Vesper
Książka podzielona jest na pięć części: Zarzewie, Żar, Pożoga, Popioły i Swar. Każda z nich prowadzona jest z innej perspektywy, przez bohaterów, których losy splatają się w dramatyczną całość. Drogowit, którego poznajemy jesienią 789 roku, nosi ciężar wodza młodego duchem a starym ciałem, doświadczonego przedwcześnie losem i odpowiedzialnością. W retrospekcji z zimy 738/739 ukazuje się jego młodość, momenty prób i pierwsze starcia. Szczególnie przejmujące są sceny walk z Frankami, przeciwnikiem, którego siła polega nie tylko na orężu, lecz przede wszystkim na umyśle i strategii. To właśnie wtedy słyszymy słowa jego ojca Tengora: „Frankowie wojują najpierw głową, a potem orężem, nie chcą tracić sił na walkę z małym, ale zażartym plemieniem”.
Obok Drogowita poznajemy Wandę, królewnę z Wawelu, której historia stawia pytania o rytuały i ich znaczenie. Dlaczego tylko mężczyźni przechodzą próbę w smoczej jamie? Jaką rolę odgrywa w tym król Grakh i jego brat Lestek? Jest tu historia smoczych jaj, samych smoków, ich potęgi i upadku. Jedna z lepszych, jednakże byłam niepocieszona zakończeniem.
W kolejnych częściach pojawia się również Iskra i wielu innych bohaterów, którzy razem tworzą wielogłosową, epicką narrację. Każdy z nich niesie na barkach własny ciężar, a ich losy rzadko prowadzą do szczęśliwego zakończenia, a częściej ku cierpieniu, ofierze i tragicznej konieczności.
Źródło: VesperNajwiększą siłą Swaru jest język – bogaty, obrazowy, pełen epickiego rozmachu, a jednocześnie surowy i bezkompromisowy. Anna Sokalska nie szuka łatwych wzruszeń ani ckliwych historii. Kreśli obraz świata, w którym życie zawsze okupione jest walką, a każda nadzieja przeplatana jest bólem. Ta powieść delikatnie uderza ciężarem przeznaczenia i nieuchronnością śmierci.
Zakończenie książki nie przynosi ukojenia. To raczej zwieńczenie tragicznej opowieści, której motywem przewodnim jest walka o przetrwanie, niezależnie od ceny. Autorka tworzy pełny portret świata, w którym człowiek nie może uciec przed losem, a historia zawsze zapisuje się krwią.
Swar to lektura dla czytelników ceniących bogactwo języka, wielowarstwową narrację i klimat dawnych legend. To książka wymagająca, pozbawiona romantycznej lekkości, ale dzięki temu autentyczna i przejmująca. Każdy fan mrocznych opowieści historyczno-fantastycznych, takich jak publikacje Vespera w duchu twórczości Kayne’a Solo, odnajdzie tu historię, która zapada w pamięć.
Na Swar warto zwrócić uwagę za sprawą epickiego rozmachu, wielowymiarowych bohaterów i piękna języka.
Poznaj recenzenta
Serafina Knych