fot. Przemek Pączkowski

Pierwsza część, czyli O psie, który jeździł koleją okazała się w polskich kinach niemałym hitem. Perypetie uroczego psa spodobały się publiczności i prędko pojawiła się decyzja o stworzeniu kontynuacji. Tym razem główny, czworonożny bohater zniknie, a reszta postaci z pomocą nowego futrzaka będzie musiała go odnaleźć.

Magdalena Nieć znów usiądzie na stołku reżysera. Razem z Mojcą Tirš i Katarzyną Stachowicz-Gacek napisała scenariusz do sequela. W obsadzie znajduje się: Mateusz Damięcki, Adam Woronowicz, Monika Pikuła, Liliana Zajbert, Michalina Łabacz, Maksymilian Zieliński, Krzysztof Dracz, Lech Dyblik.

Pojawiły się pierwsze zdjęcia z O psie, który jeździł koleją 2:

fot. Przemek Pączkowski

O psie, który jeździł koleją 2 - opis fabuły

Po udanej operacji w USA Zuzia (Liliana Zajbert) wraz ze swoimi rodzicami (Mateusz Damięcki i Monika Pikuła) wraca do Polski. Na czas jej nieobecności Lampo, czyli znany w całym kraju jako PKPies ukochany czworonóg dziewczynki, zostaje oddany pod opiekę dyrektora stacji kolejowej (Adam Woronowicz). Uporządkowane życie mężczyzny, który zgodził się przyjąć pod swoje skrzydła owczarka szwajcarskiego, zamienia się w chaos wymieszany z bałaganem. Mimo okazjonalnych psot, Lampo wciąż uwielbia jeździć pociągami. Pewnego dnia nie wraca jednak ze swoich wojaży o spodziewanym czasie, a ślad po nim urywa się i nie pomaga nawet nadajnik GPS przypięty do obroży. Spanikowany dyrektor postanawia przygarnąć ze schroniska psa tej samej rasy co Lampo, aby na jaw nie wyszło zniknięcie podopiecznego. Kiedy Zuzia przyjeżdża w rodzinne strony od razu orientuje się, że obecny na stacji zwierzak to nie jej ukochany pies, a w dodatku to suczka i ma na imię Luna. Wspólnie ze swoim przyjacielem Antkiem i nową kudłatą kompanką udają się w pełną przygód podróż, aby rozwiązać zagadkę zniknięcia Lampo. W ślad za nimi rusza oczywiście spanikowany dyrektor.

Zobacz także:

-

Powstanie O psie, który jeździł koleją 2. Największa gwiazda melduje się na planie

-

O psie, który wrócił do domu – recenzja filmu