Reklama

Marvel w końcu znalazł scenarzystę Midnight Sons? Z Blade'a śmieje się nawet Scarlett Johansson

Według ostatnich doniesień Marvel wybrał już scenarzystę długo wyczekiwanego filmu Midnight Sons. Natomiast wcielający się w rolę Blade'a Mahershala Ali stał się obiektem żartów ze strony Scarlett Johansson.

4 lipca o 10:42

Reklama

Piotr Piskozub 4 lipca o 10:42

Tagi: marvel

UWAGA! TA TREŚĆ TO PLOTKA, CZYLI MOŻE OKAZAĆ SIĘ PRAWDĄ, ALE NIE MUSI.

Midnight Sons

Marvel

Reklama

Choć Marvel nigdy oficjalnie nie ogłosił, że planuje stworzyć film Midnight Sons, od kilkunastu miesięcy spekulacjami na jego temat dzieli się już cała armia scooperów. Teraz jeden z najlepiej poinformowanych z nich, Daniel Richtman, twierdzi, że Dom Pomysłów wybrał już scenarzystę nadchodzącej produkcji. Co prawda nie poznaliśmy jego nazwiska, ale powyższe doniesienia mogą nieco uspokoić czekających na realizację projektu fanów.

W Midnight Sons najprawdopodobniej pojawi się Blade, który wciąż nie może doczekać się powstania filmu MCU ze swoim udziałem. Co ciekawe, we właśnie zakończonej, 5. fazie Kinowego Uniwersum Marvela tylko jedno zaplanowane na nią przedsięwzięcie nie doszło do skutku - to właśnie ekranowa historia poświęcona Łowcy Wampirów. Teraz do całej sytuacji (nie) odniósł się odtwórca roli, Mahershala Ali.

Dwukrotny laureat Oscara wziął wraz ze Scarlett Johansson i Jonathanem Bailey'em udział w rozmowie promującej Jurassic World: Odrodzenie. W pewnym momencie dyskusja zeszła na temat MCU - Ali został poproszony o wymienienie filmów Marvela, w których zagrali jego kolega i koleżanka z planu. Aktor odparł ze śmiechem:

Nie mieszajcie mnie do tego. To pytanie tylko do Scarlett. Ale jest jeden film, na który bardzo czekamy.

W tym momencie Johansson stwierdziła:

W moim przypadku było już tego sporo. A ty, Mahershala, no - co z tobą?

Najdziwniejsze filmy i seriale, które widziała redakcja naEKRANIE.pl. Wasz mózg może eksplodować

Monsternado – fabuła nie jest AŻ TAK dziwna. To zrzynka z Rekinado, przedstawiająca tornado potworów. Morskich stworzeń, węży, krokodyli – co jest całkiem zrozumiałe – a także dinozaurów – co jest mniej zrozumiałe. Zapewniam was jednak, że sam scenariusz to majastersztyk złego pisarstwa. Moim ulubionym elementem są agentki, które zachowują się tak, jakby reżyser robił research pracy w FBI przez oglądanie niskiej jakości erotyków. Nie wspominając o fakcie, że są tak niekompetentne, że zabijają chyba więcej bohaterów niż tytułowe potwory – w tym powodują u biednej recepcjonistki z astmą zawał serca.

fot. materiały prasowe

Monsternado – fabuła nie jest AŻ TAK dziwna. To zrzynka z Rekinado, przedstawiająca tornado potworów. Morskich stworzeń, węży, krokodyli – co jest całkiem zrozumiałe – a także dinozaurów – co jest mniej zrozumiałe. Zapewniam was jednak, że sam scenariusz to majastersztyk złego pisarstwa. Moim ulubionym elementem są agentki, które zachowują się tak, jakby reżyser robił research pracy w FBI przez oglądanie niskiej jakości erotyków. Nie wspominając o fakcie, że są tak niekompetentne, że zabijają chyba więcej bohaterów niż tytułowe potwory – w tym powodują u biednej recepcjonistki z astmą zawał serca.

Velocipastor – produkcja opowiada o pastorze, który umie przemieniać się w dinozaura i nawiązuje romans z prostytutką o dobrym sercu. Finał ma mniej więcej taką jakość produkcyjną co szkolne jasełka, a wielkie wybuchy są pokazane w formie napisów na ekranie, bo tylko na to pozwalał budżet. Szczerze polecam ten film, bo to bardzo samoświadoma parodia, a nie po prostu kiepski film.

