzemyślany i niedopracowany, a postaci przewijające się przez ekran to zbiór dość oklepanych stereotypów. Fan Bingbing jeszcze jakoś się wyróżnia. Chińska aktorka ma charyzmę i pewnego rodzaju magnetyzm przyciągający do ekranu, ale scenariuszowo jej postać jest nieciekawa i nie ma zbyt wiele do roboty. Nie poznajemy żadnych interesujących bohaterów, a sama historia to oklepany i kiepsko odtworzony schemat, jaki widzieliśmy w dziesiątkach filmów kina akcji klasy B. Do tego dochodzi fatalny czarny charakter grany przez Mahesha Jadu z Wiedźmina. Banalny, a momentami wręcz karykaturalny. Kiedy złoczyńca nie wzbudza choćby negatywnych emocji, to znaczy, że coś wyraźnie poszło nie tak. A jego pomagierzy przypominają typowych żołdaków zbira rodem z kreskówek.

Tytuł pierwszej części, opartej na książce, miał sens. Fabuła dotyczyła lodowego szlaku. Dwójka przenosi widzów do Nepalu, niedaleko Mount Everest, a bohater po górskich terenach jeździ autobusem, a nie tirem. Nie ma tu żadnego lodowego szlaku – w jednej scenie pojawia się jedynie coś, co może go przypominać. Pokazuje to, jak bardzo naciągane są motywacje, by w ogóle kontynuować historię tego bohatera. Jego umiejętności są poddane próbie, ale nie jest to tak naturalne i racjonalne jak w pierwszej części. Dlatego wszelkie sceny pościgów są odtwórcze, bez ciekawej dynamiki i pomysłu. Nie wzbudzają emocji ani nie dostarczają wrażeń. Są jakieś strzelaniny z czarnymi charakterami, czasem nawet walki, ale nic z tego nie wynika. Wszystko wydaje się nijakie, więc pozostawia widza w obojętności. Produkcja przypomniała mi, jak ważna jest dobra choreografia i wizja na sceny akcji, by fabularnie i emocjonalnie spełniały swoje role. Tutaj zwyczajnie tego brakuje.

Nie mogę powiedzieć niczego dobrego o filmie Lodowy szlak: Zemsta, ponieważ cały zamysł na ten sequel jest nieudany. Nawet podtytuł nie ma absolutnie żadnego sensu – w tej historii nie ma zemsty! To tylko pogłębia problem produkcji, bo pokazuje złe podejście twórców. Nadali filmowi dobrze brzmiący tytuł kina akcji klasy B, bez żadnego dopasowania i przemyślenia. To nieprawdopodobne.

Lodowy szlak: Zemsta to nie tylko film nieudany, ale po prostu zły. Nawet jeśli tak jak ja jesteście wielbicielami akcyjniaków z Liamem Neesonem, poczujecie się oszukani i znudzeni. Nie traćcie na niego czasu! Lubię kino akcji klasy B, ale ten tytuł wypada słabo w porównaniu z innymi. Jakby wszystko zostało zrobione po kosztach, na szybko i strasznie leniwie. Jakby twórcy nie chcieli przy nim pracować ani nie mieli na niego pomysłu, ale wykonali zadanie, bo producenci się uparli.