"Jeździec bez głowy" („Sleepy Hollow”) tym razem skupia się na postaci Hawleya. Można by pomyśleć, że to dobry pomysł ze względu na dotychczasową jednowymiarowość bohatera, który istniał w zasadzie jedynie po to, by być przeciwieństwem Ichaboda, jednak wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Historię, którą prezentują nam twórcy, należałoby przedstawiać stopniowo, przez kilka tygodni, w każdym odcinku odkrywając kolejny element. W formie, na jaką się zdecydowano, wszystko zostaje nam zaserwowane w czterdzieści minut i nie dostajemy czasu na to, aby poczuć do postaci sympatię czy wczuć się w jej sytuację. W efekcie to, co stanie się z Nickiem, mało widza obchodzi i cały odcinek staje się przez to boleśnie nudny - również ze względu na fakt, że intencje Carmilli (Jaime Murray) są banalnie łatwe do przewidzenia. „Kali Yuga” kończy się odejściem Hawleya i nie jestem w stanie wykrzesać z siebie ani odrobiny chęci jego powrotu do serialu. Kolejna ofiara nieudolności scenarzystów.

Ciekawie zaczyna się robić w wątku Irvinga. Twórcy dali sobie szansę na restart tego bohatera i wszystko wskazuje na to, że starają się go „zrehabilitować”. Może w końcu Irving dostanie historię, na jaką zasługuje i on, i świetnie odgrywający go w 1. sezonie Orlando Jones. Konsekwentnie budowany jest nastrój nieufności w stosunku do byłego policjanta i nie jesteśmy w stanie do końca przewidzieć, jak skończy się ten wątek. Ciekawi jawne kłamstwo Katriny (od której widzowie mogli tym razem trochę odpocząć, ponieważ pojawiła się tylko w kilku scenach) oraz to, czy Irving mówi prawdę. Niezrozumiałym dla mnie wydarzeniem było oczyszczenie z zarzutów Irvinga: świetnie pasuje to do fabuły, jednak gdzie tu jakakolwiek logika? W końcu w przekonaniu postronnych ludzi to Frank zabił policjantów oraz został uznany za niepoczytalnego. Decyzja o pozostawieniu go na wolności jest pozbawiona sensu i pokazuje, że twórcy nie za bardzo wiedzieli, jak wybrnąć z sytuacji, w którą wpakowali Irvinga pod koniec ubiegłego sezonu.

[video-browser playlist="657187" suggest=""]

W „Kali Yuga” byliśmy świadkami powrotu humoru, którym od początku odznaczał się „Jeździec bez głowy”, a który gdzieś zagubił się w ostatnich tygodniach. Sceny z karaoke otwierające i zamykające odcinek okazały się być pokrzepiające i zapewniły choć trochę rozrywki, tak marnej w tym epizodzie. Znów widać chemię między Tomem Misonem a Nicole Beharie. Trzeba jednak przyznać, że sceny, w których grani przez nich bohaterowie się kłócą, wypadają bardzo niewiarygodnie. Chwała twórcom za to, że chcieli spróbować w przypadku tego duetu czegoś innego (jednak nie do końca to wypaliło).

Czytaj również: David Tennant zachwycony angażem do „A.K.A. Jessica Jones”

Do końca 2. sezonu „Jeźdźca bez głowy” zostały już tylko 4 odcinki, a na ten moment fabuła jest bardzo mętna i nie daje większych nadziei na to, że finał będzie ekscytujący. Będę szczęśliwa, jeżeli okaże się, że się mylę, ponieważ wciąż tli się we mnie odrobina sympatii do tego serialu.