Mordercze klauny z kosmosu – po raz kolejny nieironicznie ten film. Dawno się tak dobrze nie bawiłam na seansie. Fabuła opowiada o tym, jak w pewnym małym miasteczku, gdzieś w lesie, pojawia się namiot cyrkowy. Okazuje się, że to nic innego, jak kosmici, którzy wyglądają jak klauny. Przybysze zaczynają polować na ludzi i wieszać ich pod sufitem w formie kulek z waty cukrowej. Właściwie cały ich asortyment nawiązuje do klaunów i cyrku, co sprawia, że ich polowanie jest tym bardziej komiczne.

Hemlock Grove – przyznaję, że ten serial wspominam tak, jakbym oglądała go z wysoką gorączką. Wiem jedynie tyle, że efekty praktyczne, a dokładnie krew i flaki, były tak reliastyczne, jakby artyście płacili w sztabkach złota i diamentach, finał był tak dziwny i niekomfortowy, że musiałam zrobić sobie przerwę, a gdzieś w kolejnych sezonach wampir dostał wampirzego raka.

Poultrygeist: Noc kurczęcich trucheł – no dobrze, trochę oszukuję, ponieważ nie wytrwałam do końca seansu. Pokonało mnie jakieś pierwsze piętnaście minut. Okazuje się, że kurczaki z fast-fooda, opętane przez duchy Indian, były najmniej dziwną częścią tego filmu.

Atak pomidorów zabójców – tytuł chyba mówi sam za siebie. Jest to film, w którymi złoczyńcami są zabójcze pomidory, kasujące ludzi.

Carved: Zemsta – Świeża „perełka”. Opowiada o dyni, która zyskuje samoświadomość i jest świadkiem tego, jak z okazji festiwalu na Halloween ludzie wycinają jej pobratymcom oczy, usta i nosy, a także wyciagają miążdż. Opętana zemstą zamierza zrobić im to samo. Co zabawne, prawdopodobnie nieintencjonalnie scenariusz został napisany tak, że kibicujesz dyni, a finał sprawia, że to główni bohaterowie wydają się największymi zwyrodnialcami na świecie.

The Little Shop of Horrors (Krwiożercza roślina) – to horror, musical i komedia w jednym. Opowiada o tym, jak przegryw pracujący w podupadającej kwiaciarni znajduje rzadką roślinę, dzięki czemu sklep znów zaczyna zarabiać. Problem w tym, że kwiatek okazuje się mieć ogromny apetyt na ludzką krew, a główny bohater zostaje zmuszony, by przynosić mu ofiary. Mogą ulubioną sceną jest numer, w którym jeden z antagonistów zaczyna śpiewać o tym, że od dziecka był zły i okrutny, więc wybrał karierę, w której może dać temu upust – i został dentystą. Wbrew pozorom, ten absurdalny film jest świetnie zrobiony i to absolutny cult classic, który polecam każdemu.

The Gingerdead Man (Pierniczek okrutniczek) – w horrorze znany morderca powraca jako ciasteczkowy ludzik. Nie pamiętam nawet, jak to było możliwe. Jak przez mgłę migają mi tylko wspomnienia o krwi spływającej do ciasta, z którego zaczeła się formować rączka. Na pewno był to dziwny film, choć zdecydowanie za mało w nim było ciasteczkowego ludzika, a za dużo nastoletnich dramatów.

Jack Frost – zabójca został zmieniony w bałwana i zaczyna polować na ludzi z małego miasteczka. Idealny film na święta.

Karzeł (Leprechaun) – ktoś kradnie chciwemu karłowi złoto, więc ten zamierza je odzyskać – najlepiej z martwych rąk. Autentycznie zabawny horror komediowy. A że jest to cała seria, najbardziej polecam część w kosmosie.

Sharkenstein – najbardziej niskobudżetowy w historii. Trudno uwierzyć, że obejrzałam go na trzeźwo. Pamiętam jedynie tyle, że pod koniec II wojny światowej trwał eksperyment, by z części wodnych drapieżników stworzyć doskonałego zabójcę, tytułowego sharkensteina. Stworzenie po latach wychodzi na światło dzienne i sieje zamęt.

The Toxic Avenger (wersja z 1984 roku) – film, a jakże, niesławnego Troma Entertainment. Koneserzy złych filmów na pewno znają to studio. Fabuła opowiada o nieduczaniku, który w wyniku toksycznych wyziewów/mazi/nie pamiętam staje się toksycznym mścicielem. Tuż po tym, jak upokorzono go, każąc włożyć różową spódniczkę i przytulić owcę. Choć przez to zdarzenie jest nie tylko supersilny, ale również zdeformowany, to znajduje dziewczynę – ślepą. Jest to zresztą nieustającym gagiem w filmie.

