Nieco inaczej jest w przypadku polskiej gry Archaica: The Path of Light, gdzie do warstwy graficznej przyłożono się w równym stopniu, co do rozgrywki. Końcowy rezultat pracy polskiego, dwuosobowego studia TwoMamoths jest bardzo satysfakcjonujący. Sporym zaskoczeniem jest również obecność w grze fabuły, co w tego typu produkcjach jest rzadkością. Nie ma co jednak nastawiać się na pasjonującą i wciągającą opowieść. Chociaż historia może początkowo sprawiać wrażenie tajemniczej i intrygującej, to dość szybko złapałem się na tym, że kompletnie przestałem ją śledzić i skupiłem się po prostu na pokonywaniu kolejnych etapów.

To bowiem nie fabuła, a zagadki stanowią główny element tej produkcji. Deweloperzy nie silili się na eksperymenty i skorzystali ze sprawdzonego typu wyzwań logicznych, które wykorzystują lasery i lustra. Zadaniem graczy jest doprowadzenie wiązki światła do kryształów w tym samym kolorze, odblokowując drogę do kolejnych etapów. Na początku, jak to zwykle bywa, jest całkiem prosto, jednak sprawy szybko zaczynają się komplikować. Pojawiają się tutaj inne urządzenia (np. wzmacniające wiązkę lub rozbijające ją na dwa strumienie światła), a także konieczność kombinowania – czasami musimy np. połączyć ze sobą dwa kolory w jeden. Dzięki temu fakt, że mamy tu do czynienia tylko z jednym typem zagadek nie przeszkadza, a zabawa przez cały czas trwania gry nie staje się monotonna.

Bardzo ciekawym posunięciem było urozmaicenie rozgrywki poprzez wprowadzenie tu ukrytych „znajdziek” w postaci kamiennych tablic i ogniw energetycznych. Plansze w grze nie są zbyt rozległe, ale mimo tego czasami możemy spędzić chwilę na poszukiwaniu poukrywanych sekretów – wymaga to np. odpowiedniego przesunięcia kamery. Odkrywanie tych przedmiotów przynosi pewne korzyści – tablice pozwalają nam poznać działanie pewnych mechanizmów lub ujawniają szczegóły o świecie gry, zaś energetyczne ogniwa zasilają podpowiedzi, które możemy wykorzystać do ułatwienia sobie zabawy.

Podpowiedzi nie są bardzo inwazyjne i nie oznaczają, że zagadka zostanie rozwiązana „z automatu”. Wykorzystując to wsparcie, dowiemy się wyłącznie tego, gdzie mamy rozstawić urządzenia – jakie mechanizmy należy tam umieścić i jak je obrócić będziemy musieli odkryć sami. To bardzo ciekawe rozwiązanie, które sprawia, że Archaica jednocześnie staje się nieco przystępniejsza dla niedoświadczonych osób, a jednocześnie nie ma ryzyka, że gra „przejdzie się sama”.

Największe wrażenie w Archaica: The Path of Light robi wspomniana wcześniej oprawa graficzna. Ten element gry zasługuje na uznanie. Zarówno pod względem artystycznym, jak i technicznym wszystko stoi tutaj na bardzo wysokim poziomie. Lokacje są pięknie wykonane i zróżnicowane (zwiedzimy tutaj kilka różnych „światów”), obiekty pełne detali, a promienie światła, odgrywające najistotniejszą rolę w grze, wypadają bardzo efektownie. Przyczepiłbym się tylko do jednej rzeczy, a mianowicie braku jakiejkolwiek możliwości manipulowania kamerą. Nie możemy zmienić, obrócić ani przybliżyć widoku, by z bliska podziwiać to, co deweloperzy dla nas przygotowali. Jednak nie ma to wpływu na samą rozgrywkę i nie przeszkadza w rozwiązywaniu zagadek. Zaś warstwa audio po prostu jest, utwory są subtelne – nie irytują, ale też nie jest to też ścieżka dźwiękowa, która zapada w pamięć.

fot. Two Mammoths

Archaica: The Path of Light to całkiem ciekawa propozycja dla wszystkich fanów gier logicznych, oferująca niezbyt odkrywczy typ rozgrywki, ale z całkiem ciekawie zaprojektowanymi zagadkami i przede wszystkim fantastyczną oprawą graficzną, która przykuwa wzrok. Nie ma tu żadnych irytujących błędów i technicznych niedoróbek – to po prostu solidnie wykonana produkcja, ale przeznaczona raczej dla konkretnej grupy odbiorców.

Plusy:
+ oprawa graficzna,
+ ciekawe zagadki,
+ rozsądny system podpowiedzi,
+ brak błędów.

Minusy:
- niezbyt odkrywcza rozgrywka,
- brak opcji manipulowania kamerą.