Rodzina to naturalne źródło wielu rzeczy. To przede wszystkim miejsce, gdzie powstaje i rozwija się nowe życie. To miejsce, gdzie zdobywa się pierwszą wiedzę o świecie, zasadach jego funkcjonowania. To też miejsce, gdzie rodzi się wiele konfliktów, nieporozumień i animozji. Ale też może rozwinąć się prawdziwa więź, można znaleźć tam oparcie. Oraz… trochę poczucia humoru. Jak chociażby u rodziny Connerów.

R jak Roseanne

Ameryka, przełom lat 80. i 90. Gdzieś w stanie Illinois, w miejscowości Lanford, mieszka rodzina Connerów - żona i matka Roseanne, ojciec i mąż Dan oraz dzieci i źródło problemów: Becky, Darlene i D.J. Jednak w odróżnieniu od wielu znanych serialowych rodzin z tego okresu, nie muszą głowić się, co zrobić z niechcianym kosmitą w ogródku, nie muszą też żyć jak wykolejeńcy słuchający o tym, co się wydarzyło w sklepie z butami, ani tym bardziej szukać sukcesu w świecie mody. Są za to typowymi przedstawicielami klasy pracującej - Roseanne początkowo pracuje w fabryce, potem łapie się różnych zajęć, zaś Dan to budowlaniec ciągle szukający pracy. Do milionerów (przynajmniej na początku) im daleko. Wręcz przeciwnie, muszą dobrze się nagłowić, jak tu wyżyć od pierwszego do pierwszego. Kto by się jednak spodziewał wielkiego pesymizmu w rodzinie Connerów (związanego z faktem ich majętności), ten się srogo zawiedzie. Pomimo chronicznego braku pieniędzy, potrafią być szczęśliwi - przede wszystkim w swoim własnym gronie. Choć okazują to na bardzo różny sposób.

Mówi się, że mężczyzna jest głową rodziny, zaś kobieta szyją, która nią kręci. W przypadku Connerów można mówić albo o tym, że głowa i szyja to jedno (i należące do pani domu), albo o tym, że szyja potrafi wyjątkowo mocno kręcić głową, decydując praktycznie o wszystkim. Niewątpliwie to Roseanne ma najwięcej do powiedzenia w domu - o czym sama doskonale wie i potrafi to wyegzekwować. Jednak nie ma to nic wspólnego ani z dyktaturą, ani z demokracją. Można to raczej nazwać takim lekkim autorytaryzmem z przymrużeniem oka. I ciętym dowcipem - który głównie dotyka współmieszkańców domu, potem znajomych bliższych i dalszych, a ostatecznie wszystkich widzów.

[image-browser playlist="590619" suggest=""]©1988 ABC

Nawet najbardziej niezależna kobieta szuka kogoś, w kim może mieć oparcie (czasem życiowe, a czasem… nóg). Dla Roseanne kimś takim jest właśnie Dan. Jest to typowy mężczyzna ze wszystkim męskimi przywarami, ale też i zaletami. Razem z Roseanne, pomimo licznych kłótni i uszczypliwości na swój temat, tworzą bardzo udane małżeństwo (choć nie bez problemów). Inna para kaloszy to dzieci. Każdy człowiek jest wielkim indywidualistą, a zwłaszcza pacholęciem, potem nastolatkiem będąc. I tak Roseanne oraz Dan muszą znosić nowe fochy i rozterki nastoletniej Becky, chłopczycowaty styl bycia Darlene, a także D.J., który z uroczego urwisa zmienia się w młodzieńca chcącego poznać świat. Bardzo dokładnie. Wzajemnie, rodzicom i całemu otaczającemu światu, lubią docinać, nie zgadzać się i stawiać na swoim. I nawet pomimo wielu słownych zapewnień o "pozbyciu się ich", rodzice nie oddaliby swoich pociech za żadne skarby. Więcej, w pewnym momencie powiększają swoją rodzinę o kolejnego, małego członka.

Równie ważni, co domownicy, są dla Connerów inni bliscy, jak chociażby dziadkowie czy rodzeństwo Roseanne i Dana. Często jednak nie jest to okazywane wprost i za pomocą zbyt ciepłych uczuć (najczęściej przez ich życie przewija się Jackie Harris, siostra Roseanne). Jak zwykle dużo w tych relacjach dozy sarkazmu.

Świat Connerów to niewątpliwie świat, w którym sami żyjemy. Pomimo że opowieść o nich to komedia, nieobce są im troski i problemy, których i my doświadczamy. Czy to odpowiedź na pytanie, jak żyć za taką a taką pensję, czy to kwestia wychowania dzieci, czy też w końcu takie problemy, jak alkoholizm lub śmierć - wszystko to dotykało Connerów i ich znajomych. Nie bali się także zabierać głosu w sprawach światopoglądowych, jak chociażby homoseksualizmu (wśród znajomych Dana i Roseanne można było znaleźć takie osoby).

Jednak rodzina przetrwa wszystko. Zwłaszcza kiedy wszyscy trzymają się razem. I Connerowie dobrze o tym wiedzą.

