Łotr 1. Gwiezdne Wojny - historie

Wskrzeszenie aktora

W historii wielokrotnie próbowano wskrzesić znanego aktora lub aktorkę w reklamach czy w epizodach w kinie lub telewizji. Zrobiono tak z Bruce'em Lee czy Audrey Hepburn. Czasem chodzi o dokończenie filmu po śmierci aktora, więc trzeba stworzyć jego komputerową postać, by zamknąć pewne sceny. Tak zrobiono w Gladiatorze czy Szybkich i wściekłych 7. W Łotrze 1 to wygląda jednak zupełnie inaczej. Tutaj dano całkiem sporą rolę Peterowi Cushingowi, który nie żyje od ponad 20 lat. Dlatego odtworzenie jego postaci z części IV w tak znaczącej roli z dialogami i interakcją z innymi aktorami było wielkim wyzwaniem. Jego Tarkin zebrał pochlebne opinie, a wiele osób nie wiedziało, że to efekt komputerowy. Aby to osiągnąć, John Knoll z ILM i jego ekipa, musieli przekroczyć nowe granice.

Star Wars: Episode IV - A New Hope

Gdy zbliżała się premiera Przebudzenia Mocy, znajdowałem w Internecie komentarze, że ten film powstaje tylko po to, by sprzedawać zabawki. Pewnie, bo przecież tak sobie to wymyślił George Lucas. Część IV Gwiezdnych Wojen spopularyzowała trend tworzenia gadżetów i zabawek do wielkich filmów. To dzięki temu filmowi dzisiaj w sklepach mamy pełno takich rzeczy związanych nie tylko z Gwiezdnymi Wojnami.

Star Wars: Episode V - The Empire Strikes Back

Ta ciekawostka nie ma takiego znaczenia popkulturowego i wpływu na kino jak inne, ale nadal jest ważna. Szczególnie w kontekście współczesnego kina. Chodzi o kreację Yody w wykonaniu Franka Oza. Był on lalkarzem na planie oraz głosem, więc innymi słowy to on odpowiada za osobowość i charakter Yody na ekranie. Jego rola była tak wyjątkowa i nowatorska, że Irvin Kershner, naprawdę doświadczony reżyser, często zwracał się... do Yody z uwagami, a nie do Franka Oza. Natomiast George Lucas był pod tak wielkim wrażeniem, że wydał dużo pieniędzy na kampanię oscarową dla Franka Oza. Ostatecznie nie dostał on żadnego wyróżnienia, bo według Akademii Filmowej lalkarz nie jest aktorem. Wbrew pozorom Lucas wówczas bardzo wyprzedzał swoje czasy, bo obecnie mamy dokładnie te same rozmowy na temat aktorów grających w technologii performance capture na czele z Andym Serkisem w roli Caesara czy Golluma.

Star Wars: Episode VI - Return of the Jedi

W przypadku tego filmu mieliśmy jedną z pierwszych sytuacji, gdy głośno w mediach było o spoilerze z zakończenia. Niedługo przed premierą w brytyjskim „The Daily Mail“ pojawiła się informacja, że Darth Vader zginie na końcu. Choć przy części V udało się zachować tajemnicę z największym zwrotem akcji, tutaj doszło do prawdziwego wycieku. Sugerowano, że to David Prowse grający Vadera tego dokonał, co podobno miało wpływ na jego złe relacje z Lucasfilmem (tu historia jest jednak bardziej skomplikowana). Potem okazało się, że do wycieku doprowadził jakiś bezimienny członek ekipy filmowej. To też zmieniło podejście Lucasfilmu, które było używane już przy Trylogii Prequeli – utrzymywanie tajemnicy okazało się najważniejsze.

Star Wars: The Force Awakens

Film jest pod względem technicznym wręcz idealnie zrobiony, ale jest to zarazem jedyna odsłona Gwiezdnych Wojen, która w tej kwestii nie wprowadziła nic nowatorskiego. Ciekawostka dotyczy jednak zupełnie innych elementów, które wyraźnie miały wpływ na kulturę.

Przede wszystkim kwestia obsadzenia w głównych rolach kobiety oraz czarnoskórego mężczyzny. Z obu przyczyn pojawiały się w Internecie hasła namawiające do bojkotu. Hejt na „czarnoskórego szturmowca” był ogromny. To jest jednak ważne pod względem kulturowym, że najpopularniejsza seria w historii kina potrafi wziąć czarnoskórą postać, obsadzić ją w głównej roli i wyrwać ją z rasowych stereotypów. Rey natomiast miała ogromny wpływ na produkcję zabawek z postaciami kobiecymi. Dzięki niej w ciągu dwóch lat od premiery na rynku było więcej figurek z kobiecymi postaciami z różnych dzieł popkultury niż w ciągu ostatnich 20 lat.