Najnowsza recenzja redakcji
Sezon szósty serialu AMC skupił się w głównej mierze na eksploracji spirali samozniszczenia, w której ugrzązł Don Draper. Bardziej niż jakakolwiek poprzednia seria rozwinął on postać protagonisty i zarazem pełnił funkcję znakomitego preludium do odsłony finałowej. Niemal wszystkie pozostałe linie fabularne poruszone w zeszłym roku miały ścisły związek z Donem, a ten na przestrzeni kilku miesięcy zdołał spalić za sobą całkiem sporą liczbę mostów. Zaowocowało to tym, że większość postaci (w szczególności te kobiece) zrozumiało, iż istnieje życie bez Drapera. Co więcej, może ono być o wiele lepsze niż dotychczas. I tak oto otrzymujemy obraz siódmego sezonu. Każdy rozpoczyna świeży rozdział – rozproszeni na dwóch krańcach Stanów Zjednoczonych bohaterowie próbują znaleźć swoje miejsce, zaadaptować się do nowych realiów, podejmować ryzyko i pozbyć się uczucia niepewności oraz zagubienia. Jednak jeszcze długa droga przed nimi.
Premiera rozgrywa się w dwóch strefach czasowych: w Nowym Jorku i w Los Angeles. To dwa zupełnie różne światy. Na ponurym i mroźnym Manhattanie obserwujemy losy postaci poważnych, ambitnych i pod presją. W słonecznym Mieście Aniołów mamy opalonych i wyluzowanych bohaterów (tak szczęśliwego i pogodnego Pete’a nie widzieliśmy chyba nigdy) korzystających ze zmiany otoczenia. Gdzieś pomiędzy tym wszystkim zawieszony jest Don, który wciąż szuka podłoża, od którego mógłby się odbić i rozpocząć odbudowę wraku, jakim jest jego życie osobiste. W odcinku nie pojawia się co prawda Sally, a to chyba właśnie na jej akceptacji i miłości powinno zależeć Draperowi najbardziej. Obserwujemy natomiast dogorywający związek Dona z Megan, odnoszącą coraz większe sukcesy w telewizji. To, czego mogliśmy się domyślać po zeszłorocznym finale, tutaj się potwierdza. Odległość geograficzna dzieląca małżonków na co dzień jest niczym w porównaniu z przepaścią emocjonalną. To już nie ta słodka i zakochana para, którą znaliśmy, ale jej wypalona skorupa. Megan jest w LA szczęśliwsza bez Dona i zapewne niedługo oboje zdadzą sobie z tego sprawę.
[video-browser playlist="633963" suggest=""]
W Nowym Jorku chaos ogarnął agencję, która zdecydowała się na rozbudowę i otwarcie nowej filii, nie będąc do tego przygotowaną – zarówno kadrowo, jak i strategicznie. Joan jest cichą bohaterką epizodu, próbującą wziąć sprawy w swoje ręce i skorzystać z wytworzonego zamieszania. Christina Hendricks musi w końcu dostać Emmy. Aktorsko dojrzała niesamowicie na planie Mad Men, a każda scena z nią to mała perełka. Tym razem "pozamiatał" ekspresowy kurs ekonomii i marketingu w jej wykonaniu. Oby szybko wspięła się na szczyt agencji, bo panuje tam teraz taki bałagan, że Joan wydaje się jedyną osobą mogącą nad tym wszystkim zapanować. Podjęte przez nią ryzyko pokazało jednak, że musi się jeszcze wiele nauczyć, a największą przeszkodą w jej zawodowym awansie są i będą nadal – oczywiście – mężczyźni.
Peggy jest w zupełnie odmiennej sytuacji, uwięziona w mylnym przekonaniu o własnej samodzielności. Don nauczył ją niemal wszystkiego o reklamie, zawsze jednak potrzebowała akceptacji swojego mentora. Gdy jego zabrakło, bohaterka była pewna siebie i z nadzieją patrzyła w przyszłość. Szybko jednak wróciła do starych nawyków. W czasie, gdy Joan robi, co może, by odseparować się od ciągłego wpływu płci przeciwnej, Peggy nieprzerwanie jest od niej uzależniona. Nie zmienia tego nawet to, jak skrzywdził ją Ted w poprzedniej serii. Choć trudno jej się do tego przyznać, Olson potrzebuje autorytetu, na którym będzie mogła polegać. Kimś takim był dla niej Don – i podświadomie jest jej go brak. To samo tyczy się Rogera, który eksperymentuje z urokami kontrkultury i przeistacza się powoli w hippisa z kwi i kości. On bez Drapera zatracił niemal całkowicie swoją tożsamość i bezskutecznie stara się na nowo ją odnaleźć.