Rippy – film o zabójczym kangurze. Mimo tak obiecującego opisu, jest zaskakująco nudny. Wygląda to trochę tak, jakby reżyser chciał nakręcić dramat o żałobie, ale dostał zlecenie na horror o zabójczym kangurze, więc postanowił połączyć oba pomysły.

House (japoński, 1977, nie mylić ze słynnym doktorem z laską) – nawet nie wiem, co napisać. Japońskie licealistki wyjeżdżają na wycieczkę i zatrzymują się w domu ciotki jednej z nich. Choć na początku jest bajecznie, szybko zaczynają ginąć jedna po drugiej. Dzieją się takie rzeczy jak: ktoś zostaje zjedzony przez pianino; odcięta głowa gryzie w tyłki; nawet materacowi nie można ufać. Ten film trzeba po prostu przeżyć (w przeciwieństwie do bohaterów).

Slotherhouse – film o zabójczym leniwcu, który morduje studentki. Najśmieszniejszy jest chyba fakt, że był najmądrzejszym bohaterem w filmie.

Ruiny - grupa przyjaciół spędza wakacje w Meksyku i postanawia zwiedzić jakieś stary ruiny, w które nikt z miejscowych nie chce się zapuszczać, co powinno być dla nich pewną wskazówką, ale nie jest. Żeby za dużo nie spojlerować, okazuje się, że świątynia, na której szczycie utknęli, jest o wiele bardziej żywa, niż powinna. Wiem, że ten opis nie brzmi tak dziwnie, jak reszta, ale wierzcie mi - w trakcie seansu zrozumiecie, że zasługuje na miejsce na liście.

Bobobo-bo Bo-bobo - serial anime o człowieku, który ma zdolność kontrolowania włosów w nosie i wykorzystuje je do walki niczym pejcze. Walczy ze złą grupą, która chce sprawić, by wszyscy na świecie wyłysieli.

Jurassic Thunder - grupa komandosów i uzbrojone dinozaury walczą z zombie w czasie III wojny światowej.

Boob - trwa eksperymentalna operacja powiększenia piersi, która miała dać możliwość, że wielkość można zmieniać zdalnie. Nieoczekiwanie zwarcie sprawia, że cycek ożywa i zaczyna zabijać ludzi.

Mordercza opona - samoświadoma opona obdarzona wyjątkowymi mocami bierze za cel miasteczko, by zabić wszystkich mieszkańców.

The Mighty Boosh - to brytyjski serial, którego dziwność aż trudno opisać. Wszystko jest nacechowane surrealistycznym, absurdalnym i często pozornie nie mającym sensu poczuciem humoru. Historia osadzona jest w dziwacznym świecie, i skupia się na dwóch muzykach, którzy nie odnieśli sukcesu - Howardzie i Vincie. Często ich celem jest osiągnięcie sławy i w ich osobliwych przygodach towarzyszy im tajemniczy kosmita Naboo, który jest szamanem i jego goryl zwany Bolo. Charakterstyczne były totalnie dziwaczne piosenki utrzymane w dziwacznym stylu zwanym crimp. By tego było mało reżyserem serialu był Paul Kinga, twórca Paddingtona i Wonki.

The Carpenter – Jezus z Nazaretu przygotowuje swojego czeladnika, sierotę pozostawioną po wyprawie wikingów, do walk MMA… Jeżeli to nie wystarczy, by was przekonać, dodam, ze film nie jest tak pozbawiony smaku i obrazoburczy jak by się mogło wydawać. Do tego całkiem przyzwoite sceny walki!

Danger 5 – czy grupa agentów wywiadu walcząca z nazistami podczas Drugiej Wojny Światowej brzmi jak dziwna produkcja? Nie. A przynajmniej dopóki nie obejrzymy samego początku pierwszego odcinka, gdzie ktoś zostaje zastrzelony przez słuchawkę podczas rozmowy telefonicznej i okazuje się, że jest to najnormalniejsza rzecz, jakiej w tej produkcji uświadczymy.

Głowa do wycierania – Debiut reżyserski Lyncha, jednego z dwóch Davidów, bez których to zestawianie nie miałoby racji istnienia. Surrealistyczny dramat, którego sens, a raczej jego brak, można odczytać na multum sposobów to absolutny klasyk, którego obejrzenie polecam każdemu fanowi nietuzinkowej sztuki.

eXistenZ – Drugi z obowiązkowych Davidów, Cronenberg porusza w tym filmie kwestię odróżniania rzeczywistości od wirtualnej fikcji. W tle dziwne biomechaniczne konstrukty i body horror. Produkcja ta ostatecznie wygrała miejsce na liście przeciw mniej dziwnemu i obrzydliwemu Wideodromowi tegoż reżysera.

