Harry Hole nie może długo nacieszyć się szczęśliwym, spokojnym życiem u boku małżonki i przybranego syna. W Oslo pojawia się nowy seryjny morderca, który znajduje ofiary w popularnej aplikacji randkowej. Śledztwo prowadzi Katrine Bratt. Gdy utkwi ono w martwym punkcie, zwraca się do jedynej osoby, która może jej pomóc, Harry'ego. Ten początkowo odmawia, jednak zgadza się na propozycję, kiedy odkrywa, że te zbrodnie mają coś wspólnego z pewnym przestępcą, którego nie udało mu się schwytać.

Tak zaczyna się zdecydowanie najmroczniejsza z dotychczasowych książek Jo Nesbo o nieustraszonym śledczym z Oslo. Pisarz już w poprzednich częściach serii udowodnił, że nie boi się sięgać po trudne tematy. Jednak tutaj dotyka prawdziwych, najciemniejszych zakamarków ludzkiej duszy. Pragnienie porusza takie kwestie jak pedofilia, molestowanie seksualne, przymus picia krwi. Mrok tak naprawdę bije z każdej strony tej genialnej powieści. Randki internetowe są punktem wyjścia do tematu niepowstrzymanej żądzy oraz perwersyjnego zaburzenia postrzegania świata i ludzi. Mimo że kwestie dotyczące śledztwa przedstawionego w książce wiążą się właśnie z silnymi zaburzeniami psychicznymi, to autor w bardzo dobry sposób pokazuje nam, że źródło zbrodni leży gdzie indziej. Tak naprawdę jest nim niepohamowana ambicja, która zżera nas i powoduję problemy z dostosowaniem się do otaczającego świata. Nesbø w fantastyczny sposób ujął to powiązanie w książce.

O tym, że norweski pisarz jest mistrzem w plątaniu wątków i myleniu tropów, wiemy nie od dziś. To, co zrobił z prowadzeniem narracji w Pragnieniu, jest tego najdoskonalszym przykładem. Nesbø stopniowo, powoli rozkręca akcję kryminału, daje nam pewne wątki obyczajowe. Jednak kiedy tempo zdecydowanie przyspiesza, wtedy autor zaczyna swoją ulubioną zabawę w kotka i myszkę z czytelnikiem. Wątki zaczynają się mnożyć, a zwrot akcji czeka praktycznie na każdym rogu. Gdy już myślimy, że pisarz tonuje nastroje, po raz kolejny zderza nas z nieoczekiwanym rozwiązaniem narracyjnym. Nesbø w bardzo dobry, przemyślany sposób stopniuje napięcie i zawiązuje poszczególne linie fabularne, sprawiając, że czytelnik ani na chwilę nie poczuję się znużony sposobem opowiadania historii. Jedynym minusem jest to, że aby niewprawiony w serii z Harrym Hole'em czytelnik orientował się w fabule Pragnienia, musi przeczytać poprzednią książkę autora pod tytułem Policja. Znajduje się w niej wątek bardzo ważny dla najnowszego kryminału.

Po raz kolejny postać Harry'ego Hole'a została bez błędu poprowadzona w całej fabule. Nesbø znowu wyrywa swojego bohatera z komfortowej sytuacji życiowej i wrzuca go w świat, który tylko wyniszcza Harry'ego. Hole jednak nie może żyć bez pracy śledczego. Mimo że odbija się to na jego otoczeniu, to nie potrafi odpuścić, musi doprowadzić mordercę przed oblicze sprawiedliwości. Ten element bardzo wyraźnie jest ukazany w Pragnieniu. Jednak Nesbø zadbał też, aby ze świetnej strony pokazali się też inni bohaterowie jak Katrine Bratt, która z rozchwianej emocjonalnie policjantki stała się silną szefową potrafiącą rozstawić po kątach swoich męskich współpracowników. Na uwagę zasługują także nowe postacie jak młody, wygadany policjant Anders Wyller, który jednak wiele skrywa za fasadą miłego uśmiechu oraz Hallstein Smith, psycholog, specjalista od zaburzenia zwanego wampiryzmem. Co do przeciwnika Harry'ego, demonicznego mordercy, to jest postacią najbardziej wymagającą poświęcenia od naszego bohatera w historii serii. Nawet bardziej niż Bałwan w książce Snømannen. Wyrachowany, planujący zbrodnie z inżynierską precyzją, zarazem kierujący się dzikim instynktem. Jednak jak to u Nesbø – nic nie jest takim, jak się wydaje, ale nie będę zgłębiał tej myśli. Zachęcam do lektury.

Pragnienie to najdojrzalsza książka w dorobku Jo Nesbø. Bardzo czekałem na kolejną część przygód Harry'ego Hole'a i nie zawiodłem się. Mroczna, wciągająca od pierwszej strony. Fabuła oplata czytelnika jak sieć pająka i pochłania go bez reszty aż do zaskakującego finału.