Materialiści - reżyserka odpowiada na okrutne komentarze. Broni postaci granej przez Chrisa Evansa

Celine Song czuje się rozczarowana komentarzami na temat swojego filmu oraz postaci, w którą wcielił się Chris Evans. Reżyserka odniosła się do klasowości i ubóstwa w Materialistach.

13 sierpnia o 11:34

Reklama

Magda Muszyńska 13 sierpnia o 11:34

Tagi: ubóstwo

fot. A24

Reklama

Film Materialiści, który miał premierę w czerwcu tego roku, spotkał się z niezłym przyjęciem ze strony widzów. W serwisie Rotten Tomatoes ma 79% "świeżości" (pozytywnych opinii) od krytyków i 67% pozytywnych ocen od widzów. Jednak część widzów określiła film mianem "propagandy spłukanego człowieka".

Czytaj więcej: Koniec serialu science fiction Prime Video. Jest zwiastun finałowego sezonu

W niedawnym wywiadzie dla Refinery29 scenarzystka i reżyserka filmu, Celine Song, odniosła się do "bardzo okrutnych" komentarzy na temat relacji między postaciami granymi przez Dakotę Johnson i Chrisa Evansa, czyli Lucy i Johnem.

Myślę, że mnie to nie śmieszy, bo to dla mnie naprawdę rozczarowujące. Myślę, że istnieje duże zamieszanie wokół feminizmu i jego historii. Z powodu intersekcjonalności, feminizm w dużej mierze koncentrował się na antykorporacyjności i antykapitalizmie. Oczywiście zawsze był na czele walki z kapitalizmem, dlatego bardzo niepokoi mnie sposób, w jaki mówimy o ludziach biednych.

Reżyserka powiedziała, że bardzo ważnym dla niej jest podkreślenie, że ubóstwo nie jest winą biednych. Uważa, że biorąc to pod uwagę, jest to bardzo brutalne.

Uważam za bardzo okrutne mówienie o Johnie jako o postaci, która kocha Lucy i który jest pięknym bohaterem znakomicie granym przez Chrisa, w tak okrutnych słowach, jak "spłukany chłopak" czy "zbankrutowany mężczyzna".

Materialiści opowiadają historię Lucy, młodej, ambitnej swatki z Nowego Jorku, która jest rozdarta między idealnym kandydatem, bogatym finansistą Harrym (Pedro Pascal), a swoim niedoskonałym byłym chłopakiem Johnem, aktorem zmagającym się z problemami. Song przyznała, że jest w tym coś klasowego, jakaś nienawiść do ubóstwa i biednych ludzi, którzy nie są winni tego, że są biedni. Dodała, że to wpływ bogatych ludzi, którzy wmawiają biednym, że to ich wina, ponieważ są złymi osobami. Reżyserkę to nie śmieszy. Na koniec dodała:

Bardzo mnie niepokoi, że ktokolwiek mógłby mówić o moim filmie i o moich bohaterach, myśląc w kategoriach klasizmu. Cały film opowiada o walce z tym, jak kapitalizm próbuje kolonizować nasze serca i miłość.