Dead Leaves – Para zmutowanych przestępców budzi się z amnezją i rusza na rozbój ulicami Tokio to najwięcej co można powiedzieć o fabule tej szalonej animacji żeby nie zepsuć zabawy tym, którzy chcieliby ją zobaczyć. Podczas niecałej godziny trwania akcja właściwie nie zwalnia na moment, nic nie ma sensu, a szalona kreska nie pomaga w zrozumieniu. Warto dać szansę!

Tetsuo: Człowiek z żelaza – Absolutny klasyk body horroru zakrawającego o cyberpunk. Opowieść o mężczyźnie, którego obsesja stania się maszyną napędza do zastępowania coraz to nowych części ciała i organów stalą i elektroniką jest cudownie surrealistyczna, wykwitnie obrzydliwa i sprawia, że choć z jednej strony ciężko się na nią momentami patrzy, to jednak jeszcze ciężej oderwać wzrok.

Devilman – Obejrzeliście Devilman: Crybaby na Netfilx i uważacie to anime za dziwne, lekko odpychające, ciężkie do zrozumienia? To sięgnijcie po dużo wcześniejszą ekranizację i zrozumiecie, że współczesna adaptacja jest znacznie przyjemniejsza i bardziej przystępna w odbiorze niż oryginalna.

Jezus Chrystus Łowca Wampirów – Cieśla z Nazaretu powraca, tym razem gromiąc wampiry i krzewiąc słowo boże wśród surferów. Choć przesiąknięty krwią i kiczem, paradoksalnie znów nie jest to film tak obrazoburczy jak mogło by się wydawać.

The Machine Girl – Licealistka z minigunem zamiast ręki, staniki-wiertła i pradawny klan ninja czyli coś, co można zobaczyć chyba tylko w kinie azjatyckim. Film nie tylko dziwny, ale i szalenie brutalny, a przy tym pełen swoistego mrocznego uroku.

Latający cyrk Monty Pythona – Czy trzeba ten serial komukolwiek przedstawiać? Legendarny zbiór luźno, o ile w ogóle, połączonych ze sobą absurdalnych skeczy, kopalnia fragmentów i cytatów powtarzanych od pokoleń. Poziom spójności całości można podsumować jednie cytatem – „A teraz coś z zupełnie innej beczki”

Najnudniejsza pozycja na tej liście. Film znany tylko z powodu swoich obrzydliwych motywów, jednak finalnie ciągnący się niesamowicie długo. Za dużo tu prób budowania napięcia przed wszystkimi obrzydlistwami, w wyniku czego nie są nawet w połowie tak efektowne.

Leprechaun 3 - król kina klasy B w moim mniemaniu. Nie sposób znaleźć lepszy film na imprezę niż ten „slasher” o irlandzkim karle, który morduje ludzi w Las Vegas. Wysoko budżetowe filmy chciałyby mieć tak kreatywne sceny śmierci. Nie można nie wspomnieć o wspaniałej grze Warwicka Davisa, którego rymowanki zostają w głowie.

Leprechaun 4 In Space - równie dziwne co trzecia część, tyle że w kosmosie, parodiując wszelkiego rodzaju horrory sci-fi. Osobiście bardziej preferuję Vegas z 3 części, ale oba filmy należy oglądać w duecie. Warte obejrzenia chociażby dla hybrydy pająka-skorpiona-człowieka.

Król Skorpion 3: Odkupienie - wspaniałe dzieło fantasy, Conan Barbarzyńca, tylko kupiony na jakimś jarmarku pełnym chińskich podróbek. Nie ma lepszego filmu rozrywkowego o wojowniku machającym mieczem. Scena w której grupa ninja wskakuje na słonia zasługuje na Oscara.

Super Mario Bros. - najcudowniejsza adaptacja gier wideo, która dzięki absolutnemu oderwaniu od materiału źródłowego(zostawiając tylko szkielet fabuły i parę nawiązań) daje nam film pełen kreatywnych designów i wspaniałych reinterpretacji. Czysta rozrywka.

Leprechaun 5 in the hood - trochę inny rodzaj zwierza niż jego poprzednicy. Chyba najbardziej tanio wykonana produkcja na tej liście. Film z najgłupszymi kawałkami muzycznymi w kinematografii, dla widoku rapującego karła warto obejrzeć ten film. Jednocześnie brakuje tu jakichkolwiek scen brutalnych i kreatywnych morderstw, co stawia go niżej niż poprzednie filmy z serii.

