fot. materiały prasowe

Hotel Zacisze to komediowy serial produkcji brytyjskiej, który trafił na światowe ekrany w latach 70., a w Polsce po raz pierwszy pojawił się w 1989 roku. Obecnie można obejrzeć go w TVP VOD.

Gwiazdą i pomysłodawcą Hotelu Zacisze jest John Cleese, znany z grupy Monty Python. Swego czasu opowiadał, że pomysł na serial narodził się w 1970 roku, podczas wizyty w podobnym hotelu. Właściciel tegoż miejsca, Donald Sinclair, posłużył mu za bezpośrednią inspirację do stworzenia Basila Fawlty'ego, który uprzykrza życie swoim gościom.

To komedia prezentująca różnorodny, ponadczasowy humor, choć czuć jednocześnie, że jest produktem swoich czasów. Nie brak w niej rasistowskich kwestii w dialogach, które były w 2020 roku powodem kontrowersji. Jednak John Cleese świetnie to podsumował – nawet jeśli jakaś postać jest rasistowska na ekranie, nie oznacza, że ktokolwiek zgadza się z wygłaszanymi przez nią poglądami. Wszystko zależny od indywidualnego poczucia humoru, bo jeśli kogoś tego typu żarty mogą urazić, Hotel Zacisze nie będzie dla niego dobrą propozycją, a kontekst historyczny nic w tym nie zmieni. W innym przypadku różne pomysłowe, kreatywne i zwariowane perypetie bohaterów rozbawią tak samo, jak rozśmieszały po raz pierwszy wiele lat temu.

Duża w tym zasługa podejścia do tworzenia scenariusza. Dzięki dostępnym informacjom wiemy, że nagranie jednego 20-minutowego odcinka zajmowało ogrom czasu. Samo pisanie scenariusza trwało sześć tygodni. Gdy był gotowy, cała obsada robiła próby jak w teatrze, przez pięć dni, by ostatniego wieczora na oczach publiczności w studiu nagrać odcinek. Dodatkowo montaż trwał wiele godzin – nad jedną minutą pracowano podobno godzinę. To pokazuje wyjątkową dbałość o detale i jakość. Rzadko kiedy seriale są tak dopieszczane.

Z pewnością wielu widzów zgodzi się ze mną – Hotel Zacisze to cały John Cleese! Jego styl, charakter i wspaniałe humorystyczne pomysły sprawiają, że perypetie w hotelu są dziwaczne, ale zabawne. Nietypowe, czasem nawet mogą wydawać się obrazoburcze, ale potrafią rozśmieszyć. To były czasy, gdy twórcy tacy jak Cleese traktowali widza jak osobę inteligentną i z różnym poczuciem humoru. To czuć w każdym odcinku, gdyż seria – w odróżnieniu od wielu współczesnych komedii –  potrafi odważnie sięgać po różne narzędzia komedii i tworzenia gagów. Jasne, z perspektywy czasu znajdziemy próby nieudane lub mniej zabawne, ale Hotel Zacisze wciąż pozostaje jedną z najśmieszniejszych produkcji. 

Przede wszystkim jednak Hotel Zacisze ma to mityczne "coś", czego nie da się ani odtworzyć, ani podrobić. Amerykanie się o tym przekonali, próbując stworzyć remake aż trzykrotnie i za każdym razem kończyło się to porażką. Mowa o Snavely (1978), Amanda's Inn (1983) oraz Payne (1999). Pomimo teoretycznie prostego i oczywistego fundamentu, zabrakło klucza do sukcesu, którym był John Cleese i jego poczucie humoru.

Hotel Zacisze nieprzypadkowo został uznany za jeden z najlepszych brytyjskich sitcomów w historii. Nie tylko przez dokonania i popularność, jaką osiągnął w latach świetności, ale właśnie dzięki ponadczasowości. Udało się stworzyć coś, co ma wiele warstw humorystycznych – czasem jest satyrą, a czasem po prostu szaloną komedią pokazującą wiele dobrych pomysłów.