Skomplikowani - recenzja filmu

fot. materiały prasowe

Film o związkach brzmi jak strzał w dziesiątkę. Współczesne kino prezentuje nam różne obrazy miłości. Zwróćcie uwagę, że w niektórych krajach o pewnych tematach w ogóle się nie rozmawia. Dlatego takie produkcje jak Skomplikowani są ważne, bo mogą poprzez luźniejszą formę komediową opowiedzieć o czymś istotnym, ciekawym i niecodziennym. Twórcy robią to za pomocą dość specyficznych postaci, których główną wadą jest to, że nie są tak po ludzku uniwersalni. Odczułem, że trudno się z nimi utożsamić, zrozumieć ich czy poczuć, bo ich osobowości, decyzje i zawody wykraczają poza zwyczajną codzienność. Poniekąd jest to zamierzone. Widz wchodzi w ten świat dzięki Careyowi (Kyle Marvin), zwykłemu nauczycielowi WF-u, który wyraźnie nie pasuje do tej układanki. Ten kontrast wybrzmiewa nieźle, ale cała historia miałaby lepszy efekt, gdyby reszta bohaterów również była tak zwyczajna.

Nie oznacza to, że Skomplikowani przez to wiele tracą. Film w satyryczny sposób porusza poważną tematykę, stara się pokazać absurdy i chaos współczesnych związków romantycznych czy czysto fizycznych. Wiele w nim świadomej przesady i niedorzeczności. To wszystko staje się fascynujące – choć śmiejemy się z dziwnych sytuacji, mamy świadomość, że obecne czasy takie właśnie są. Znamy to z własnego doświadczenia lub z historii znajomych. Dlatego jest to seans przyjemny, lekki, ale pozostawiający refleksję nad relacjami międzyludzkimi. To chyba najmocniejszy atut Skomplikowanych, bo film w jakimś stopniu uczy i bawi.

Komedia zawsze jest odbierana indywidualnie, a to, czy się śmiejemy w kinie, zależy od naszych oczekiwań. To nie jest film, w którym żarty są dosłowne czy kloaczne. Nie pojawiają się też w co drugiej scenie. Twórcy chcieli, by humor był częścią tej historii i wypływał z niej naturalnie. Dlatego humor sytuacyjny, gdy się pojawia, trafia w punkt – komentuje rzeczywistość bohaterów lub wprowadza rozluźnienie. Mogę śmiało ocenić, że Skomplikowani w większości starają się rozbawiać w niegłupi sposób. To nie jest film, przy którym będziemy śmiać się bez przerwy, ale gdy już pojawia się dowcip, zwykle okazuje się wyjątkowo udany. Gdy zobaczycie epicką bójkę, w pełni poczujecie klimat Skomplikowanych.

fot. materiały prasowe

Z jednej strony humor, z drugiej – prawdziwe emocje w trudnych relacjach. Komedia to najtrudniejszy gatunek, a gdy łączy się z dramatem, poprzeczka stawiana jest jeszcze wyżej. Tutaj główna obsada radzi sobie dobrze – dodaje całości emocji i autentyczności. Wyróżnia się Dakota Johnson, która tworzy intrygujący miks różnych uczuć, wzbudzając przy tym sympatię i współczucie. Trochę zmarnowano potencjał postaci Adri Arjony, osadzonej w określonym stereotypie i przewidywalnej – spodziewałem się czegoś znacznie ciekawszego.

Skomplikowani to przyjemny film, który pozostawia widza z różnymi myślami. Za sprawą niegłupiej rozrywki i niezłego poczucia humoru poruszane są ważne i aktualne kwestie, choć podkręcone dla efektu ekranowego. Po dość dziwnym i może zbyt wolnym początku film szybko łapie wiatr w żagle, dostarczając elementy, które szukamy w dobrym kinie.