Kluczowa dla tej premiery (a tym samym również całego sezonu) jest scena w samolocie pod koniec odcinka. Nieznajoma (świetny gościnny występ Neve Campbell) uświadomiła Donowi kilka rzeczy, w tym fakt, że wszystko nadal wisi w powietrzu i nic nie jest przesądzone. Ładnie spięło się to klamrą z pierwszym segmentem, czyli proponowaną kampanią reklamową dla marki zegarków: "Jesteś gotowy? Bo chcę, abyś się skupił. Coś się w tym miejscu zaczyna, a ty masz czas, żeby dowieść swojej wartości". Fakt, że autorem tych słów jest sam Don Draper, sprawia, iż można spoglądać z nadzieją na przyszłość głównego bohatera. Tyczą się one jednak wszystkich postaci. Każda ma coś do udowodnienia, a choćby ze względu na to ten sezon powinien sprostać oczekiwaniom i godnie zamknąć historię Mad Men.
Pokaż pełną recenzję
Sezony
Sezon 1
- Smoke Gets in Your Eyes (19 lipca 2007)
- Ladies Room (26 lipca 2007)
- Marriage of Figaro (2 sierpnia 2007)
- New Amsterdam (9 sierpnia 2007)
- Five G (16 sierpnia 2007)
- Babylon (23 sierpnia 2007)
- Red in the Face (30 sierpnia 2007)
- The Hobo Code (6 września 2007)
- Shoot (13 września 2007)
- Long Weekend (27 września 2007)
- Indian Summer (4 października 2007)
- Nixon vs. Kennedy (11 października 2007)
- The Wheel (18 października 2007)
Sezon 2
- For Those Who Think Young (27 lipca 2008)
- Flight 1 (3 sierpnia 2008)
- The Benefactor (10 sierpnia 2008)
- Three Sundays (17 sierpnia 2008)
- The New Girl (24 sierpnia 2008)
- Maidenform (31 sierpnia 2008)
- The Gold Violin (7 września 2008)
- A Night to Remember (14 września 2008)
- Six Month Leave (28 września 2008)
- The Inheritance (5 października 2008)
- The Jet Set (12 października 2008)
- The Mountain King (19 października 2008)
- Meditations in an Emergency (26 października 2008)
Sezon 3
- Out of Town (16 sierpnia 2009)
- Love Among the Ruins (23 sierpnia 2009)
- My Old Kentucky Home (30 sierpnia 2009)
- The Arrangements (6 września 2009)
- The Fog (13 września 2009)
- Guy Walks Into an Advertising Agency (20 września 2009)
- Seven Twenty Three (27 września 2009)
- Souvenir (4 października 2009)
- Wee Small Hours (11 października 2009)
- The Color Blue (18 października 2009)
- The Gypsy and the Hobo (25 października 2009)
- The Grown-Ups (1 listopada 2009)
- Shut the Door. Have a Seat. (8 listopada 2009)
Sezon 4
- Public Relations (25 lipca 2010)
- Christmas Comes But Once a Year (1 sierpnia 2010)
- The Good News (8 sierpnia 2010)
- The Rejected (15 sierpnia 2010)
- The Chrysanthemum and the Sword (22 sierpnia 2010)
- Waldorf Stories (29 sierpnia 2010)
- The Suitcase (5 września 2010)
- The Summer Man (12 września 2010)
- The Beautiful Girls (19 września 2010)
- Hands and Knees (26 września 2010)
- Chinese Wall (3 października 2010)
- Blowing Smoke (10 października 2010)
- Tomorrowland (17 października 2010)
Sezon 5
- A Little Kiss (1) (25 marca 2012)
- A Little Kiss (2) (25 marca 2012)
- Tea Leaves (1 kwietnia 2012)
- Mystery Date (8 kwietnia 2012)
- Signal 30 (15 kwietnia 2012)
- Far Away Places (22 kwietnia 2012)
- At the Codfish Ball (29 kwietnia 2012)
- Lady Lazarus (6 maja 2012)
- Dark Shadows (13 maja 2012)
- Christmas Waltz (20 maja 2012)
- The Other Woman (27 maja 2012)
- Commissions and Fees (3 czerwca 2012)
- The Phantom (10 czerwca 2012)
Sezon 6
- The Doorway (1) (7 kwietnia 2013)
- The Doorway (2) (7 kwietnia 2013)
- The Collaborators (14 kwietnia 2013)
- To Have and to Hold (21 kwietnia 2013)
- The Flood (28 kwietnia 2013)
- For Immediate Release (5 maja 2013)
- Man with a Plan (12 maja 2013)
- The Crash (19 maja 2013)
- The Better Half (26 maja 2013)
- A Tale of Two Cities (2 czerwca 2013)
- Favors (9 czerwca 2013)
- The Quality of Mercy (16 czerwca 2013)
- In Care Of (23 czerwca 2013)
Sezon 7
- Time Zones (13 kwietnia 2014)
- A Day’s Work (20 kwietnia 2014)
- Field Trip (27 kwietnia 2014)
- The Monolith (4 maja 2014)
- The Runaways (11 maja 2014)
- The Strategy (18 maja 2014)
- Waterloo (25 maja 2014)
- Severance (5 kwietnia 2015)
- New Business (12 kwietnia 2015)
- The Forecast (19 kwietnia 2015)
- Time & Life (26 kwietnia 2015)
- Lost Horizon (3 maja 2015)
- The Milk and Honey Route (10 maja 2015)
- Person to Person (17 maja 2015)
Co o tym sądzisz?