Król Skorpion 4 - godny( i tańszy) następca tej niezastąpionej w kiczu serii fanatasy. Jeszcze tańsze efekty specjalne, jeszcze głupsze żarty i scena gdzie mamy barbarzyńcę przebranego za babę. Szczyt komedii.

Lubię nietoperze - coś z polskiego podwórka. Nie jest to najbardziej znana produkcja Marka Piestraka, ale w porównaniu do kultowej Klątwy Doliny Węży, ten film jest znacznie dziwniejszy fabularnie. Nie mam tu tylu kiczowatych efektów specjalnych, za to nadrabiane jest to kompletnie odrealnionymi dialogami i taniością pewnych rozwiązań. Bardziej absurdalne niż Zmierzch, na skali romansu z wampirami.

Society - ta produkcja jest równie obrzydliwa co nudna. Dziwna forma body-horroru, jednocześnie zawierająca minimalne ilości gore. Niestety niemalże cały film jest wypełniony też nienajlepszym aktorstwem, więc w oczekiwaniu na drastyczny finał trzeba przecierpieć mnóstwo drętwych dialogów z okazjonalnym dziwnym efektem wizualnym.

Źródło: Daniel Richtman/comicbookmovie.com

Piotr Piskozub

Tagi: marvel

Reklama

Najnowsze

1

Disney+ październik

Disney+ - nowości na październik 2025. Genialna Morgan, Murdaugh: Śmierć w rodzinie i inne

2

Slay the Spire - gra planszowa

Slay the Spire z planszową adaptacją. Premiera już wkrótce

3

Odwilż - sezon 2

Polski hit powraca. Odwilż - zwiastun, plakat i data premiery 3. sezonu

4

Netflix październik 2025

Netflix - nowości na październik 2025. Wiedźmin, Druga Furioza i Potwór: Historia Eda Geina

5

Nieśmiertelny ma dwóch złoczyńców. Legendarny aktor zagra nowy czarny charakter

6

Co pojawi się w Battlefield 6 po premierze? Poznaliśmy zawartość 1. sezonu

Co o tym sądzisz?

Reklama

Najlepsze

Najlepsze filmy

Najlepsze seriale

Najlepsze książki

Najlepsze gry

Reklama

naEKRANIE Poleca

Reklama

Kalendarz premier seriali

s2025e189

Moda na sukces

s27e01

Wielkie projekty

s04e03

s28e04

The Voice

s09e01

Miłość jest ślepa

s05e02

Kulawe konie

s02e05

Pokolenie V

s38e185

Zatoka serc

Zobacz wszystkie premiery

Premiery tygodnia

Final Fantasy Tactics: The Ivalice Chronicles

30

wrz

Final Fantasy Tactics: The Ivalice Chronicles

Earthquake: Joke Telling Business

30

wrz

Earthquake: Joke Telling Business

01

paź

Nieczysta gra

03

paź

Skarbek

03

paź

Skomplikowani

Zobacz wszystkie premiery

Dzisiaj urodziny obchodzą

Brie Larson

ur. 1989, kończy 36 lat

Zach Galifianakis

Zach Galifianakis

ur. 1969, kończy 56 lat

Rupert Friend

ur. 1981, kończy 44 lat

Esai Morales

ur. 1962, kończy 63 lat

Jurnee Smollett-Bell

Jurnee Smollett-Bell

ur. 1986, kończy 39 lat

Zobacz wszystkich solenizantów

Reklama

Lekkie TOP 10

1

Afryka Express: kto odpadł z programu?

2

Good Luck Guys 2. edycja: uczestnicy. Kto występuje w programie?

3

Akacjowa 38: streszczenie odcinków 714-718. Co się wydarzy?

4

Hotel Paradise: uczestnicy. Kto występuje w 11. edycji programu?

5

Afryka Express: uczestnicy. Kto występuje w programie?

6

Mikołaj 'Bagi' Bagiński ma swoją markę odzieżową. Co warto o nim wiedzieć?

7

Taniec z Gwiazdami 17: pary. Kto z kim tańczy?

8

Julia Żugaj - ile ma lat, skąd jest znana i co to znaczy być "żugajką"?

9

Edyta Zając występowała w wielu programach telewizyjnych. Co o niej wiemy?

10

Monika Hoffman-Piszora była w klasztorze. Co warto o niej wiedzieć?

Reklama

Narzędzia

Linki

Wydawca

naEkranie.pl 2025