Świat według Roseanne

Na dobrą sprawę, by opowiedzieć historię Roseanne, trzeba zacząć od odtwórczyni głównej roli i twórczyni serialu, Roseanne Barr. Już samo jej życie do 1988, czyli daty startu sitcomu, byłoby niezłym materiałem na film. Córka europejskich imigrantów, z podwójną religią (judaizm/chrześcijaństwo), do tego z poważnymi problemami zdrowotnymi. Nie przeszkodziło to jej jednak zabrać się za stand-up. Szybko odniosła duży sukces ze sceny wyśmiewające rzeczywistość.

W 1987 współtwórcy innego popularnego serialu o innej rodzinie, The Cosby Show, chcieli stworzyć nową produkcję, która opowiadałaby o rodzinie robotników. Tak właśnie narodził się pomysł na Roseanne - choć jeszcze wtedy pod innym tytułem. Do udziału w produkcji zaproszono Roseanne Barr. Aktorka nie tylko w nim zagrała - przeniosła do tego świata kawałek swojego życia (między innymi poprzez liczbę dzieci czy wprowadzenie wątków homoseksualnych - inspiracją było jej rodzeństwo). Dała też serialowej Roseanne swoją, bądź co bądź, charakterystyczną aparycję i sposób bycia. Początkowo jednak jej współpraca z twórcami produkcji, przede wszystkim ze scenarzystą pilota Mattem Williamsem, nie układała się dobrze. Jak zwykle mówiono o rożnicach artystycznych - Barr uważała, że miała zbyt mały wpływ na kreację świata i wprowadzenie jej postaci. Aktorka chciała nawet odejść z produkcji, jednak stacja ABC wolała, by zrobił to Williams. A wszystko przez wyniki oglądalności Roseanne - serial już na początku notował rekordy pod tym względem, szybko zdobywając sobie miejsce w sercach widzów, co praktycznie trwało bez zmian do finałowego 9. sezonu - czyli do roku 1997. Roseanne Barr stała się dzięki serialowi wielką gwiazdą. Za dwa ostatnie sezony dostała 40 milionów dolarów. Doceniali ją widzowie, doceniali też i krytycy - czego efektem były między innymi nagrody Emmy czy Złote Globy.

Oprócz Roseanne Barr przez serial przewinęło się wielu aktorów, w tym takich, którzy dziś są gwiazdami kina i telewizji. Tu zabłysła na dobre gwiazda Johna Goodmana - zagrał on Dana, męża Roseanne (za co był nominowany między do nagrody Emmy, a także zdobył Złoty Glob). Jako Darlene wystąpiła Sara Gilbert, dziś znana między innymi z gościnnych ról w Teorii wielkiego podrywu. Co ciekawe, Johny Galecki, czyli Leonard Hofstadter (który to romansował z postacią Gilbert), też zagrał w Roseanne i też był w związku z Darlene. W roli syna Roseanne i Dana, D.J., początkowo miał występować Sal Barone, jednak po pilocie został zastąpiony przez Michaela Fishmana. Zmieniała się też aktorka grająca Becky - ale w sposób trochę nietypowy. W pierwszych pięciu sezonach grała ją Lecy Goranson. Potem zniknęła z serialu (z powodów osobistych), a twórcy zastąpili ją Sarą Chalke (Scrubs). Jednak po pewnym czasie Goranson wróciła do serialu, ale nie w pełnym wymiarze - w 8. sezonie rolę Becky grała z Chalke… na przemian. Twórcy podeszli do tej sytuacji z dystansem, przez co była ona wielokrotnie komentowana za pomocą aluzji w samym serialu. Z innych ważniejszych występów warto wspomnieć Laurie Metcalf (siostra Roseanne), Georga Clooneya (przełożony Roseanne w fabryce), Tobeya Maguire, Leonardo DiCaprio czy Neila Patricka Harrisa (który pojawił się gościnnie jako Doogie Howser). Co ciekawe, w trakcie produkcji serialu Barr kilka razy zmieniała stan cywilny. Efektem tego były gościnne występy jej życiowych partnerów w różnych epizodycznych rolach. To w tym serialu swoje pierwsze kroki scenariuszowe stawiał  Joss Whedon, dzisiejszy bóg świata geeków.

Po zakończeniu produkcji mówiono o spin-offie z udziałem Roseanne Barr. Były prowadzone rozmowy z włodarzami różnych stacji, jednak ostatecznie nie doszło to do skutku. Do dziś, od czasu do czasu, w sieci pojawiają się newsy, że serial może powrócić - jednak jak na razie są to same plotki. Ciągle silny jest za to fandom produkcji.

W Polsce Roseanne pojawiła się stosunkowo szybko - można ją było ją oglądać na Polsacie około połowy lat 90.. Potem perypetie rodziny Connerów można było śledzić między innymi na TV4.

Wszyscy kochają Roseanne

…i chyba nie będzie przesady w tym stwierdzeniu. Już w czasie emisji Roseanne znajdowała się wysoko w rankingach oglądalności. Postacie takie, jak Roseanne czy Dan, plasowały się na czołowych miejscach w różnych zestawieniach najlepszych filmowych rodzicieli, chociaż ideałami nie byli. I może właśnie dlatego zdobyli taką sympatię - bo byli tacy, jacy są ludzie naprawdę. Byli bliscy.

I patrząc z perspektywy lat - ciągle tak jest.