fot. Nintendo

Nintendo, jeszcze przed premierą i pełną prezentacją Switcha 2, zdecydowało się wypuścić na rynek nietypowy produkt o nazwie Alarmo — „gamingowy” budzik, który miałem okazję testować przez ostatnie tygodnie. To ciekawe urządzenie i nie lada gratka dla kolekcjonerów, choć ma jedną dość istotną wadę.

Nintendo Alarmo dostarczane jest w niewielkim pudełku. Wewnątrz, poza samym budzikiem, znajduje się również przewód USB-C. Brakuje natomiast zasilacza, co jednak trudno uznać za poważny minus — w dzisiejszych czasach większość użytkowników ma w domu co najmniej jeden kompatybilny egzemplarz. Design przykuwa uwagę: jest nieco retro, ale z charakterystyczną stylistyką Nintendo. Czerwony kolor przywodzi na myśl Mario, flagową postać firmy.

Po ustawieniu sprzętu na miejscu i podłączeniu go do zasilania można przejść do konfiguracji, która obejmuje coś więcej niż tylko godzinę. Alarmo wyposażono w funkcje smart, w tym wykrywanie położenia użytkownika w łóżku. Co prawda, podobnie jak w przypadku konsol japońskiego producenta, nie znajdziemy w menu języka polskiego, ale przygotowanie wszystkiego do działania jest proste i bardzo intuicyjne. Trudno się w tym pogubić. Nawigacja odbywa się za pomocą pokrętła-przycisku umieszczonego na górze urządzenia. Rozwiązanie to sprawdza się całkiem dobrze — z jednym wyjątkiem. Wpisywanie hasła do Wi-Fi (czynność opcjonalna, ale niezbędna do pobierania dodatkowych dźwięków alarmu) przy użyciu tego pokrętła to prawdziwa udręka. Szkoda, że nie zdecydowano się na alternatywne rozwiązanie, na przykład połączenie z aplikacją mobilną.

Na uwagę zasługuje sposób, w jaki Alarmo motywuje użytkownika do wstania z łóżka. Po nadejściu ustawionej godziny uruchamia się alarm. Jeśli urządzenie wykryje ruch, sygnał staje się delikatniejszy. Gdy opuścimy łóżko — zostaje całkowicie wyłączony. Inaczej sprawa wygląda, jeśli zdecydujemy się na „jeszcze pięć minut”. Wówczas urządzenie zaczyna emitować coraz bardziej intensywne dźwięki, np. te towarzyszące stresującym potyczkom z Guardianami w The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Na szczęście zadbano także o osoby preferujące łagodniejsze pobudki — w opcjach znajdziemy ustawienia pozwalające dostosować „intensywność” budzenia. System wykrywania położenia i ruchów działa zaskakująco precyzyjnie — podczas okresu testowego nie zdarzyła mi się ani jedna sytuacja, w której alarm zadziałałby nieprawidłowo.

Nintendo Alarmo - zdjęcia

Zobacz więcej

Reklama

fot. naEKRANIE.pl

Alarmo to jednak nie tylko klasyczny budzik. Nintendo dodało do niego kilka funkcji. Hourly chime to dźwiękowy sygnał informujący o pełnej godzinie, a Sleepy sounds pozwala na odtwarzanie kojącej melodii, która ma pomóc w zasypianiu. Obie te funkcje są opcjonalne i konfigurowalne — można m.in. ustawić czas ich aktywacji i długość trwania.

Listę „smart” funkcji zamyka analiza snu. Niestety jest ona dość uboga — urządzenie mierzy jedynie czas spędzony w łóżku, bez głębszej analizy faz snu czy jakości odpoczynku. W tej kategorii nawet najprostsze i najtańsze smartwatche oraz smartbandy wypadają znacznie lepiej, choć oczywiście i one nie są w stu procentach miarodajne. 

Wielkim atutem Alarmo jest jego „gamingowa” otoczka. Dźwięki alarmów pochodzą z najpopularniejszych gier Nintendo, a na ekranie pojawiają się znane i lubiane postacie, takie jak Mario czy Link. Dzięki temu Alarmo to nie tylko funkcjonalny budzik, ale też kolekcjonerski gadżet. I mam wrażenie, że właśnie w tej roli sprawdza się on najlepiej — szczególnie biorąc pod uwagę jego wysoką cenę. Producent wycenił urządzenie na około 400 zł, co dla wielu może być kwotą zaporową. W tej cenie można znaleźć smart budziki z większymi ekranami i bardziej zaawansowanymi funkcjami.